ابوالفضل سرخسی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ابوالفضل سرخسی عارف و صوفی قرن چهارم است. او مرید ابونصر سراج[۱] و پیر و مراد عارف نامی ابوسعید ابوالخیر بوده است. [۲] نقل است كه وقتی از ابو سعید ابوالخیر درباره راز رسیدنش به مراتب بالای عرفان پرسيدند گفت: «بر كنار جوى آب مى رفتم. پير شيخ ابو الفضل از آن جانب ديگر مى رفت. چشمش بر ما افتاد. اين همه دولت از آنجاست».[۲] همچنین نقل کرده اند که وقتی ابوسعید در سلوک خویش دچار قبض می شد خود را به مزار ابوالفضل سرخسی می رساند و گشایش حاصل می شد. [۳]
خانقاه ابوالفضل سرخسی در شارستان سرخس بود [۴] از زندگی او داستانهای فراوانی در کتب تصوف و عرفان ذکر شده است.[۵]
پانویس
منابع
- فريد الدين عطار نيشابورى، لسان الغيب، انتشارات سنائى - تهران، چاپ: اول، 1376.
- فريد الدين عطار نيشابورى، تذكره الأولياء، مطبعه ليدن - ليدن، چاپ: اول، 1905 م.
- جامى، عبد الرحمن بن احمد، نفحات الأنس، 1جلد، مطبعة ليسي - هند - كلكته، چاپ: 1.
