منابع و پی نوشتهای متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

آیات بلاغی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(پروژه1: سنجش کیفی)
سطر ۱۳: سطر ۱۳:
 
== منابع ==
 
== منابع ==
 
سايت شعائر
 
سايت شعائر
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}
 +
 
[[رده:علمای قرن چهاردهم]]
 
[[رده:علمای قرن چهاردهم]]

نسخهٔ ‏۴ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۱۰

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

آيات بلاغی در جهان تشيع عبارتند از:

  1. استاد متبحر، فقيه و دانشمند مرحوم شيخ محمد علی بلاغی متوفای آخر قرن دهم.
  2. فرزند زاده وی مرحوم شيخ حسن (فرزند شيخ عباس بن محمد علی) یکی از بزرگان علمای شيعه در اوايل قرن دوازدهم (صاحب تنقيح المقال در علم رجال) بود.
  3. شيخ حسن مذکور فرزندی به نام شيخ عباس بلاغی صاحب بغيه را به جهان تشيع تحويل داد. معظم له از علمای بزرگ اواخر قرن دوازدهم است که بعد از فوتش شيخ محمد علی و شيخ طالب وارث علوم پدر گرديدند.
  4. یکی از بزرگترين علمای شيعه در قرن چهاردهم، شيخ محمد جواد بلاغی عليه الرحمه است (محمد جواد فرزند حجة الاسلام شيخ حسن بن شيخ طالب بود). معظم له در بين آيات بلاغی فقيهی متبحر، عالمی زاهد، حکيمی کامل، استادی ماهر و نويسنده ای توانا و جامعتر بود. شيخ محمد جواد از شاگردان آخوند خراسانی، مجاهد شيرازی و شيخ محمد طه است که خود باعث افتخار اسلام و عالم تشيع گرديد و آثاری ارزنده مانند: بلاغ المبين در اثبات صانع، انوار الهدی در رد ماديين، نصايح الهدی در رد وهابيه، الهدی الی دين المصطفی در رد نصاری که تماما از کتب سودمندند به رشته تحرير برده است. آيت الله بلاغی رسائلی در فروع و کتابهائی به نام: اعاجيب و اکاذيب و مصابيح نيز دارد که اغلب اينها ضمن تجديد چاپ در سراسر جهان، آسيا و اروپا (در دنيای اسلام و مسيحيت) منتشر گرديد. وی یکی از اساتيد بزرگ و نويسندگان معروف قرن اخير بود. او را از پايه گذاران علم کلام نوين در جامعه روحانيت می دانند.

مرحوم محدث قمی معاصر او می نويسد: شيخ محمد جواد بلاغی دانشمندی متقی و پرهيزکار بود. او مردی ضعيف و لاغر اندام بود که نيروی خود را تدريس و تأليف و امور مختلف مردم و وظايف واجب و مستحب صرف می نمود. در اواخر عمر سرگرم نوشتن تفسيری بر قرآن مجيد بود که اجل مهلتش نداد، و در شب دوشنبه 22 شعبان سال 1352 در نجف اشرف وفات نمود.

در خاتمه بلاغيون در جهان اسلام و تشيع از دودمان شيخ محمد علی متوفای 1000 تا به امروز خيلی زيادند و اغلب از علمای بزرگ و پرچمداران جهان تشيع بوده و هستند.

منابع

سايت شعائر