عبدالحسین زرین کوب: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۳: سطر ۳:
 
|نام کامل = عبدالحسین زرین کوب
 
|نام کامل = عبدالحسین زرین کوب
  
|تصویر=[[پرونده:عبدالحسین زرین کوب.jpg|220px|center]]
+
|تصویر=[[پرونده:عبدالحسین زرین کوب.jpg|۲۲۰px|center]]
  
|زادروز = 1301ش
+
|زادروز = ۱۳۰۱ش
  
 
|زادگاه = بروجرد
 
|زادگاه = بروجرد
  
|وفات = 1378ش
+
|وفات = ۱۳۷۸ش
  
 
|مدفن = تهران
 
|مدفن = تهران
سطر ۱۷: سطر ۱۷:
 
|شاگردان =
 
|شاگردان =
  
|آثار = کارنامه اسلام، [[بامداد اسلام]]، دو قرن سکوت، پله‌پله تا ملاقات با خدا، [[ صداى بال سيمرغ ]]
+
|آثار = [[کارنامه اسلام]]، [[بامداد اسلام]]، دو قرن سکوت، پله‌پله تا ملاقات خدا، ...
  
 
}}
 
}}
'''دكتر عبدالحسين زرين‌كوب'''، در 27 اسفند ماه سال 1301ش، در شهرستان بروجرد به دنيا آمد و در خانواده‌اى اهل علم و ورع تربيت يافت.
+
'''دکتر عبدالحسین زرین‌کوب'''، در ۲۷ اسفند ماه سال ۱۳۰۱ش، در شهرستان بروجرد به دنیا آمد و در خانواده‌اى اهل علم و [[ورع]] تربیت یافت.
  
==تحصیلات==
+
==تحصیل و تدریس==
  
دوران ابتدايى را در سال 1307ش، در بروجرد از مدرسه «كمال» آغاز كرد و دوره متوسطه را در مدرسه «اعتضاد» ادامه داد. در كنار تحصيل در مدارس جديد، با ترغيب پدرش هم‌زمان به تحصيل علوم دينى در «حوزه علميه بحر العلوم» پرداخت.
+
دوران ابتدایى را در سال ۱۳۰۷ش، در بروجرد از مدرسه «کمال» آغاز کرد و دوره متوسطه را در مدرسه «اعتضاد» ادامه داد. در کنار تحصیل در مدارس جدید، با ترغیب پدرش هم‌زمان به تحصیل علوم دینى در «حوزه علمیه بحر العلوم» پرداخت.
  
در سال 1319، تحصيلات دبيرستانى را در رشته ادبى به پايان برد. در سال 1324 در رشته ادبيات دانشگاه تهران با رتبه اول پذيرفته شد و در سال 1327 به‌عنوان دانشجوى رتبه اول، فارغ‌التحصيل شد و يك سال بعد، دكتراى ادبيات فارسى را در همان دانشگاه آغاز نمود. در سال 1334، تحصيلات دانشگاهى خود را با رساله‌اى با عنوان نقد الشعر، تاريخ و اصول آن به پايان برد. در سال 1335، به‌عنوان دانشيار دانشكده علوم معقول و منقول به تدريس تاريخ اسلام، تاريخ كلام و مجادلات فرق، تاريخ اديان، تاريخ علوم و تاريخ تصوّف اسلامى مشغول شد. پس از اخذ رتبه استادى دانشگاه تهران در سال 1339 در دانشكده الهيات و معارف اسلامى، دانشكده ادبيات، دوره دكترى دانشگاه تهران و دانشسراى عالى تهران به تدريس پرداخت.
+
در سال ۱۳۱۹، تحصیلات دبیرستانى را در رشته ادبى به پایان برد. در سال ۱۳۲۴ در رشته ادبیات دانشگاه [[تهران]] با رتبه اول پذیرفته شد و در سال ۱۳۲۷ به‌عنوان دانشجوى رتبه اول، فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد، دکتراى ادبیات فارسى را در همان دانشگاه آغاز نمود. در سال ۱۳۳۴، تحصیلات دانشگاهى خود را با رساله‌اى با عنوان «نقد الشعر، تاریخ و اصول آن» به پایان برد.  
  
مسافرت‌هاى متعدد علمى، مطالعاتى و تحقيقى به كشورهاى اروپايى، آمريكايى و آسيايى انجام داد و سالى چند را هم به‌عنوان استاد ميهمان در آمريكا به تدريس پرداخت. حوزه مطالعاتى استاد را درعرصه‌هاى تاريخ، فلسفه، ادبيات، تصوّف، عرفان، تاريخ اديان، آشنايى با معارف قديم و جديد، علوم اسلامى و روش‌هاى تحقيق نوين و تسلط به زبان‌هاى زنده دنيا مى‌توان دانست.
+
در سال ۱۳۳۵، به‌عنوان دانشیار دانشکده علوم معقول و منقول به تدریس تاریخ [[اسلام]]، تاریخ [[علم کلام|کلام]] و مجادلات فرق، تاریخ ادیان، تاریخ علوم و تاریخ [[تصوف|تصوّف]] اسلامى مشغول شد. پس از اخذ رتبه استادى دانشگاه تهران در سال ۱۳۳۹ در دانشکده الهیات و معارف اسلامى، دانشکده ادبیات، دوره دکترى دانشگاه تهران و دانشسراى عالى تهران به تدریس پرداخت.
  
