نوادر الاخبار فیما یتعلق باصول الدین (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
{{مشخصات کتاب
+
'''«نوادر الاخبار فیما یتعلق باصول الدین»''' یا «النوادر»، اثرى است از علامه [[فیض کاشانی|فیض کاشانى]]، که پس از نگارش «[[الوافى|الوافى]]» به فکر اختصار و گزیده این کتاب افتاد و در پى این مقصد، کتاب «[[الشافی|شافى]]» را نگاشت و چون در این دو کتاب تنها روایات [[فقه|فقهى]] را از [[کتب اربعه|کتب اربعه]] نقل کرده بود، به فکر افتاد با استفاده از سایر منابع و کتب، روایات اصول اعتقادى و فروع فقهى را در دو کتاب مستقل به شیوه کتاب شافى، یعنى با اختصار، گرد آورد. از این رو، بخش روایات مربوط به اصول اعتقادى را در کتاب مورد بحث گرد آورد و در پایان کتاب آرزو کرده که موفق به گردآورى قسمت فقهى این طرح شود که ظاهرا بدان توفیق نیافته است.{{مشخصات کتاب
  
 
|عنوان=
 
|عنوان=
سطر ۲۵: سطر ۲۵:
 
}}
 
}}
  
==مؤلف==
+
==معرفی مؤلف==
محمّد بن مرتضى مشهور به ملامحسن فيض كاشانى (۹۷۷-۱۰59ش)، حکیم، محدث، مفسر، عارف، شاعر، و يكى از اكابر علما، و فقهاء اخباری دوره صفویه در قرن یازدهم هجری و از شاگردان بر جسته ملاصدرای شیرازی و معاصر با شاه عباس دوم بوده است. پدر وی رضی‌الدین شاه مرتضی (۹۵۰-۱۰۰۹ق) مردی فقیه، متکلّم، ادیب و مفسر بود و در کاشان حوزه تدریس داشت  از اساتید برجسته ایشان می توان به ملّا محمدتقی مجلسی، شیخ بهایی، میرفندرسکی، میرداماد اشاره کرد. و برخی از آثار ایشان شامل، عین الیقین الملقب بالانوار و الاسرار، الاصفی فی تفسیر القرآن، الشهاب الثاقب فی وجوب صلاة الجمعة العینی می باشد. سرانجام ملامحسن فيض در سن 84 سالگى، در 22 ربيع الثانى سال 1091 در شهر كاشان از دنيا رفت و در قبرستانى كه در زمان حياتش زمين آن را خريدارى و وقف نموده بود، به خاک سپرده شد.  
+
محمّد بن مرتضى مشهور به [[فیض کاشانی|ملامحسن فیض کاشانى]] (م، ۱۰۹۱ ق)، حکیم، [[محدث]]، مفسر، عارف، شاعر، و یکى از اکابر علما و فقهاء اخباری دوره [[صفویه]] در قرن یازدهم هجری است. از اساتید برجسته او می توان به [[ملاصدرا|ملاصدرای شیرازی]]، [[محمدتقی مجلسی]]، [[شیخ بهایی]]، [[میرفندرسکی]] و [[ميرداماد|میرداماد]] اشاره کرد. برخی از آثار مهم ایشان عبارتند از: [[تفسیر صافی]]، [[تفسیر اصفی]]، [[الوافى (کتاب)|الوافی]] و [[المحجة البیضاء]].
  
==معرفى اجمالى‌ کتاب==
+
ملامحسن فیض در سن ۸۴ سالگى، در ۲۲ ربیع الثانى سال ۱۰۹۱ در شهر کاشان از دنیا رفت و در قبرستانى که در زمان حیاتش زمین آن را خریدارى و [[وقف]] نموده بود، به خاک سپرده شد.  
 
 
«نوادر الاخبار فیما یتعلق باصول الدین» یا «النوادر» اثرى است از علامه [[فیض کاشانی|فیض کاشانى]]، که پس از نگارش «[[الوافى|وافى]]» به فکر اختصار و گزیده کتاب وافى افتاد و در پى این مقصد کتاب «[[الشافی|شافى]]» را نگاشت و چون در این دو کتاب تنها روایات [[فقه|فقهى]] را از [[کتب اربعه|کتب اربعه]] نقل کرده بود، به فکر افتاد با استفاده از سایر منابع و کتب، روایات اصول اعتقادى و فروع فقهى را در دو کتاب مستقل به شیوه کتاب شافى؛ یعنى با اختصار، گرد آورد. و در پى این فکر، بخش روایات مربوط به اصول اعتقادى را در کتاب مورد بحث گرد آورده و در پایان کتاب آرزو کرد که موفق به گردآورى قسمت فقهى این طرح شود که ظاهرا بدان توفیق نیافته است.
 
