اوس: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| + | «اُوس» در کنار «[[خزرج]]»، یکى از دو قبیله بزرگ قحطانى ساکن در [[یثرب]] و از دعوت‌کنندگان [[پیامبر اسلام]] صلى الله علیه وآله براى [[هجرت پیامبر اسلام به مدینه|هجرت]] به [[مدینه]] بودند.<ref>سیره ابن‌هشام، ج۱، ص۹؛ بحارالأنوار، ج۱۹، ص۸-۱۳.</ref> | ||
| − | + | بر اساس برخى روایات، فردى [[یهود|یهودى]] با یادآورى جنگهاى خونین بین خزرج و اوس درصدد تحریک ایشان برآمده، آتش [[فتنه]] را در میان آنان برافروخت. خداوند با نزول آیات ۱۰۰ تا ۱۰۳ [[سوره آل عمران]] ({{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ *...* وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا...}})، ضمن اشاره به پیامدهاى سوء تفرقه و اختلاف، آنان را به اتحاد و الفت دعوت کرد.<ref>جامع البیان، ج۳، ص۳۶-۴۸؛ مجمع البیان، ج۱-۲، ص۸۰۴.</ref> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | برخى مفسّران مقصود از «[[انصار]]» در آیه «{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ...}}»([[سوره صف]]، ۱۴)<ref>التعریف والاعلام، ص ۳۳۵.</ref> و «طائفتان» در آیه «{{متن قرآن|وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا...}}»([[سوره حجرات]]، ۹)<ref>جامع البیان، ج۳، جزء۴، ص۹۷.</ref> را [[اوس و خزرج]] دانسته‌اند. مفسران در ذيل آياتى ديگر نيز از آنان ياد كرده‌اند. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | فرهنگ قرآن، جلد | + | * فرهنگ قرآن، جلد ۵. |
| − | |||
[[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]] | [[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]] | ||
[[رده:قبایل]] | [[رده:قبایل]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۱
«اُوس» در کنار «خزرج»، یکى از دو قبیله بزرگ قحطانى ساکن در یثرب و از دعوت‌کنندگان پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله براى هجرت به مدینه بودند.[۱]
بر اساس برخى روایات، فردى یهودى با یادآورى جنگهاى خونین بین خزرج و اوس درصدد تحریک ایشان برآمده، آتش فتنه را در میان آنان برافروخت. خداوند با نزول آیات ۱۰۰ تا ۱۰۳ سوره آل عمران (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ *...* وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا...)، ضمن اشاره به پیامدهاى سوء تفرقه و اختلاف، آنان را به اتحاد و الفت دعوت کرد.[۲]
برخى مفسّران مقصود از «انصار» در آیه «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ...»(سوره صف، ۱۴)[۳] و «طائفتان» در آیه «وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا...»(سوره حجرات، ۹)[۴] را اوس و خزرج دانسته‌اند. مفسران در ذيل آياتى ديگر نيز از آنان ياد كرده‌اند.
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۵.