== آثار ==
+
مسافرت‌هاى متعدد علمى، مطالعاتى و تحقیقى به کشورهاى اروپایى، آمریکایى و آسیایى انجام داد و سالى چند را هم به‌عنوان استاد میهمان در آمریکا به تدریس پرداخت. حوزه مطالعاتى استاد را درعرصه‌هاى [[تاریخ|تاریخ]]، [[فلسفه]]، ادبیات، تصوّف، [[عرفان]]، تاریخ ادیان، آشنایى با معارف قدیم و جدید، [[علوم اسلامی|علوم اسلامى]] و روش‌هاى تحقیق نوین و تسلط به زبان‌هاى زنده دنیا مى‌توان دانست.
  
ايشان آثار متعدد ادبى، عرفانى و تاريخى را از خود به‌جا گذاشت كه در زمينه آثار تاريخى مى‌توان 22 اثر را شمرد، از جمله: «دو قرن سكوت»، «تاريخ ايران بعد از اسلام»، «[[بامداد اسلام]]»، «كارنامه اسلام»، «تاريخ در ترازو»، «تاريخ مردم ايران» و «روزگاران ايران». همچنين مقالات متعدد ادبى، عرفانى و تاريخى نيز در نشريات معتبر علمى از ايشان چاپ شده كه از آن ميان، به «چند كلمه از تاريخ»، «فرمانروايى ايرانيان بر يمن»، «نقد و بررسى در باب مآخذ تاريخ ايران بعد از اسلام»، «مصاحبه با تاريخ»، «درباره تاريخ» و «تاريخ‌نگرى يا تاريخ‌نگارى» مى‌توان اشاره كرد. آثار ديگر وى عبارت است از: «از كوچه رندان»، «سر نى»، «مقدمه بر ديوان پروين اعتصامى»، «[[ صداى بال سيمرغ ]]»،«[[بحر در کوزه]]»، «دو رساله درباره انقلاب مشروطيت»، «تصوف ايرانى در منظر تاريخى آن»، «پير گنجه در جست‌وجوى ناكجاآباد»، «پله‌پله تا ملاقات با خدا»، «ارزش ميراث صوفيه»، «جست‌وجو در تصوف ايران»، «با كاروان انديشه»، «نامورنامه» و «يادداشت‌ها و انديشه‌ها».
+
==آثار و تألیفات==
  
 +
ایشان آثار متعدد ادبى، [[عرفان|عرفانى]] و تاریخى را از خود به‌جا گذاشت که در زمینه آثار تاریخى مى‌توان ۲۲ اثر را شمرد، از جمله: «دو قرن سکوت»، «تاریخ [[ایران|ایران]] بعد از اسلام»، «[[بامداد اسلام]]»، «[[کارنامه اسلام (کتاب)|کارنامه اسلام]]»، «تاریخ در ترازو»، «تاریخ مردم ایران» و «روزگاران ایران».
  
 +
همچنین مقالات متعدد ادبى، عرفانى و تاریخى نیز در نشریات معتبر علمى از ایشان چاپ شده که از آن میان، به «چند کلمه از تاریخ»، «فرمانروایى ایرانیان بر یمن»، «نقد و بررسى در باب مآخذ تاریخ ایران بعد از اسلام»، «مصاحبه با تاریخ»، «درباره تاریخ» و «تاریخ‌نگرى یا تاریخ‌نگارى» مى‌توان اشاره کرد.
 +
 +
آثار دیگر وى عبارت است از: «از کوچه رندان»، «سرّ نى»، «مقدمه بر دیوان [[پروین اعتصامی|پروین اعتصامى]]»، «[[ صداى بال سيمرغ]]»، «[[بحر در کوزه]]»، «دو رساله درباره انقلاب [[مشروطیت]]»، «[[تصوف]] ایرانى در منظر تاریخى آن»، «پیر گنجه در جست‌وجوى ناکجاآباد»، «پله‌پله تا ملاقات خدا»، «ارزش میراث صوفیه»، «جست‌وجو در تصوف ایران»، «با کاروان اندیشه»، «نامورنامه» و «یادداشت‌ها و اندیشه‌ها».
 
==وفات==
 
==وفات==
  
دكتر زرين‌كوب، پس از عمرى تلاش علمى در زمينه تدريس، تحقيق و تصنيف، در سن 77 سالگى در سال 1378ش، دار فانى را وداع گفت.
+
دکتر زرین‌کوب، پس از عمرى تلاش علمى در زمینه تدریس، تحقیق و تصنیف، در سن ۷۷ سالگى (سال ۱۳۷۸ ش) در [[تهران]]، دار فانى را وداع گفت.
  
