فرقه: تفاوت بین نسخه‌ها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | «فرقه» در لغت به معنی گروه مردم است و البته به معنای جدا کردن نیز آمده<ref> قرشى، سيد على اكبر، قاموس قرآن، ج۵ ، ص ۱۶۶، دار الكتب الإسلامية، تهران، ۱۴۱۲ق. </ref> و جمع آن فِرَق بیان گردیده است. این کلمه در اصطلاح به معنای گروهی است که دارای عقیده و مذهب مشترکی باشند. | |
| − | |||
| − | == | + | ==فرقه در قرآن== |
| − | {{ متن قرآن | | + | این کلمه در [[قرآن|قرآن کریم]] به معنای لغوی آن آمده است: {{متن قرآن|«وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ...»}}: نسزد كه مؤمنان همگى به جهاد كوچ كنند، چرا از هر گروهى بخشى براى جهاد و بخشى نزد رسول (ص) نمانند كه به احكام دين آگاه گشته هنگامى كه به نزد قوم و قبيله خويش باز گردند به آنها بياموزند، باشد كه از گناه و خلاف دورى جويند.<ref> سوره توبه: ۱۲۲. </ref> |
| − | == فرقة در | + | ==فرقة در روایات== |
| − | + | [[پیامبر اسلام|پيامبر اكرم]] (ص) فرمود: زودا كه امتم به هفتاد و سه فرقه پراكنده گردند و فريبنده تر و خطرناكتر بر امتم آن فرقه باشد كه مسائل را به رأى خويش [[قیاس در فقه|قياس]] كنند و [[حرام]] را [[حلال]] و حلال را حرام نمايند.<ref> علاءالدین علی بن حسام معروف به متقی هندی، كنزالعمال ج ۱، ص۲۱۰.</ref> | |
| − | در حديث ديگر از آن حضرت آمده كه فرمود: بر امت من همان آيد كه بر بنى اسرائيل آمد، آنها هفتاد و دو فرقه شدند و امت من به هفتاد و سه فرقه متفرق گردند، | + | در [[حدیث|حديث]] ديگر از آن حضرت آمده كه فرمود: بر امت من همان آيد كه بر [[بنی اسرائیل|بنى اسرائيل]] آمد، آنها هفتاد و دو فرقه شدند و امت من به هفتاد و سه فرقه متفرق گردند، و همه اينها اهل آتش باشند جز يك فرقه و آن همان فرقه اى است كه بر طريقه من و [[اهل البیت|اهل بيت]] من باشند.<ref> محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج۳، ص ۲۸. </ref> |
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
<references /> | <references /> | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | * سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف. | + | |
| + | *علاءالدین علی بن حسام معروف به متقی هندی، کنزالعمال. | ||
| + | *محمد باقر مجلسی، [[بحارالأنوار (کتاب)|بحارالانوار]]. | ||
| + | *سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف. | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۰۸
«فرقه» در لغت به معنی گروه مردم است و البته به معنای جدا کردن نیز آمده[۱] و جمع آن فِرَق بیان گردیده است. این کلمه در اصطلاح به معنای گروهی است که دارای عقیده و مذهب مشترکی باشند.
فرقه در قرآن
این کلمه در قرآن کریم به معنای لغوی آن آمده است: «وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ...»: نسزد كه مؤمنان همگى به جهاد كوچ كنند، چرا از هر گروهى بخشى براى جهاد و بخشى نزد رسول (ص) نمانند كه به احكام دين آگاه گشته هنگامى كه به نزد قوم و قبيله خويش باز گردند به آنها بياموزند، باشد كه از گناه و خلاف دورى جويند.[۲]
فرقة در روایات
پيامبر اكرم (ص) فرمود: زودا كه امتم به هفتاد و سه فرقه پراكنده گردند و فريبنده تر و خطرناكتر بر امتم آن فرقه باشد كه مسائل را به رأى خويش قياس كنند و حرام را حلال و حلال را حرام نمايند.[۳]
در حديث ديگر از آن حضرت آمده كه فرمود: بر امت من همان آيد كه بر بنى اسرائيل آمد، آنها هفتاد و دو فرقه شدند و امت من به هفتاد و سه فرقه متفرق گردند، و همه اينها اهل آتش باشند جز يك فرقه و آن همان فرقه اى است كه بر طريقه من و اهل بيت من باشند.[۴]
پانویس
منابع
- علاءالدین علی بن حسام معروف به متقی هندی، کنزالعمال.
- محمد باقر مجلسی، بحارالانوار.
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
