گردآورندگان سخنان امیرالمؤمنین علیه السلام قبل از سید رضی (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۲: سطر ۲:
 
{{متوسط}}
 
{{متوسط}}
  
 +
'''«گردآورندگان سخنان امیرالمؤمنین‌ علیه‌السلام قبل از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضى]]»'''، عنوان کتابی از [[عزیز الله عطاردی|عزیز الله عطاردى]] به زبان فارسى است. در این اثر مجموعه‌اى از اشخاص که از زمان و عصر [[امام علی علیه السلام|حضرت علی]] (علیه السلام) به جمع‌آورى سخنان آن امام مبادرت ورزیده‌اند، جمع‌آورى شده‌اند. با اینکه حجم صفحات کتاب بسیار کم است؛ ولى ایشان هفتاد نفر از اشخاصى که تا این زمان به ثبت و ضبط سخنان امام(ع) همت گماشته‌اند را آورده و مجموعه نفیسى را ترتیب داده است.
  
'''گردآورندگان سخنان اميرالمؤمنين‌ عليه‌السلام قبل از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]'''، تاليف [[عطاردی قوچانی، عزیزالله|عزيز الله عطاردى]] به زبان فارسى است. در اين اثر مجموعه‌اى از اشخاص كه از زمان و عصر حضرت به جمع‌آورى سخنان امام(ع) مبادرت ورزيده‌اند، جمع‌آورى شده‌اند. با اينكه حجم صفحات كتاب بسيار كم است؛ ولى ايشان هفتاد نفر از اشخاصى كه تا اين زمان به ثبت و ضبط سخنان امام(ع) همت گماشته‌اند، را آورده و مجموعه نفيسى را ترتيب داده است.
+
==ساختار کتاب==
  
== ساختار كتاب ==
+
کتاب شامل مقدمه و متن مى‌باشد که مؤلف بعد از مقدمه کوتاه متن کتاب خویش را درباره شخصیت‌هاى قبل از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضى]]  که هفتاد تن مى‌باشد، را آورده است. ایشان در بیان شخصیت هر مؤلف به اختصار بسنده کرده است و در چند سطر هر شخصیت را معرفى کرده است.
  
 +
==گزارش محتوا==
  
كتاب شامل مقدمه و متن مى‌باشد كه مؤلف بعد از مقدمه كوتاه متن كتاب خويش را درباره شخصيت‌هاى قبل از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] كه هفتاد تن مى‌باشد، را آورده است. ايشان در بيان شخصيت هر مؤلف به اختصار بسنده كرده است و در چند سطر هر شخصيت را معرفى كرده است.
+
مقدمه مؤلف درباره [[نهج البلاغة (کتاب)|نهج‌البلاغه]] و اینکه از امام(ع) [[خطبه|خطبه‌ها]] و سخن‌هاى فراوانى در کتب تاریخ و اخبار و آثار روایت شده است، على(ع) بعضى از این خطبه‌ها را در منابر [[مدینه|مدینه]]، [[بصره]] و [[کوفه|کوفه]] ایراد نموده است و پاره‌اى دیگر را در میدان جنگ و هنگام پیکار با دشمنان براى لشکریان خویش خوانده و آن‌ها را از امور جارى آگاه نموده است. این خطبه‌ها در موضوعات مختلف وارد شده‌اند، بعضى در [[توحید|توحید]] و خداشناسى و صفات الهى ایراد گردیده‌اند و مسلمین را با خداوند متعال و صفات ثبوتیه و سلبیه آشنا کرده و در حقیقت علم خداشناسى و معرفت پروردگار را به مردم آموخته‌اند...
  
== گزارش محتوا ==
+
متن کتاب این گونه آغاز مى‌شود که از زمان [[امام علی علیه السلام|امام على]](ع) گروهى خطابه‌هاى آن حضرت را ثبت نموده و در مجموعه‌هایى گرد آورده‌اند. هدف آن‌ها از چنین اقدامى آن بود که آیندگان را نیز از این سرچشمه‌هاى فضیلت و دانش سیراب نمایند و مسیر رشد و تکامل را براى آنان هموار سازند. تعدادى از این مجموعه‌ها تا زمان [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ ابوجعفر طوسى]] و معاصرش [[احمد بن علی نجاشی|ابوالعباس نجاشى]] در [[بغداد]] محفوظ و در دسترس مردم بوده است؛ اما متاسفانه این آثار هنگام ورود طغرل بیک سلجوقى به بغداد به علت جهالت و تعصب افراد جاهل به آتش کشیده شد و تعدادى از کتابخانه‌هاى [[شیعه|شیعه]] از بین رفته است.
  
