اَصهَب: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | «اَصهَب» در لغت به معنای شتر سرخ مو، شتر سفیدی که با سرخی آمیخته و نام چشمه ای در میان [[بصره]] و [[بحرین]] و به معنای دشمن است؛ به رومیان نیز از جهت رنگ چهره و دشمنی با [[اسلام]]، اصهب گفته می شود.<ref>لسان العرب، به نقل از روزگار رهایی، ج۲، ص۹۹۷.</ref> | |
| − | + | «اصهب» و «[[ابقع]]» دو رهبر مخالف [[سفیانی]] هستند که سفیانی بر آنها پیروز شده و بر منطقه تسلط می یابد. روایات بسیاری به صورت [[متواتر]] رسیده که حاکی از درگیری بزرگ سفیانی با آنان در قرقیسیا، واقع در مرز [[سوریه]]، [[عراق]] و [[ترکیه]] می باشد. این نبرد از جنگ های بزرگ است که از پیش وعده داده شده و انگیزه آن درگیری و کشمکش بر سر گنجی است که در مجرای نهر [[فرات]] و یا نزدیک آن کشف می شود.<ref>عصر ظهور، علی کورانی، ص۶۲.</ref> | |
| − | + | در روایات آمده که اصهب کافر قیام نمی کند جز به هنگام شدت یافتن [[فتنه]] ها و کثرت حوادث و فجایع.<ref>روزگار رهایی، ج۲، ص۹۹۳.</ref> [[امام باقر]] علیه السلام نیز می فرماید: از شرّ اصهب اَبرص پرهیز کن. پرسیدند: اصهب کیست؟ فرمود: اَبرص. پس فرمود: از شر سفیانی نیز پرهیز کن و از شرّ آن عده از آل محمد که شذوذ دارند بر حذر باشد.<ref>بحارالانوار، ج۵۱، ص۷۰ و ج۵۲، ص۲۷۸.</ref> | |
| − | |||
| − | در روایات آمده که اصهب کافر قیام نمی کند جز به هنگام شدت یافتن فتنه ها و کثرت حوادث و فجایع<ref>روزگار رهایی، | ||
| − | |||
| − | |||
| + | در این [[حدیث]]، اَصهب و ابقع یک نفر معرفی شده که بر اساس احادیث دیگر، دو نفر هستند. در این حدیث به [[شیعه|شیعیان]] امر شده که تحت تأثیر تبلیغات اَصهب و ابقع و سفیانی و شواذ آل محمد قرار نگیرند و به سودشان شمشیر نزنند.<ref>روزگار رهایی، ج۲، ص۹۹۳.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * موعودنامه (فرهنگ الفبایی مهدویت) | + | * موعودنامه (فرهنگ الفبایی مهدویت)، مجتبی تونه‌ای، انتشارات مشهور، ص ۱۰۷. |
| − | + | [[رده:مهدویت]] | |
[[رده:علائم ظهور]] | [[رده:علائم ظهور]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۵
«اَصهَب» در لغت به معنای شتر سرخ مو، شتر سفیدی که با سرخی آمیخته و نام چشمه ای در میان بصره و بحرین و به معنای دشمن است؛ به رومیان نیز از جهت رنگ چهره و دشمنی با اسلام، اصهب گفته می شود.[۱]
«اصهب» و «ابقع» دو رهبر مخالف سفیانی هستند که سفیانی بر آنها پیروز شده و بر منطقه تسلط می یابد. روایات بسیاری به صورت متواتر رسیده که حاکی از درگیری بزرگ سفیانی با آنان در قرقیسیا، واقع در مرز سوریه، عراق و ترکیه می باشد. این نبرد از جنگ های بزرگ است که از پیش وعده داده شده و انگیزه آن درگیری و کشمکش بر سر گنجی است که در مجرای نهر فرات و یا نزدیک آن کشف می شود.[۲]
در روایات آمده که اصهب کافر قیام نمی کند جز به هنگام شدت یافتن فتنه ها و کثرت حوادث و فجایع.[۳] امام باقر علیه السلام نیز می فرماید: از شرّ اصهب اَبرص پرهیز کن. پرسیدند: اصهب کیست؟ فرمود: اَبرص. پس فرمود: از شر سفیانی نیز پرهیز کن و از شرّ آن عده از آل محمد که شذوذ دارند بر حذر باشد.[۴]
در این حدیث، اَصهب و ابقع یک نفر معرفی شده که بر اساس احادیث دیگر، دو نفر هستند. در این حدیث به شیعیان امر شده که تحت تأثیر تبلیغات اَصهب و ابقع و سفیانی و شواذ آل محمد قرار نگیرند و به سودشان شمشیر نزنند.[۵]
پانویس
منابع
- موعودنامه (فرهنگ الفبایی مهدویت)، مجتبی تونه‌ای، انتشارات مشهور، ص ۱۰۷.
