عالم جبروت: تفاوت بین نسخهها
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | {{خوب}} | |
+ | «عالم جبروت» یکی از عوالم چهارگانه در نظر [[فلسفه|فلاسفه]] و [[عرفان|عرفاست]]. این عالم بالاتر از [[عالم ملکوت]] (عالم ما فوق طبیعت) و مادون [[عالم لاهوت]] است.<ref>سجادی، فرهنگ معارف اسلامى، ج2، ص1225</ref> عالم جبروت عالم عقول است و به این علت عالم عقول عالم جبروت نامیده شده است که عقول جبّاريّت و قهاريّت بر مادون دارند به آنكه نقص آنها را به كمال مبدّل نمايند.<ref>سبزواری، شرح گلشن راز، ص540</ref> | ||
− | + | برخی عالم جبروت را عالم قضا دانسته اند. [[عبدالرزاق کاشانی]] گفته است: | |
+ | :بدان كه حق- تعالى- پيش از همه روح كل آفريده است و بعد از آن عالم ارواح مجرّد كه خزاين غيب اوست، و آن عالم قضاست و هر چه بود و هست و خواهد بود در آن عالم در صورتى علمى ثابت است. و آن را «عالم جبروت» خوانند و «عالم ملائكه مقرّب» نيز خوانند و بعد از آن عالم نفس كل و عالم نفوسى كه مدبّران افلاكند و آن را «عالم ملكوت» خوانند.<ref>مجموعه رسائل و مصنفات كاشانى، ص314</ref> | ||
+ | ==نسبت عالم جبروت با عالم ملکوت== | ||
+ | نسفی در کتاب انسان کامل در مورد رابطه عالم ملکوت و عالم جبروت گوید: عالم جبروت مبدأ عالم ملك و ملكوت است، و عالم ملك و ملكوت از عالم جبروت پيدا آمدند و موجود گشتند. و هر چيز كه در عالم جبروت پوشيده و مجمل بودند، جمله در عالم ملك و ملكوت ظاهر شدند، و مفصّل گشتند، و از عالم اجمال به عالم تفصيل آمدند، و از مرتبه ذات به مرتبه صفات رسيدند.<ref>نسفی، الانسان الکامل، ص196</ref> | ||
− | + | در حدیثی از [[امام صادق علیه السلام]] آمده است: «ان اللّه عز و جل خلق ملكه على مثال ملكوته، و أسّس ملكوته على مثال جبروته ليستدل بملكه على ملكوته و بملكوته على جبروته». | |
− | + | [[علامه حسن زاده آملی]] در توضیح این حدیث می گوید: ملاحظه مىفرمائيد كه اين حديث شريف كه از غرر روايات است، عالم را بر سه مرتبه و هر مرتبه را آيت مرتبه ديگر و محاكى آن معرّفى فرموده است، كه عالم شهادت مطلقه و عالم مثال و عالم غيب مطلق است.<ref>حسن زاده آملی، مجموعه مقالات، ص80</ref> | |
− | + | ==پانویس== | |
− | + | <references /> | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | + | ==منابع== | |
+ | *حسن زاده آملى، حسن، مجموعه مقالات، قم، دفتر تبليغات، ۱۳۷۶ش. | ||
+ | *سبزوارى، محمد ابراهيم، شرح گلشن راز، تهران، نشر علم، چاپ اول، 1386ش. | ||
+ | *سجادی، سید جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ش. | ||
+ | *عبد الرزاق كاشانى، مجموعه رسائل و مصنفات كاشانى، تهران، ميراث مكتوب، چاپ دوم، 1380ش. | ||
+ | *نسفى، عزيز الدين، الإنسان الكامل، تهران، انتشارات طهورى، چاپ هشتم، 1386ش. | ||
− | + | [[رده:فلسفه]] | |
− | + | [[رده: مقاله های مهم]] | |
− | == | + | {{سنجش کیفی |
− | + | |سنجش=شده | |
+ | |شناسه= خوب | ||
+ | |عنوان بندی مناسب= خوب | ||
+ | |کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب | ||
+ | |رعایت سطح مخاطب عام= خوب | ||
+ | |رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب | ||
+ | |جامعیت= متوسط | ||
+ | |رعایت اختصار= خوب | ||
+ | |سیر منطقی= خوب | ||
+ | |کیفیت پژوهش= خوب | ||
+ | |رده= دارد | ||
+ | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۱۲
«عالم جبروت» یکی از عوالم چهارگانه در نظر فلاسفه و عرفاست. این عالم بالاتر از عالم ملکوت (عالم ما فوق طبیعت) و مادون عالم لاهوت است.[۱] عالم جبروت عالم عقول است و به این علت عالم عقول عالم جبروت نامیده شده است که عقول جبّاريّت و قهاريّت بر مادون دارند به آنكه نقص آنها را به كمال مبدّل نمايند.[۲]
برخی عالم جبروت را عالم قضا دانسته اند. عبدالرزاق کاشانی گفته است:
- بدان كه حق- تعالى- پيش از همه روح كل آفريده است و بعد از آن عالم ارواح مجرّد كه خزاين غيب اوست، و آن عالم قضاست و هر چه بود و هست و خواهد بود در آن عالم در صورتى علمى ثابت است. و آن را «عالم جبروت» خوانند و «عالم ملائكه مقرّب» نيز خوانند و بعد از آن عالم نفس كل و عالم نفوسى كه مدبّران افلاكند و آن را «عالم ملكوت» خوانند.[۳]
نسبت عالم جبروت با عالم ملکوت
نسفی در کتاب انسان کامل در مورد رابطه عالم ملکوت و عالم جبروت گوید: عالم جبروت مبدأ عالم ملك و ملكوت است، و عالم ملك و ملكوت از عالم جبروت پيدا آمدند و موجود گشتند. و هر چيز كه در عالم جبروت پوشيده و مجمل بودند، جمله در عالم ملك و ملكوت ظاهر شدند، و مفصّل گشتند، و از عالم اجمال به عالم تفصيل آمدند، و از مرتبه ذات به مرتبه صفات رسيدند.[۴]
در حدیثی از امام صادق علیه السلام آمده است: «ان اللّه عز و جل خلق ملكه على مثال ملكوته، و أسّس ملكوته على مثال جبروته ليستدل بملكه على ملكوته و بملكوته على جبروته».
علامه حسن زاده آملی در توضیح این حدیث می گوید: ملاحظه مىفرمائيد كه اين حديث شريف كه از غرر روايات است، عالم را بر سه مرتبه و هر مرتبه را آيت مرتبه ديگر و محاكى آن معرّفى فرموده است، كه عالم شهادت مطلقه و عالم مثال و عالم غيب مطلق است.[۵]
پانویس
منابع
- حسن زاده آملى، حسن، مجموعه مقالات، قم، دفتر تبليغات، ۱۳۷۶ش.
- سبزوارى، محمد ابراهيم، شرح گلشن راز، تهران، نشر علم، چاپ اول، 1386ش.
- سجادی، سید جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ش.
- عبد الرزاق كاشانى، مجموعه رسائل و مصنفات كاشانى، تهران، ميراث مكتوب، چاپ دوم، 1380ش.
- نسفى، عزيز الدين، الإنسان الكامل، تهران، انتشارات طهورى، چاپ هشتم، 1386ش.