آب کثیر

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

«آب کثیر» در اصطلاح فقه اسلامی، مقابل «آب قلیل» است. فقها عنوان آب کثیر را درباره آب غیر قلیل به کار برده‌اند که شامل آب هاى کُرّ، جارى، باران، چشمه، چاه و حمّام مى‌شود. گاهی آب کثیر مقابل آب جارى به کار مى‌رود، که مراد از آن آب کُرّ است.

ویژگی‌های آب کثیر

  • آب کثیر مطلق، به ملاقات نجاست، نجس نمى‌شود؛ مگر آنکه رنگ، بو یا مزه آن به نجاست تغییر کند.
  • آب نجس ـ اعم از قلیل و کثیر ـ با اتّصال به آب کثیر در صورت آمیختگى با آن و از بین رفتن تغیّر، پاک مى‌شود. در حاصل شدن طهارت بدون مخلوط شدن، اختلاف است. [۱]
  • بنا بر نظر مشهور، چیز نجس با یک بار شستن در آب کثیر پاک مى‌شود.[۲] مشهور متأخّران در تطهیر شى‌ء نجس ـ مانند لباس ـ با آب کثیر، فشردن و خروج غساله را معتبر نمى‌دانند.[۳]

پانویس

  1. محمدحسن نجفی، جواهر الکلام، ۱/ ۱۷۲-۱۷۳.
  2. محمدحسن نجفی، جواهر الکلام ۶/۱۹۶.
  3. سید عبدالاعلی سبزواری، مهذب الاحکام، ۲/ ۳۸.

منابع

  • فرهنگ فقه فارسی، ج ۱، ص ۱۰۵.