قرطاس
«قِرْطاسٍ» به معنای جزوه، صحیفه و یا چیزی که در آن می‌نویسند، از هر چه باشد (كاغذ، چوب يا پوست)، ولى امروز به كاغذ گفته مى‌شود. صاحب «مفردات» گفته: «الْقِرْطَاسُ: ما یُکتَب فیه» و در «اقرب الموارد» آمده: «الصّحیفة الّتى یُکتب فیها».
در قرآن می فرماید: «وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ»؛ (سوره انعام/۷) اگر کتابى در صحیفه و جزوه به تو نازل می کردیم و با دست آن را لمس می کردند، کافران می گفتند این سحر آشکار است.
جمع آن نیز «قراطیس» است، مثل: «قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاء بِهِ مُوسَى نُورًا وَهُدًى لِّلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا...»؛ (سوره انعام/۹۱) ظاهراً مراد آن است که تورات را جزوه جزوه می کنید، آنچه به نفع شما است ظاهر می کنید و آنچه وصف رسول ما در آن است پنهان می دارید.
منابع
- قاموس قرآن، سید علی‌اکبر قرشی، ج۵، ص۳۰۷.