  
 
==ساختار کتاب‌==
 
==ساختار کتاب‌==
  
کتاب حاضر مشتمل بر یک مقدمه کوتاه و ۷ کتاب مستقل است و در هر کتاب باب‌هاى متنوعى ذکر شده است. مجموع ابواب کتاب بالغ به یک صد و چهار باب، و تنظیم کتب و ابواب از روشى منطقى برخوردار است. با کتاب العقل آغاز مى‌شود و با کتاب المعاد پایان مى‌پذیرد و ابواب نیز به ترتیب منطقى بحث‌ها ذکر شده‌اند.
+
کتاب حاضر مشتمل بر یک مقدمه کوتاه و ۷ کتاب مستقل است و در هر کتاب باب‌هاى متنوعى ذکر شده است. مجموع ابواب کتاب بالغ به یک صد و چهار باب، و تنظیم کتب و ابواب از روشى منطقى برخوردار است. با «کتاب العقل» آغاز مى‌شود و با «کتاب المعاد» پایان مى‌پذیرد و ابواب نیز به ترتیب منطقى بحث‌ها ذکر شده‌اند.
  
 
==گزارش محتوا==
 
==گزارش محتوا==
 +
مؤلف در این کتاب در تفسیر و توضیح روایات، تنها به بیان معانى لغات مشکله پرداخته است و فقط در موارد بسیار اندکى به توضیح روایات و یا بیان وجه جمع بین روایات مى‌پردازد. تمامى روایات این کتاب بدون [[سند حدیث|سند]] آورده شده و مؤلف تنها به ذکر نام کتابى که از آن نقل مى‌کند، اکتفا کرده است.
 +
 
روایات کتاب در هفت بخش به شرح زیر تنظیم شده است:
 
روایات کتاب در هفت بخش به شرح زیر تنظیم شده است:
  
سطر ۵۳: سطر ۵۳:
 
۷- کتاب [[معاد|المعاد]]
 
۷- کتاب [[معاد|المعاد]]
  
کوچک‌ترین بخش آن، کتاب العقل مشتمل بر ۱۲ صفحه و بزرگ‌ترین بخش، ابناء القائم است. مولف در هر کتاب باب‌هاى گوناگونى را ذکر کرده است. به عنوان مثال، برخى از عناوین اولین بخش؛ یعنى کتاب العقل به شرح زیر است:
+
کوچک‌ترین بخش آن، کتاب العقل مشتمل بر ۱۲ صفحه و بزرگ‌ترین بخش، ابناء القائم است. مولف، در هر کتاب باب‌هاى گوناگونى را ذکر کرده است. به عنوان مثال، برخى از عناوین اولین بخش؛ یعنى کتاب العقل به شرح زیر است:
  
 
۱- آغاز آفرینش عقل‌
 
۱- آغاز آفرینش عقل‌
سطر ۸۱: سطر ۸۱:
 
۸- توصیف بهشت‌
 
۸- توصیف بهشت‌
  
۹- جوى‌هاى بهشت‌
+
==منابع‌ کتاب==
 
+
مؤلف در ابتداى کتاب، اسامى ۲۹ کتاب که از آن‌ها روایات را نقل کرده، آورده است. اسامى برخى از آن‌ها عبارت‌اند از:
۱۰- فناى مرگ‌
 
 
 
تمامى روایات این کتاب بدون [[سند حدیث|سند]] آورده شده و مولف تنها به ذکر نام کتابى که از آن نقل مى‌کند، اکتفا کرده است.
 
