ابن مونس
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
«ابن مونس» یکى از یاران نزدیک و از مشاورین و عقول منفصله هارون الرشید و پس از او مأمون عباسى بوده است.
ولى او بر اثر مخالفتش در امر ولایتعهدى امام رضا علیه السلام و اصرارى که مأمون در این امر داشت، به زندان افکنده شد. مأمون پس از مدتى به گمان این که دیگر سر مخالفتى با آن حضرت ندارد او را آزاد نمود.
ابن مونس پس از آزادى براى اولین بار که به مجلس خلیفه وارد شد، دید حضرت رضا علیه السلام در کنار مأمون نشسته است. پس گفت: اى امیرالمؤمنین! به خدا قسم این که در کنارت نشسته همانند بُت، پرستش مى شود. مأمون گفت: اى زنازاده! تو هنوز بر آن عقیده اى که بودى؟! سپس به جلاد امر کرد که گردنش را بزند.[۱]
منابع
- فرهنگ معارف و معاریف، سيد مصطفى حسينى دشتى.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۴۹/۱۶۶.