بدیع الزمان هرندی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
«بدیع‌الزمان هرندی قهپائی» (م، ۱۰۴۹ ق)، فقیه، محدث و حکیم شیعه در قرن یازدهم هجری است.
ابن اسحاق هرندی قهپائی، در اصفهان نزد علمای این شهر از جمله شیخ بهائی به تحصیل پرداخت. او علاوه بر تبحّر در علوم نقلی، در علوم عقلی نیز به تحصیل پرداخت و کتاب‌های «التّعلیقات» و «المبداء و المعاد» هر دو از تألیفات ابن سینا را در سال ۱۰۱۶ ق. کتابت کرد. این نسخه‌ها به شماره ۱۲۷۴۸ در کتابخانه آیت اللّه مرعشی موجود است.
اما مهمترین تألیف هرندی کتاب «ریاض العابدین فی شرح صحیفة سیدالساجدین» ترجمه‌اى شرح‌گونه از «صحیفه سجادیه» به زبان فارسی است که آن را پس از تألیف به نام شاه صفی از شاهان صفویه نامیده است.
بدیع‌الزمان هرندی در عصر شاه عباس صفوى به منصب شیخ‌الاسلامی در یزد منصوب شد و سرانجام در سال ۱۰۴۹ قمری وفات یافت.
منابع
- اعلام اصفهان، سید مصلح‌الدین مهدوی، ج۲، ص۱۷۰.
- اثرآفرینان، انجمن مفاخر فرهنگی، ج۲، ص۳۵.
