غنچۀ باز در شرح گلشن راز (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{مشخصات کتاب | |
| − | + | |عنوان= | |
| − | + | |تصویر=[[پرونده:غنچه باز.jpg|240px|وسط]] | |
| − | + | |نویسنده=جلال الدین علی میر ابوالفضل عنقا | |
| − | + | |موضوع=نقد شعر عرفانی | |
| − | + | |زبان=فارسی | |
| − | + | ||
| + | |تعداد جلد=1 | ||
| + | |||
| + | |عنوان افزوده1= | ||
| + | |||
| + | |افزوده1= | ||
| + | |||
| + | |عنوان افزوده2= | ||
| + | |||
| + | |افزوده2= | ||
| − | + | |لینک= | |
| + | }} | ||
| − | + | کتاب «غنچۀ باز در شرح گلشن راز» تألیف [[جلال الدین ابوالفضل عنقای طالقانی|جلال الدین علی میر ابوالفضل عنقا]]، عارف سلسله اویسی در قرن سیزدهم هجری شمسی است. کتاب غنچۀ باز، شرح مثنوی «[[گلشن راز (کتاب)|گلشن راز]]» با موضوعیت عشق و [[عرفان اسلامی]] است. این کتاب در قالب شعری [[مستزاد]] است. | |
| − | این مستزاد | + | این مستزاد بلند با ابیات زیر آغاز گشته است: |
| − | + | بنام آنکه جانرا فکرت آموخت * قبای عاشقی دوخت | |
| − | + | چراغ دل بنور جان بر افروخت * سراپا جان و دل سوخت | |
| + | ز فضلش هر دو عالم گشت روشن * یکی جان و یکی تن | ||
| + | |||
| + | ز فیضش خاک آدم گشت گلشن * زهی مأوی و مسکن | ||
| + | این مستزاد [[عرفان|عرفانی]]، با اضافه کردن واژگان بر پایان هر [[مصراع]] مثنوی «[[گلشن راز (کتاب)|گلشن راز]]» نگارش شده است و در واقع قالب [[مثنوی (قالب شعر)|مثنوی]] گلشن راز را به قالب [[مستزاد]] تغییر داده است. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| − | |||
| + | *کتاب غنچه باز در شرح گلشن راز، تالیف: جلال الدین علی میر ابوالفضل عنقا، انتشارات مکتب طریقت اویسی شاه مقصودی، چاپ اول، ۱۳۶۳. | ||
[[رده:کتاب‌های عرفانی]] | [[رده:کتاب‌های عرفانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۰۳
 | |
| نویسنده | جلال الدین علی میر ابوالفضل عنقا |
| موضوع | نقد شعر عرفانی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
|
| |
کتاب «غنچۀ باز در شرح گلشن راز» تألیف جلال الدین علی میر ابوالفضل عنقا، عارف سلسله اویسی در قرن سیزدهم هجری شمسی است. کتاب غنچۀ باز، شرح مثنوی «گلشن راز» با موضوعیت عشق و عرفان اسلامی است. این کتاب در قالب شعری مستزاد است.
این مستزاد بلند با ابیات زیر آغاز گشته است:
بنام آنکه جانرا فکرت آموخت * قبای عاشقی دوخت
چراغ دل بنور جان بر افروخت * سراپا جان و دل سوخت
ز فضلش هر دو عالم گشت روشن * یکی جان و یکی تن
ز فیضش خاک آدم گشت گلشن * زهی مأوی و مسکن
این مستزاد عرفانی، با اضافه کردن واژگان بر پایان هر مصراع مثنوی «گلشن راز» نگارش شده است و در واقع قالب مثنوی گلشن راز را به قالب مستزاد تغییر داده است.
منابع
- کتاب غنچه باز در شرح گلشن راز، تالیف: جلال الدین علی میر ابوالفضل عنقا، انتشارات مکتب طریقت اویسی شاه مقصودی، چاپ اول، ۱۳۶۳.