 +
مؤلف سپس به بیان شخصیت‌هایى که در طول تاریخ از زمان حضرت به جمع‌آورى سخنان حضرت پرداخته است. همانند:
  
مقدمه مؤلف درباره نهج‌البلاغه و اينكه از امام(ع) خطبه‌ها و سخن‌هاى فراوانى در كتب تاريخ و اخبار و آثار روايت شده است، على(ع) بعضى از اين خطبه‌ها را در منابر مدينه، بصره و كوفه ايراد نموده است و پاره‌اى ديگر را در ميدان جنگ و هنگام پيكار با دشمنان براى لشكريان خويش خوانده و آن‌ها را از امور جارى آگاه نموده است. اين خطبه‌ها در موضوعات مختلف وارد شده‌اند، بعضى در توحيد و خداشناسى و صفات الهى ايراد گرديده‌اند و مسلمين را با خداوند متعال و فات ثبوتيه و سلبيه آشنا كرده و در حقيقت علم خداشناسى و معرفت پروردگار را به مردم آموخته‌اند...
+
حارث اعور همدانى: به طورى که از آثار و اخبار وارده معلوم مى‌شود، حارث اعور نخستین کسى است که خطابه‌هاى على علیه‌السلام را جمع‌آورى کرده و کتابى در این موضوع تالیف کرده است. براى روشن شدن این موضوع، مطلبى را که در [[اصول کافی|اصول کافى]]  نقل شده است، ذکر مى‌کنیم: [[کلینی، محمد بن یعقوب|محمد بن یعقوب کلینى]] روایت مى‌کند که حارث اعور گفت: على(ع) در یکى از روزها بعد از اداء [[نماز عصر]] براى مردم خطبه‌اى خواند و مردم از سخنان بلیغ و شیواى آن حضرت در شگفت شدند و از بیانات آن جناب در توحید و خداشناسى سود بردند....».
  
متن كتاب اين گونه آغاز مى‌شود كه از زمان [[امام على(ع)]] گروهى خطابه‌هاى آن حضرت را ثبت نموده و در مجموعه‌هايى گرد آورده‌اند. هدف آن‌ها از چنين اقدامى آن بود كه آيندگان را نيز از اين سرچشمه‌هاى فضيلت و دانش سيراب نمايند و مسير رشد و تكامل را براى آنان هموار سازند. تعدادى از اين مجموعه‌ها تا زمان شيخ [[طوسی، محمد بن حسن|ابوجعفر طوسى]] و معاصرش ابوالعباس نجاشى در بغداد محفوظ و در دسترس مردم بوده است؛ اما متاسفانه اين آثار هنگام ورود طغرل بيك سلجوقى به بغداد به علت جهالت و تعصب افراد جاهل به آتش كشيده شد و تعدادى از كتابخانه‌هاى شيعه از بين رفته است.
+
در این مجموعه اشخاص زیادى همانند: حسن بن عبدالله عسکرى، [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]]، ابوبکر باقلانى،...ابوجعفر بلاذرى، [[سلیم بن قیس هلالی|سلیم بن قیس]]، ابوحنیفه دینورى.... آورده شده‌اند که تا قرن چهارم ادامه پیدا کرده‌اند.
  
مؤلف سپس به بيان شخصيت‌هايى كه در طول تاريخ از زمان حضرت به جمع‌آورى سخنان حضرت پرداخته است.
+
==منبع==
 
+
ویکی نور
همانند: «1- حارث اعور همدانى:
 
 
 
به طورى كه از آثار و اخبار وارده معلوم مى‌شود، حارث اعور نخستين كسى است كه خطابه‌هاى على عليه‌السلام را جمع‌آورى كرده و كتابى دراين موضوع تاليف كرده است. براى روشن شدن اين موضوع، مطلبى را كه در اصول [[الكافي (ط. دارالحديث)|كافى]]  نقل شده است، ذكر مى‌كنيم: [[کلینی، محمد بن یعقوب|محمد بن يعقوب كلينى]] رضوان... روايت مى‌كند كه حارث اعور گفت: على(ع) در يكى از روزها بعد از اداء نماز عصر براى مردم خطبه‌اى خواند و مردم از سخنان بليغ و شيواى آن حضرت در شگفت شدند و از بيانات آن جناب در توحيد و خداشناسى سود بردند....».
 
 
 
در اين مجموعه اشخاص زيادى همانند: حسن بن عبدالله عسكرى، [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]]، ابوبكرباقلانى،...ابوجعفر بلاذرى، [[سلیم بن قیس هلالی|سليم بن قيس]]، [[دینوری، احمد بن داود|ابوحنيفه دينورى]].... آورده شده‌اند كه تا قرن چهارم ادامه پيدا كرده‌اند.
 