 
 
مولف در ابتداى کتاب اسامى ۲۹ کتاب که از آن‌ها روایات را نقل کرده، آورده است. اسامى برخى از آن‌ها عبارت‌اند از:
 
 
 
کتب [[شیخ صدوق]] همچون: [[التوحید|توحید]]، [[كمال الدین و تمام النعمة|اکمال‌الدین]]، [[معانى الأخبار|معانى‌الاخبار]]، [[علل الشرائع|علل‌الشرایع]]. کتاب‌هاى دیگرى چون، [[اختصاص|الاختصاص]] [[شیخ مفید|شیخ مفید]]، [[تحف العقول|تحف‌العقول]]، [[الاحتجاج]]، [[الأمالی شیخ طوسی|الامالى]] و [[الغیبة (طوسی)|الغیبه]] [[شیخ طوسی|شیخ طوسى]]، [[تفسیر فرات]]، [[تفسیر قمی|تفسیر قمى]]، [[تفسیر عیاشی|تفسیر عیاشى]]، [[مجمع البیان|تفسیر مجمع البیان]]، [[جوامع الجامع|تفسیر جوامع الجامع]]، [[تفسیر منسوب به امام عسکری|تفسیر منسوب به امام عسکرى]]، [[رجال کشی|رجال کشى]]، [[رجال نجاشی|رجال نجاشى]]، شرح [[نهج البلاغة|نهج‌البلاغه]] [[ابن ابی الحدید|ابن ابى‌الحدید]]، [[الغیبة (نعمانى)|الغیبه نعمانى]]، و نیز از دو کتاب روایاتى آورده است که مولف آن‌ها را نمى‌شناخته است و به مجهول بودن آنان در اول کتاب تصریح کرده است، الشهاب نیران الاحزان و جامع الاخبار.
 
 
 
مولف در این کتاب در تفسیر و توضیح روایات، تنها به بیان معانى لغات مشکله پرداخته است و فقط در موارد بسیار اندکى به توضیح روایات و یا بیان وجه جمع بین روایات مى‌پردازد.
 
 
 
==منابع‌ مقاله==
 
 
 
۱- متن و مقدمه کتاب‌
 
  
۲- فرهنگ کتب حدیثى [[شیعه|شیعه]]، از سید محمود مدنى بجستانى‌
+
کتب [[شیخ صدوق]] همچون: [[التوحید|توحید]]، [[كمال الدین و تمام النعمة|اکمال‌الدین]]، [[معانى الأخبار|معانى‌الاخبار]]، [[علل الشرائع|علل‌الشرایع]]. کتاب‌هاى دیگرى چون، [[الاختصاص (کتاب)|الاختصاص]] [[شیخ مفید|شیخ مفید]]، [[تحف العقول|تحف‌العقول]]، [[الاحتجاج]]، [[الأمالی شیخ طوسی|الامالى]] و [[الغیبة (طوسی)|الغیبه]] [[شیخ طوسی|شیخ طوسى]]، [[تفسیر فرات]]، [[تفسیر قمی|تفسیر قمى]]، [[تفسیر عیاشی|تفسیر عیاشى]]، [[مجمع البیان|تفسیر مجمع البیان]]، [[جوامع الجامع|تفسیر جوامع الجامع]]، [[تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیه السلام|تفسیر منسوب به امام عسکرى (علیه السلام)]]، [[رجال کشی|رجال کشى]]، [[رجال نجاشی|رجال نجاشى]]، شرح [[نهج البلاغة|نهج‌البلاغه]] [[ابن ابی الحدید|ابن ابى‌الحدید]]، [[الغیبة (نعمانى)|الغیبه نعمانى]]، و نیز از دو کتاب روایاتى آورده است که مؤلف آن‌ها را نمى‌شناخته است و به مجهول بودن آنان در اول کتاب تصریح کرده است، الشهاب نیران الاحزان و [[جامع الأخبار (کتاب)|جامع الاخبار]].
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
*مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، نرم افزار جامع الحادیث 3 [لوح فشرده]، بخش کتابشناسی  
+
*مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، [[نرم افزار جامع الاحادیث ۵ / ۳|نرم افزار جامع الحادیث]] [لوح فشرده]، بخش کتابشناسی.
  
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 
[[رده:آثار فیض کاشانی]]
 
[[رده:آثار فیض کاشانی]]
 
{{حدیث}}
 
{{حدیث}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۵۳

«نوادر الاخبار فیما یتعلق باصول الدین» یا «النوادر»، اثرى است از علامه فیض کاشانى، که پس از نگارش «الوافى» به فکر اختصار و گزیده این کتاب افتاد و در پى این مقصد، کتاب «شافى» را نگاشت و چون در این دو کتاب تنها روایات فقهى را از کتب اربعه نقل کرده بود، به فکر افتاد با استفاده از سایر منابع و کتب، روایات اصول اعتقادى و فروع فقهى را در دو کتاب مستقل به شیوه کتاب شافى، یعنى با اختصار، گرد آورد. از این رو، بخش روایات مربوط به اصول اعتقادى را در کتاب مورد بحث گرد آورد و در پایان کتاب آرزو کرده که موفق به گردآورى قسمت فقهى این طرح شود که ظاهرا بدان توفیق نیافته است.

