جاعل (اسم الله)
(تغییرمسیر از جاعل)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
«جاعل»، از اسماى الهى به معناى ایجادکننده و تغییردهنده از حالتى به حالت دیگر آمده است.[۱]
در این آیات، جاعل به عنوان صفت خدا مورد نظر است:
- «وَإِذْ قَالَ رَبُّک لِلْمَلاَئِکةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِیهَا مَن یفْسِدُ فِیهَا...». (سوره بقره/۳۰)
- «وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا...». (سوره بقره/۱۲۴)
- «إِذْ قَالَ اللّهُ...وَجَاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوک...». (سوره آل عمران/۵۵)
- «وَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَیهَا صَعِیدًا جُرُزًا». (سوره کهف/۸)
- «...اِنّا رادّوهُ اِلَیک وجاعِلوهُ مِنَ المُرسَلین». (سوره قصص/۷)
- «اَلحَمدُلِلّهِ فاطِرِ السَّموتِ والاَرضِ جاعِلِ المَلئِکةِ رُسُلاً اُولى اَجنِحَة مَثنى وثُلثَ ورُبعَ...». (سوره فاطر/۱)
پانویس
- پرش به بالا ↑ موسوعة له الاسماء الحسنى، ج۲، ص۶۱.
منابع
- فرهنگ قرآن، ج۹.
