کفیل (اسم الله)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
«كَفيل» (صفت مشبّهه) از اسماء و صفات خداوند به معناى سرپرست و ضامن و گواه است. اين اسم و صفت الهى يک بار در قرآن آمده است:[۱]
- «وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ إِذَا عَاهَدْتُمْ وَلَا تَنْقُضُوا الْأَيْمَانَ بَعْدَ تَوْكِيدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللَّهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلًا إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ» (سوره نحل/ ۹۱)؛ و به پیمان خدا چون پیمان بستید، وفا کنید و سوگند را پس از محکم کردنش -در حالی که خدا را بر خود ضامن و کفیل قرار داده اید- نشکنید؛ یقیناً خدا آنچه را انجام می دهید، می داند.
پانویس
- پرش به بالا ↑ الاسنى فى شرح اسماءالله الحسنى، قرطبى، ج ۱، ص ۵۰۹؛ الاسماء و الصفات، بيهقى، ج ۱، ص ۱۲۲؛ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج ۲، ص ۱۲۲۸.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۲۴، صفحه ۳۵۸.