نوشتار پیشنهادی هفته ۴۲: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
'''اصحاب کهف''' عنوانی است که [[قرآن كريم]] در آيات 9ـ26 [[سوره كهف]]/18 برای گروهی از جوانانى مؤمن به کار برده است كه از آيين بت‌پرستى دوران خويش بيزارى جستند و با مأوا گزيدن در غار به رحمت الهى پناه برده و از درگاه او درخواست هدايت كردند. خداوند نيز آنان را به مدت 309 سال به خوابى عميق فرو برد و جايگاه امنى برايشان فراهم ساخت. | '''اصحاب کهف''' عنوانی است که [[قرآن كريم]] در آيات 9ـ26 [[سوره كهف]]/18 برای گروهی از جوانانى مؤمن به کار برده است كه از آيين بت‌پرستى دوران خويش بيزارى جستند و با مأوا گزيدن در غار به رحمت الهى پناه برده و از درگاه او درخواست هدايت كردند. خداوند نيز آنان را به مدت 309 سال به خوابى عميق فرو برد و جايگاه امنى برايشان فراهم ساخت. | ||
| − | |||
==لغت اصحاب کهف== | ==لغت اصحاب کهف== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۴۲
مقاله پیشنهادی
اصحاب کهف عنوانی است که قرآن كريم در آيات 9ـ26 سوره كهف/18 برای گروهی از جوانانى مؤمن به کار برده است كه از آيين بت‌پرستى دوران خويش بيزارى جستند و با مأوا گزيدن در غار به رحمت الهى پناه برده و از درگاه او درخواست هدايت كردند. خداوند نيز آنان را به مدت 309 سال به خوابى عميق فرو برد و جايگاه امنى برايشان فراهم ساخت.
لغت اصحاب کهف
«اصحاب» جمع «صاحب» (اسم فاعل) از ماده «ص‌ـ‌ح‌ـ‌ب» و معناى مصدرى آن همراهى كردن است و صاحب كسى يا چيزى است كه ملازم و همراه كس يا چيز ديگر باشد. اين ملازمت و همراهى بايد عرفاً فراوان باشد.
«كهف» به معناى شكاف در دل كوه (غار) است؛ اما برخى لغت دانان «كهف» را بزرگتر از «غار» دانسته‌اند. اصحاب كهف به معناى «ياران و ملازمان غار» است. ...ادامه