  
 
+
{{نهج البلاغه}}
== منبع ==
 
ویکی نور
 
  
 
[[رده:نهج البلاغه]]
 
[[رده:نهج البلاغه]]
 +
[[رده:مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۵

‏گردآورندگان سخنان امیرالمؤمنین علیه‌السلام قبل از سید رضی


«گردآورندگان سخنان امیرالمؤمنین‌ علیه‌السلام قبل از سید رضى»، عنوان کتابی از عزیز الله عطاردى به زبان فارسى است. در این اثر مجموعه‌اى از اشخاص که از زمان و عصر حضرت علی (علیه السلام) به جمع‌آورى سخنان آن امام مبادرت ورزیده‌اند، جمع‌آورى شده‌اند. با اینکه حجم صفحات کتاب بسیار کم است؛ ولى ایشان هفتاد نفر از اشخاصى که تا این زمان به ثبت و ضبط سخنان امام(ع) همت گماشته‌اند را آورده و مجموعه نفیسى را ترتیب داده است.

ساختار کتاب

کتاب شامل مقدمه و متن مى‌باشد که مؤلف بعد از مقدمه کوتاه متن کتاب خویش را درباره شخصیت‌هاى قبل از سید رضى که هفتاد تن مى‌باشد، را آورده است. ایشان در بیان شخصیت هر مؤلف به اختصار بسنده کرده است و در چند سطر هر شخصیت را معرفى کرده است.

گزارش محتوا

مقدمه مؤلف درباره نهج‌البلاغه و اینکه از امام(ع) خطبه‌ها و سخن‌هاى فراوانى در کتب تاریخ و اخبار و آثار روایت شده است، على(ع) بعضى از این خطبه‌ها را در منابر مدینه، بصره و کوفه ایراد نموده است و پاره‌اى دیگر را در میدان جنگ و هنگام پیکار با دشمنان براى لشکریان خویش خوانده و آن‌ها را از امور جارى آگاه نموده است. این خطبه‌ها در موضوعات مختلف وارد شده‌اند، بعضى در توحید و خداشناسى و صفات الهى ایراد گردیده‌اند و مسلمین را با خداوند متعال و صفات ثبوتیه و سلبیه آشنا کرده و در حقیقت علم خداشناسى و معرفت پروردگار را به مردم آموخته‌اند...

متن کتاب این گونه آغاز مى‌شود که از زمان امام على(ع) گروهى خطابه‌هاى آن حضرت را ثبت نموده و در مجموعه‌هایى گرد آورده‌اند. هدف آن‌ها از چنین اقدامى آن بود که آیندگان را نیز از این سرچشمه‌هاى فضیلت و دانش سیراب نمایند و مسیر رشد و تکامل را براى آنان هموار سازند. تعدادى از این مجموعه‌ها تا زمان شیخ ابوجعفر طوسى و معاصرش ابوالعباس نجاشى در بغداد محفوظ و در دسترس مردم بوده است؛ اما متاسفانه این آثار هنگام ورود طغرل بیک سلجوقى به بغداد به علت جهالت و تعصب افراد جاهل به آتش کشیده شد و تعدادى از کتابخانه‌هاى شیعه از بین رفته است.

مؤلف سپس به بیان شخصیت‌هایى که در طول تاریخ از زمان حضرت به جمع‌آورى سخنان حضرت پرداخته است. همانند:

حارث اعور همدانى: به طورى که از آثار و اخبار وارده معلوم مى‌شود، حارث اعور نخستین کسى است که خطابه‌هاى على علیه‌السلام را جمع‌آورى کرده و کتابى در این موضوع تالیف کرده است. براى روشن شدن این موضوع، مطلبى را که در اصول کافى نقل شده است، ذکر مى‌کنیم: محمد بن یعقوب کلینى روایت مى‌کند که حارث اعور گفت: على(ع) در یکى از روزها بعد از اداء نماز عصر براى مردم خطبه‌اى خواند و مردم از سخنان بلیغ و شیواى آن حضرت در شگفت شدند و از بیانات آن جناب در توحید و خداشناسى سود بردند....».

در این مجموعه اشخاص زیادى همانند: حسن بن عبدالله عسکرى، ابوالفرج اصفهانى، ابوبکر باقلانى،...ابوجعفر بلاذرى، سلیم بن قیس، ابوحنیفه دینورى.... آورده شده‌اند که تا قرن چهارم ادامه پیدا کرده‌اند.

منبع

ویکی نور