جعفر بن محمد حسنی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ابوعبدالله، جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن بن جعفر بن حسن مثنی بن امام حسن‌ علیه‌السلام، در سامرا دیده به جهان گشود.

وی از راویان حدیث و از شیعیان موثق و از سرشناسان علوی‌نژاد در عصر غیبت صغری بود و دارای تألیفاتی چون کتاب "التاریخ العلوی" و کتاب "الصخرة و البئر" می‌باشد.

جعفر بن محمد حسنی سرانجام در نود و چند سالگی، در روز چهارشنبه اول ذی القعده سال ۳۰۸ قمری بدرود حیات گفت.[۱]

پانویس

  1. رجال نجاشی، ج ۱، ص ۳۱۲.

منابع

  • مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام