حق الناس: تفاوت بین نسخه‌ها
(افزودن بخش) |
|||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
در احادیث و منابع فقهى، گاه به جاى حق‌الناس از تعابیرى چون حق عبد، حق عباد، حق آدمى، حق آدمیین و حقوق مسلمین استفاده شده است.<ref>براى احادیث رجوع کنید به كلینى، ج7، ص220، 413؛ حرّعاملى، ج28، ص57، 229، ج29، ص174؛ براى منابع فقهى رجوع کنید به طوسى، ج7، ص101، 248، ج8، ص163؛ شمس‌الائمه سرخسى، ج9، ص36، 56، 101؛ ابن‌ادریس حلّى، ج3، ص495؛ مطیعى، ج20، ص301ـ302.</ref> | در احادیث و منابع فقهى، گاه به جاى حق‌الناس از تعابیرى چون حق عبد، حق عباد، حق آدمى، حق آدمیین و حقوق مسلمین استفاده شده است.<ref>براى احادیث رجوع کنید به كلینى، ج7، ص220، 413؛ حرّعاملى، ج28، ص57، 229، ج29، ص174؛ براى منابع فقهى رجوع کنید به طوسى، ج7، ص101، 248، ج8، ص163؛ شمس‌الائمه سرخسى، ج9، ص36، 56، 101؛ ابن‌ادریس حلّى، ج3، ص495؛ مطیعى، ج20، ص301ـ302.</ref> | ||
| + | |||
| + | = حرمت حق الناس = | ||
| + | رعایت حقوق مردم از دستورات اکید و از خطوط قرمز حرمت در دین اسلام است؛ تا آنجا که خداوند حق مردم را بر حق خویش مقدم فرموده است. امام علی علیه السلام می فرمایند:{{متن حدیث|«جَعَلَ اللهُ سُبحانَهُ حُقوقَ عِبادِهِ مُقَدَّمَةً لِحُقوقِهِ»}}، خداوند سبحان، حقوق بندگانش را مقدمه‌ی رسیدن به حقوق خود قرار داده است. | ||
| + | |||
| + | در حدیثی دیگر از امیرالمومنین علیه السلام تجاوز یه اموال دیگران از بزرگ ترین گناهان دانسته شده است: {{متن حدیث|«أعظمُ الخطایا اِقتِطاعُ مالِ امرِیءٍ مُسلِمٍ بِغَیر حَقٍّ»}}.عظیم‌ترین گناهان، خوردنِ به ناحق و تجاوز به مال یک مسلمان است. | ||
| + | |||
| + | و پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم مال مسلمان را مانند خون او محترم شمرده اند: {{متن حدیث|«حُرمةُ مالِ المُسلِم كَحُرمَةِ دَمِه»}} حرمت داشتن مال یک مسلمان همچون حرمت خون و جان او است. این دست روایات حکایت از اهمیت فوق العاده این اصل در صحنه زندگی اجتماعی مسلمانان دارد. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * دانشنامه جهان اسلام، جلد 13، ذیل مدخل ''حق‌اللّه و حق‌النّاس'' از سید طه مرقاتى، در دسترس در پایگاه دانشنامه جهان اسلام. | + | |
| + | *دانشنامه جهان اسلام، جلد 13، ذیل مدخل ''حق‌اللّه و حق‌النّاس'' از سید طه مرقاتى، در دسترس در پایگاه دانشنامه جهان اسلام. | ||
[[رده:احکام]] | [[رده:احکام]] | ||
[[رده:احکام اقتصادی]] | [[رده:احکام اقتصادی]] | ||
[[رده:مقاله های مهم]] | [[رده:مقاله های مهم]] | ||
نسخهٔ ۱۴ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۲۷
حق‌النّاس، اصطلاح مشهور در فقه و حقوق به معناى حقوق مردم بر یكدیگر است؛ حقوقى كه براى حفظ مصالح خاص دنیوى اشخاص و براى تثبیت حقى براى آنان وضع شده است.
حقوقى كه از احكام شرعى ناشى می‌شود، گاه متضمن حق مالى یا غیرمالى به سود یك شخص بر عهده شخصى دیگر است مانند دیون و حق قصاص، كه آن را حق‌الناس می‌نامند.
در احادیث و منابع فقهى، گاه به جاى حق‌الناس از تعابیرى چون حق عبد، حق عباد، حق آدمى، حق آدمیین و حقوق مسلمین استفاده شده است.[۱]
حرمت حق الناس
رعایت حقوق مردم از دستورات اکید و از خطوط قرمز حرمت در دین اسلام است؛ تا آنجا که خداوند حق مردم را بر حق خویش مقدم فرموده است. امام علی علیه السلام می فرمایند:«جَعَلَ اللهُ سُبحانَهُ حُقوقَ عِبادِهِ مُقَدَّمَةً لِحُقوقِهِ»، خداوند سبحان، حقوق بندگانش را مقدمه‌ی رسیدن به حقوق خود قرار داده است.
در حدیثی دیگر از امیرالمومنین علیه السلام تجاوز یه اموال دیگران از بزرگ ترین گناهان دانسته شده است: «أعظمُ الخطایا اِقتِطاعُ مالِ امرِیءٍ مُسلِمٍ بِغَیر حَقٍّ».عظیم‌ترین گناهان، خوردنِ به ناحق و تجاوز به مال یک مسلمان است.
و پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم مال مسلمان را مانند خون او محترم شمرده اند: «حُرمةُ مالِ المُسلِم كَحُرمَةِ دَمِه» حرمت داشتن مال یک مسلمان همچون حرمت خون و جان او است. این دست روایات حکایت از اهمیت فوق العاده این اصل در صحنه زندگی اجتماعی مسلمانان دارد.
پانویس
- ↑ براى احادیث رجوع کنید به كلینى، ج7، ص220، 413؛ حرّعاملى، ج28، ص57، 229، ج29، ص174؛ براى منابع فقهى رجوع کنید به طوسى، ج7، ص101، 248، ج8، ص163؛ شمس‌الائمه سرخسى، ج9، ص36، 56، 101؛ ابن‌ادریس حلّى، ج3، ص495؛ مطیعى، ج20، ص301ـ302.
منابع
- دانشنامه جهان اسلام، جلد 13، ذیل مدخل حق‌اللّه و حق‌النّاس از سید طه مرقاتى، در دسترس در پایگاه دانشنامه جهان اسلام.
