کنیه های حضرت مهدی (عج): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(برای هر یک از کنیه ها یک روایت آوردم)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
کنیه های حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف عبارتند از :
+
[[کنیه]] های [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|حضرت مهدی]] عجل الله تعالی فرجه الشریف عبارتند از:
[[ابوالقاسم]]، [[ابوعبدالله]] و [[ابا صالح]]
+
ابوالقاسم، ابوعبدالله و [[ابا صالح]].
  
==ابوالقاسم==
+
'''ابوالقاسم:'''
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود : در آخر زمان مردی از فرزندان من خروج می کند که اسم او مانند اسم من و کنیه او مانند کنیه من است زمین را از عدل و داد پر می کند آنچنان که از جور پر شه است . پس او مهدی است.<ref> إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، شيخ حر عاملى، اعلمى‌، بيروت‌،1425 ق‌، ج‌5، ص 238 </ref>
 
  
==ابو عبدالله==
+
[[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلی الله علیه و آله فرمود: در آخر زمان مردی از فرزندان من خروج می کند که اسم او مانند اسم من و کنیه او مانند کنیه من است، زمین را از [[عدل]] و داد پر می کند آنچنان که از جور پر شده است. پس او مهدی است.<ref> إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، شيخ حر عاملى، اعلمى‌، بيروت‌،1425 ق‌، ج‌5، ص 238 </ref>
از پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله روايت شده كه فرمود: «اگر از عمر دنيا جز يك روز نمانده باشد، خداوند در آن روز مردى را برانگيزد كه نامش نام من و خويش خوى من و كنيه‌اش ابو عبد اللَّه باشد» <ref> مهدى موعود( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)، على ‌دوانى، اسلاميه‌، تهران‌، 1378 ش‌، چاپ بيست و هشتم‌، ص 317 </ref>
 
  
==اباصالح==
+
'''ابو عبدالله:'''
از ابو بصير نقل است که گفت حضرت امام‌ جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه هر گاه گم شوى از راه يعنى راه را گم كنى پس به آواز بلند بگو يا صالح يا ابا صلاح ما را راه نماييد به راه، حق سبحانه و تعالى شما را رحمت كناد،
 
  
علامه محمدتقی مجلسی در شرح من لایحضره الفقیه در ذیل این حدیث می گوید: آن چه از مشايخ شنيده‌ام آنست كه ابو صالح كنيت حضرت صاحب الامر است صلوات اللَّه عليه.<ref> لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقيه، محمدتقی مجلسی، مؤسسه اسماعيليان - قم، چاپ دوم، 1414 ق.، جلد 7، ص 428
+
از پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله روايت شده كه فرمود: «اگر از عمر دنيا جز يك روز نمانده باشد، خداوند در آن روز مردى را برانگيزد كه نامش نام من و خويش خوى من و كنيه‌اش ابو عبداللَّه باشد».<ref> مهدى موعود( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)، على ‌دوانى، اسلاميه‌، تهران‌، 1378 ش‌، چاپ بيست و هشتم‌، ص 317 </ref>
 +
 
 +
'''اباصالح:'''
 +
 
 +
از [[ابو بصیر|ابو بصير]] نقل است که گفت حضرت [[امام صادق علیه السلام|امام‌ جعفر صادق]] صلوات اللَّه عليه فرمودند كه هر گاه گم شوى از راه يعنى راه را گم كنى پس به آواز بلند بگو يا صالح يا ابا صلاح ما را راه نماييد به راه، حق سبحانه و تعالى شما را رحمت كناد.
 +
 
 +
علامه [[محمدتقی مجلسی]] در شرح [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضره الفقیه]] در ذیل این حدیث می گوید: آن چه از [[مشایخ|مشايخ]] شنيده‌ام آنست كه ابو صالح كنيت حضرت صاحب الامر است صلوات اللَّه عليه.<ref> لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقيه، محمدتقی مجلسی، مؤسسه اسماعيليان - قم، چاپ دوم، 1414 ق.، جلد 7، ص 428
 
  </ref>
 
  </ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 +
 +
{{شناختنامه امام زمان (عج)}}
 +
 +
[[رده:امام زمان (عج)]]
 +
[[رده:القاب ائمه اطهار]]
 +
[[رده:القاب و کنیه های حضرت مهدی (عج)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۵۵

کنیه های حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف عبارتند از: ابوالقاسم، ابوعبدالله و ابا صالح.

ابوالقاسم:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: در آخر زمان مردی از فرزندان من خروج می کند که اسم او مانند اسم من و کنیه او مانند کنیه من است، زمین را از عدل و داد پر می کند آنچنان که از جور پر شده است. پس او مهدی است.[۱]

ابو عبدالله:

از پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله روايت شده كه فرمود: «اگر از عمر دنيا جز يك روز نمانده باشد، خداوند در آن روز مردى را برانگيزد كه نامش نام من و خويش خوى من و كنيه‌اش ابو عبداللَّه باشد».[۲]

اباصالح:

از ابو بصير نقل است که گفت حضرت امام‌ جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه هر گاه گم شوى از راه يعنى راه را گم كنى پس به آواز بلند بگو يا صالح يا ابا صلاح ما را راه نماييد به راه، حق سبحانه و تعالى شما را رحمت كناد.

علامه محمدتقی مجلسی در شرح من لایحضره الفقیه در ذیل این حدیث می گوید: آن چه از مشايخ شنيده‌ام آنست كه ابو صالح كنيت حضرت صاحب الامر است صلوات اللَّه عليه.[۳]

پانویس

  1. إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، شيخ حر عاملى، اعلمى‌، بيروت‌،1425 ق‌، ج‌5، ص 238
  2. مهدى موعود( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)، على ‌دوانى، اسلاميه‌، تهران‌، 1378 ش‌، چاپ بيست و هشتم‌، ص 317
  3. لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقيه، محمدتقی مجلسی، مؤسسه اسماعيليان - قم، چاپ دوم، 1414 ق.، جلد 7، ص 428