یاری ظالمان
(تغییرمسیر از اعانه ظالم)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ظلم و ستم مذموم است و هر که به ظالم کمک کند و راضى به فعل او باشد و در برآمدن حاجات او و رسيدن به مقاصد وى سعى کند، او نيز مثل ظالم است و در عقوبت او شريک است.
یاری ظالمان در روایات
احادیث متعددی در نکوهش یاری ظالمان از اهل بیت علیهمالسلام روایت شده، از جمله:
- پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله مىفرمايد: "الظَّلَمَةُ وأعوانُهُم فی النارِ"؛[۱] ستمکاران و يارانشان در آتشاند.
- امام صادق عليه السلام مىفرمايد: "العامِلُ بِالظُّلمِ والمُعينُ لَهُ والرَّاضِي بهِ شُرَكاءُ ثَلاثَتُهُم."؛[۲] کسى که ظلم کند و کسى که به ظالم کمک کند و کسى که راضى به ظلم او باشد، هر سه در ظلم شريکاند.
- پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله فرمود: "مَن مَشى مَع ظالِمٍ فقد أجرَمَ، يقولُ اللَّهُ: (إِنّا مِنَ المُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ)"؛[۳] هر که با ظالمى راه رود گناهکار است؛ خداوند می فرماید ما از مجرمان انتقام می گیریم.
- پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله فرمود: "مَن مَشى مَع ظالِمٍ لِيُعِينَهُ وهُو يَعلَمُ أنّهُ ظالِمٌ فقد خَرَجَ مِن الإسلامِ"؛[۴] هر که با ظالمى راه رود و بداند که او ظالم است، از دین اسلام خارج شده است.
- پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله فرمود: "إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ نادى مُنادٍ: أينَ الظَّلَمَةُ وأعوانُهُم؟ مَن لاقَ لَهُم دَواةً، أو رَبَطَ لَهُم كِيساً، أو مَدَّ لَهُم مُدَّةَ قَلَمٍ، فَاحشُرُوهُم مَعَهُم."؛[۵] وقتى که رستاخيز فرارسد منادى ندا کند ظالمان و ياران آنها و کسى که دواتى براى آنها "ليقه" کرده يا قلمى برايشان تراشيده، اينها را با آنها محشور کنيد.
- امام صادق عليه السلام در پاسخ به سوال از کار کردن براى ستمگر در صورت تنگدستى و فشار زندگى فرمود: "ما اُحِبُّ أنّي عَقَدتُ لَهُم عُقدَةً أو وَكَيتُ لَهُم وِكاءً وإنّ لي ما بينَ لابَتَيها، لا ولا مُدَّةً بِقَلَمٍ! إنَّ أعوانَ الظَّلَمَةِ يَومَ القِيامَةِ في سُرادِقٍ من نارٍ حتّى يَحكُمَ اللَّهُ بينَ العِبادِ."؛[۶] من خوش ندارم براى ستمگران حتى گرهى ببندم يا سر مشکى را محکم کنم، اگرچه از شرق تا غرب عالم را به من دهند و حتى قلمى را برايشان در مرکب زنم! همانا ياران ستمگران روز قيامت در چادرى از آتش بسر مىبرند تا آن كه خداوند در ميان بندگان داورى كند.
- امام صادق عليه السلام در مقام گلايه از ياران "بنى اميه" مىفرمايد: "لَولا أنَّ بَنِي اُمَيَّةَ وَجَدُوا مَن يَكتُبُ لَهُم، ويَجبِي لَهُمُ الفَيءَ، ويُقاتِلُ عَنهُم، ويَشهَدُ جَماعَتَهُم، لَما سَلَبُونا حَقَّنا."؛[۷] اگر بنى اميه کسى را نمىيافتند که برايشان بنويسد و ماليات جمع آورى کند و برايشان بجنگد و در جماعتشان حاضر شود، هرگز نمىتوانستند حق ما را سلب کنند.
پانویس
منابع
- ميزان الحکمه، محمدی ریشهری، ج5 ص310-311؛ پایگاه حدیث نت.
- "یاری ظالمان"، اصطلاحنامه جامع علوم اسلامی.