 
==منبع==
 
==منبع==
 
ویکی نور
 
ویکی نور

نسخهٔ ‏۱۷ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۲

۲۲۰px
نام کامل عبدالحسین زرین کوب
زادروز ۱۳۰۱ش
زادگاه بروجرد
وفات ۱۳۷۸ش
مدفن تهران

Line.png


آثار

کارنامه اسلام، بامداد اسلام، دو قرن سکوت، پله‌پله تا ملاقات خدا، ...

دکتر عبدالحسین زرین‌کوب، در ۲۷ اسفند ماه سال ۱۳۰۱ش، در شهرستان بروجرد به دنیا آمد و در خانواده‌اى اهل علم و ورع تربیت یافت.

تحصیل و تدریس

دوران ابتدایى را در سال ۱۳۰۷ش، در بروجرد از مدرسه «کمال» آغاز کرد و دوره متوسطه را در مدرسه «اعتضاد» ادامه داد. در کنار تحصیل در مدارس جدید، با ترغیب پدرش هم‌زمان به تحصیل علوم دینى در «حوزه علمیه بحر العلوم» پرداخت.

در سال ۱۳۱۹، تحصیلات دبیرستانى را در رشته ادبى به پایان برد. در سال ۱۳۲۴ در رشته ادبیات دانشگاه تهران با رتبه اول پذیرفته شد و در سال ۱۳۲۷ به‌عنوان دانشجوى رتبه اول، فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد، دکتراى ادبیات فارسى را در همان دانشگاه آغاز نمود. در سال ۱۳۳۴، تحصیلات دانشگاهى خود را با رساله‌اى با عنوان «نقد الشعر، تاریخ و اصول آن» به پایان برد.

در سال ۱۳۳۵، به‌عنوان دانشیار دانشکده علوم معقول و منقول به تدریس تاریخ اسلام، تاریخ کلام و مجادلات فرق، تاریخ ادیان، تاریخ علوم و تاریخ تصوّف اسلامى مشغول شد. پس از اخذ رتبه استادى دانشگاه تهران در سال ۱۳۳۹ در دانشکده الهیات و معارف اسلامى، دانشکده ادبیات، دوره دکترى دانشگاه تهران و دانشسراى عالى تهران به تدریس پرداخت.

مسافرت‌هاى متعدد علمى، مطالعاتى و تحقیقى به کشورهاى اروپایى، آمریکایى و آسیایى انجام داد و سالى چند را هم به‌عنوان استاد میهمان در آمریکا به تدریس پرداخت. حوزه مطالعاتى استاد را درعرصه‌هاى تاریخ، فلسفه، ادبیات، تصوّف، عرفان، تاریخ ادیان، آشنایى با معارف قدیم و جدید، علوم اسلامى و روش‌هاى تحقیق نوین و تسلط به زبان‌هاى زنده دنیا مى‌توان دانست.

آثار و تألیفات

ایشان آثار متعدد ادبى، عرفانى و تاریخى را از خود به‌جا گذاشت که در زمینه آثار تاریخى مى‌توان ۲۲ اثر را شمرد، از جمله: «دو قرن سکوت»، «تاریخ ایران بعد از اسلام»، «بامداد اسلام»، «کارنامه اسلام»، «تاریخ در ترازو»، «تاریخ مردم ایران» و «روزگاران ایران».

همچنین مقالات متعدد ادبى، عرفانى و تاریخى نیز در نشریات معتبر علمى از ایشان چاپ شده که از آن میان، به «چند کلمه از تاریخ»، «فرمانروایى ایرانیان بر یمن»، «نقد و بررسى در باب مآخذ تاریخ ایران بعد از اسلام»، «مصاحبه با تاریخ»، «درباره تاریخ» و «تاریخ‌نگرى یا تاریخ‌نگارى» مى‌توان اشاره کرد.

آثار دیگر وى عبارت است از: «از کوچه رندان»، «سرّ نى»، «مقدمه بر دیوان پروین اعتصامى»، «صداى بال سيمرغ»، «بحر در کوزه»، «دو رساله درباره انقلاب مشروطیت»، «تصوف ایرانى در منظر تاریخى آن»، «پیر گنجه در جست‌وجوى ناکجاآباد»، «پله‌پله تا ملاقات خدا»، «ارزش میراث صوفیه»، «جست‌وجو در تصوف ایران»، «با کاروان اندیشه»، «نامورنامه» و «یادداشت‌ها و اندیشه‌ها».

وفات

دکتر زرین‌کوب، پس از عمرى تلاش علمى در زمینه تدریس، تحقیق و تصنیف، در سن ۷۷ سالگى (سال ۱۳۷۸ ش) در تهران، دار فانى را وداع گفت.

منبع

ویکی نور