ربابه خانم دختر ملا محمد صالح برغانی: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} ربابه خانم، (فقیه، فیلسوف، متکلم، محدث، متوفی حدود سال 1297 ه...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
− | ربابه | + | '''ربابه خانم''' (م، ۱۲۹۷ هـ.ق)، دختر ملا محمدصالح برغانی و [[آمنه خانم قزوینی]]، از زنان [[فقیه]]، فاضل، [[محدث]] و متکلم [[شیعه]] در قرن سیزده قمری بود. او از خاندان علم و دانش بود که بسیاری از مردان و زنان آن از علما و فضلای مبرز زمان خود بشمار میرفتند. |
− | وی مقدمات زبان عربی و ادبیات را در خانوادهاش فراگرفت و [[فقه]] و [[اصول]] و تفسیر و [[حدیث]] را از پدر و عمویش ملا محمدتقی | + | وی مقدمات زبان عربی و [[ادبیات عرب|ادبیات]] را در خانوادهاش فراگرفت و [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] و [[تفسیر قرآن|تفسیر]] و [[حدیث]] را از پدر و عمویش [[ملا محمدتقی برغانی]] معروف به «شهید ثالث»، آموخت. همچنین یک دوره [[حکمت]] و [[فلسفه]] را نزد آخوند شیخ ملا آقا حکمی گذراند و در [[عرفان]] نزد عمویش ملا علی برغانی و برادرش میرزا عبدالوهاب برغانی قزوینی تلمذ کرد. |
− | هنگامی که به سن رشد و مرتبه کمال رسید با میرزا هبة الله رفیعی قزوینی ازدواج نمود. او در جایگاه درس و وعظ و ارشاد قرار گرفت و به استنباط [[احکام]] شرعی میپرداخت و در مسائل فقهی و علمی فتوا میداد و به نظر و احکام خود عمل | + | هنگامی که به سن رشد و مرتبه کمال رسید با میرزا هبة الله رفیعی قزوینی ازدواج نمود. او در جایگاه درس و وعظ و ارشاد قرار گرفت و به استنباط [[احکام]] شرعی میپرداخت و در مسائل فقهی و علمی [[فتوا]] میداد و به نظر و احکام خود عمل میکرد |
− | + | ربابه خانم امید و پناهگاه مستمندان و درماندگان بود. در سخنرانیها و مجالسش فراوان از ناصرالدین شاه و درباریان و نزدیکانش انتقاد و بدگویی میکرد و به خاطر جایگاه والای علمی او هیچگاه ناصرالدین شاه معترض او نگردید. وی در حدود سال ۱۲۹۷ زندگی را بدرود گفت. | |
− | معاونت پژوهش مرکز حوزههای علمیه | + | ==منابع== |
+ | |||
+ | * معاونت پژوهش مرکز حوزههای علمیه خواهران، [[بانوان عالمه و آثار آنها (کتاب)|بانوان عالمه و آثار آنها]] | ||
+ | |||
+ | [[Category:زنان نمونه قرن سیزدهم]] | ||
+ | [[رده:فقیهان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۵۹
ربابه خانم (م، ۱۲۹۷ هـ.ق)، دختر ملا محمدصالح برغانی و آمنه خانم قزوینی، از زنان فقیه، فاضل، محدث و متکلم شیعه در قرن سیزده قمری بود. او از خاندان علم و دانش بود که بسیاری از مردان و زنان آن از علما و فضلای مبرز زمان خود بشمار میرفتند.
وی مقدمات زبان عربی و ادبیات را در خانوادهاش فراگرفت و فقه و اصول و تفسیر و حدیث را از پدر و عمویش ملا محمدتقی برغانی معروف به «شهید ثالث»، آموخت. همچنین یک دوره حکمت و فلسفه را نزد آخوند شیخ ملا آقا حکمی گذراند و در عرفان نزد عمویش ملا علی برغانی و برادرش میرزا عبدالوهاب برغانی قزوینی تلمذ کرد.
هنگامی که به سن رشد و مرتبه کمال رسید با میرزا هبة الله رفیعی قزوینی ازدواج نمود. او در جایگاه درس و وعظ و ارشاد قرار گرفت و به استنباط احکام شرعی میپرداخت و در مسائل فقهی و علمی فتوا میداد و به نظر و احکام خود عمل میکرد
ربابه خانم امید و پناهگاه مستمندان و درماندگان بود. در سخنرانیها و مجالسش فراوان از ناصرالدین شاه و درباریان و نزدیکانش انتقاد و بدگویی میکرد و به خاطر جایگاه والای علمی او هیچگاه ناصرالدین شاه معترض او نگردید. وی در حدود سال ۱۲۹۷ زندگی را بدرود گفت.
منابع
- معاونت پژوهش مرکز حوزههای علمیه خواهران، بانوان عالمه و آثار آنها