خزرج: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} قبيله خزرج، [يكى ...' ایجاد کرد)
 
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
«قبیله خزرج»، یکى از دو قبیله قحطانى ساکن در [[یثرب]] و منسوب به خزرج بن حارثة بن ثعلبه از گروه [[انصار]] مى باشند.<ref>جمهرة انساب العرب، ص ۳۳۲؛ المقتضب، ص ۲۲۲.</ref> موطن اصلی این قبیله‌ [[یمن]] بود، اما به [[مدینه]] هجرت کرده بودند. آنان با [[اوس|قبیله اوس]] که بنی اعمام (پسر عموهای) آنان به شمار می‌رفتند دچار اختلاف شدند و مهم‌ترین جنگ‌های ‌‌آنان با یکدیگر دو جنگ یوم بعاث و یوم الربیح بوده است.
  
قبيله خزرج، [يكى از دو قبيله قحطانى ساكن در يثرب] و منسوب به خزرج بن حارثة بن ثعلبه از انصار مى باشند. <ref> جمهرة انساب العرب، ص 332؛ المقتضب، ص 222. </ref> بر اساس برخى روايات، فردى يهودى با يادآورى جنگهاى خونين بين آنان و اوس درصدد تحريك ايشان برآمده، آتش فتنه را در ميان آنان برافروخت. خداوند با نزول آيات 100 تا 103 آل عمران (3) ضمن اشاره به پيامدهاى مرگبار تفرقه و اختلاف، آنان را به اتحاد و الفت دعوت كرد. <ref> جامع البيان، ج 3، جزء 4، ص 36 - 48؛ مجمع البيان، ج 1 - 2، ص 804 . </ref>
+
خزرجیان در سال یازدهم [[مبعث حضرت محمد صلی الله علیه و آله|بعثت]] در عقبه منی با [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلی الله علیه و آله و سلم پیمان بستند که به [[بیعت عقبه|پیمان عقبه]] مشهور است. از آن پس خزرجیان همچنان در کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بودند و در تمامی [[غزوات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله|غزوات]] و جنگهای سپاه مسلمین شرکت می‌جستند.
  
برخى مفسّران مقصود از «انصار» در آيه 14 صف (61) <ref> التعريف و الاعلام، ص 335. </ref> و «طائفتان» در آيات 122 آل عمران (3) <ref> جامع البيان، ج 3، جزء 4، ص 97. </ref> و 9 حجرات (49) <ref> همان، ج 13، جزء 26، ص 165. </ref> را خزرج و [[اوس]] دانسته اند.
+
بر اساس برخى روایات، فردى [[یهود|یهودى]] با یادآورى جنگهاى خونین بین خزرج و [[اوس]] درصدد تحریک ایشان برآمده، آتش فتنه را در میان آنان برافروخت. خداوند با نزول آیات ۱۰۰ تا ۱۰۳ [[سوره آل عمران]] ({{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ}} * ...)، ضمن اشاره به پیامدهاى مرگبار تفرقه و اختلاف، آنان را به اتحاد و الفت دعوت کرد.<ref>جامع البیان، ج۳، جزء ۴، ص۳۶-۴۸؛ مجمع البیان، ج۱-۲، ص۸۰۴.</ref>
 
== پانویس ==
 
  
 +
برخى مفسّران مقصود از «انصار» در آیه «{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ...}}»([[سوره صف]]، ۱۴)<ref>التعریف والاعلام، ص ۳۳۵.</ref> و «طائفتان» در آیه «{{متن قرآن|وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا...}}»([[سوره حجرات]]، ۹)<ref>جامع البیان، ج۳، جزء۴، ص۹۷.</ref> را خزرج و [[اوس]] دانسته اند.
 +
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 
+
==منابع==
== منابع ==
+
*[[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، جلد ۱۲، صص ۵۱۸-۵۱۷.
 
+
*دانشنامه رشد.
فرهنگ قرآن، جلد 12، صص 518-517 .
 
  
 
[[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]]
 
[[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]]
 
[[رده:قبایل]]
 
[[رده:قبایل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۲۱

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«قبیله خزرج»، یکى از دو قبیله قحطانى ساکن در یثرب و منسوب به خزرج بن حارثة بن ثعلبه از گروه انصار مى باشند.[۱] موطن اصلی این قبیله‌ یمن بود، اما به مدینه هجرت کرده بودند. آنان با قبیله اوس که بنی اعمام (پسر عموهای) آنان به شمار می‌رفتند دچار اختلاف شدند و مهم‌ترین جنگ‌های ‌‌آنان با یکدیگر دو جنگ یوم بعاث و یوم الربیح بوده است.

خزرجیان در سال یازدهم بعثت در عقبه منی با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پیمان بستند که به پیمان عقبه مشهور است. از آن پس خزرجیان همچنان در کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بودند و در تمامی غزوات و جنگهای سپاه مسلمین شرکت می‌جستند.

بر اساس برخى روایات، فردى یهودى با یادآورى جنگهاى خونین بین خزرج و اوس درصدد تحریک ایشان برآمده، آتش فتنه را در میان آنان برافروخت. خداوند با نزول آیات ۱۰۰ تا ۱۰۳ سوره آل عمران (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ * ...)، ضمن اشاره به پیامدهاى مرگبار تفرقه و اختلاف، آنان را به اتحاد و الفت دعوت کرد.[۲]

برخى مفسّران مقصود از «انصار» در آیه «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ...»(سوره صف، ۱۴)[۳] و «طائفتان» در آیه «وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا...»(سوره حجرات، ۹)[۴] را خزرج و اوس دانسته اند.

پانویس

  1. جمهرة انساب العرب، ص ۳۳۲؛ المقتضب، ص ۲۲۲.
  2. جامع البیان، ج۳، جزء ۴، ص۳۶-۴۸؛ مجمع البیان، ج۱-۲، ص۸۰۴.
  3. التعریف والاعلام، ص ۳۳۵.
  4. جامع البیان، ج۳، جزء۴، ص۹۷.

منابع