طائف: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} طائف، نام شهر و ب...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| − | + | '''طائف'''، نام شهر و بلاد [[قبیله ثقیف|ثقیف]] در وادى اى است که ابتداى آن «لقیم» و انتهاى آن «رهط» ـ که دو ده هستند ـ باشد. نیز از بلاد [[حجاز]] و مقام عشیره ثقیف و دوازده فرسنگ تا [[مکه]] معظمه فاصله دارد. این شهر شامل دو محله است: یکى به نام طائف ثقیف و دیگرى به نام رهط. در قدیم این شهر را «وجّ» مى نامیدند و پس از آن که در اطراف آن حصار کشیدند، طائف نامیده شد. این شهر در پشت کوه غزوان واقع شده است.<ref>لغت نامه، ج۹، ص۱۳۴۲۱، «طائف».</ref> | |
| − | + | طائف در سال نهم هجرى با صلح از جانب سپاه [[اسلام]] فتح گردید.<ref>معجم البلدان، ج۴، ص ۹-۱۲.</ref> | |
| − | |||
| − | + | در [[قرآن]] از این شهر، همراه با شهر [[مکه]] و در مقام پاسخگویى به سخن مشرکان براى انتخاب پیامبر و [[نزول قرآن]]، با عنوان «قریتین» ذکر شده که در آیه ۳۱ [[سوره زخرف]] آمده است<ref>همچنین این آیه بیانگر این است که مکه و طائف، دو شهر مهم جامعه عصر بعثت نزد عرب جاهلى بوده اند.</ref> و از اعلام شبه مصرّح قرآن شمرده مى شود: | |
| − | + | {{متن قرآن|«وقالوا لَولا نُزِّلَ هـذا القُرءانُ عَلى رَجُل مِنَ القَریتَینِ عَظیم»}}.<ref>مراد از «قریتین» دو قریه مکه و طائف است. (جامع البیان، ج۱۳، جزء۲۵، ص۸۳ ؛ مجمع البیان، ج۹-۱۰، ص۷۱).</ref>([[سوره زخرف]]/۳۱) | |
| − | فرهنگ قرآن، جلد | + | ==پانویس== |
| + | {{پانویس}} | ||
| + | ==منابع== | ||
| + | * فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صفحه ۱۶۹. | ||
[[رده:شهرهای عربستان]] | [[رده:شهرهای عربستان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۲۲
طائف، نام شهر و بلاد ثقیف در وادى اى است که ابتداى آن «لقیم» و انتهاى آن «رهط» ـ که دو ده هستند ـ باشد. نیز از بلاد حجاز و مقام عشیره ثقیف و دوازده فرسنگ تا مکه معظمه فاصله دارد. این شهر شامل دو محله است: یکى به نام طائف ثقیف و دیگرى به نام رهط. در قدیم این شهر را «وجّ» مى نامیدند و پس از آن که در اطراف آن حصار کشیدند، طائف نامیده شد. این شهر در پشت کوه غزوان واقع شده است.[۱]
طائف در سال نهم هجرى با صلح از جانب سپاه اسلام فتح گردید.[۲]
در قرآن از این شهر، همراه با شهر مکه و در مقام پاسخگویى به سخن مشرکان براى انتخاب پیامبر و نزول قرآن، با عنوان «قریتین» ذکر شده که در آیه ۳۱ سوره زخرف آمده است[۳] و از اعلام شبه مصرّح قرآن شمرده مى شود:
«وقالوا لَولا نُزِّلَ هـذا القُرءانُ عَلى رَجُل مِنَ القَریتَینِ عَظیم».[۴](سوره زخرف/۳۱)
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صفحه ۱۶۹.