نوادر الاخبار.jpg
نویسنده فیض کاشانی
موضوع احادیث شیعه
زبان عربی
تعداد جلد 1

معرفی مؤلف

محمّد بن مرتضى مشهور به ملامحسن فیض کاشانى (م، ۱۰۹۱ ق)، حکیم، محدث، مفسر، عارف، شاعر، و یکى از اکابر علما و فقهاء اخباری دوره صفویه در قرن یازدهم هجری است. از اساتید برجسته او می توان به ملاصدرای شیرازی، محمدتقی مجلسی، شیخ بهایی، میرفندرسکی و میرداماد اشاره کرد. برخی از آثار مهم ایشان عبارتند از: تفسیر صافی، تفسیر اصفی، الوافی و المحجة البیضاء.

ملامحسن فیض در سن ۸۴ سالگى، در ۲۲ ربیع الثانى سال ۱۰۹۱ در شهر کاشان از دنیا رفت و در قبرستانى که در زمان حیاتش زمین آن را خریدارى و وقف نموده بود، به خاک سپرده شد.

ساختار کتاب‌

کتاب حاضر مشتمل بر یک مقدمه کوتاه و ۷ کتاب مستقل است و در هر کتاب باب‌هاى متنوعى ذکر شده است. مجموع ابواب کتاب بالغ به یک صد و چهار باب، و تنظیم کتب و ابواب از روشى منطقى برخوردار است. با «کتاب العقل» آغاز مى‌شود و با «کتاب المعاد» پایان مى‌پذیرد و ابواب نیز به ترتیب منطقى بحث‌ها ذکر شده‌اند.

گزارش محتوا

مؤلف در این کتاب در تفسیر و توضیح روایات، تنها به بیان معانى لغات مشکله پرداخته است و فقط در موارد بسیار اندکى به توضیح روایات و یا بیان وجه جمع بین روایات مى‌پردازد. تمامى روایات این کتاب بدون سند آورده شده و مؤلف تنها به ذکر نام کتابى که از آن نقل مى‌کند، اکتفا کرده است.

روایات کتاب در هفت بخش به شرح زیر تنظیم شده است:

۱- کتاب العقل‌

۲- کتاب العلم‌

۳- کتاب التوحید

۴- کتاب نبوت و امامت‌

۵- کتاب الفتن‌

۶- کتاب ابناء القائم‌

۷- کتاب المعاد

کوچک‌ترین بخش آن، کتاب العقل مشتمل بر ۱۲ صفحه و بزرگ‌ترین بخش، ابناء القائم است. مولف، در هر کتاب باب‌هاى گوناگونى را ذکر کرده است. به عنوان مثال، برخى از عناوین اولین بخش؛ یعنى کتاب العقل به شرح زیر است:

۱- آغاز آفرینش عقل‌

۲- فضیلت عقل‌

۳- آنچه از عقل منشعب مى‌شود

۴- صفات عاقل و جاهل‌

و برخى از عناوین آخرین بخش؛ یعنى کتاب المعاد به شرح زیر است:

۱- دوران عمر

۲- یاد مرگ‌

۳- درخواست مرگ‌

۴- قبض روح‌

۵- چگونگى مرگ‌

۶- کیفیت سوال و شاهدان در قیامت‌

۷- میزان و حساب‌

۸- توصیف بهشت‌

منابع‌ کتاب

مؤلف در ابتداى کتاب، اسامى ۲۹ کتاب که از آن‌ها روایات را نقل کرده، آورده است. اسامى برخى از آن‌ها عبارت‌اند از:

کتب شیخ صدوق همچون: توحید، اکمال‌الدین، معانى‌الاخبار، علل‌الشرایع. کتاب‌هاى دیگرى چون، الاختصاص شیخ مفید، تحف‌العقول، الاحتجاج، الامالى و الغیبه شیخ طوسى، تفسیر فرات، تفسیر قمى، تفسیر عیاشى، تفسیر مجمع البیان، تفسیر جوامع الجامع، تفسیر منسوب به امام عسکرى (علیه السلام)، رجال کشى، رجال نجاشى، شرح نهج‌البلاغه ابن ابى‌الحدید، الغیبه نعمانى، و نیز از دو کتاب روایاتى آورده است که مؤلف آن‌ها را نمى‌شناخته است و به مجهول بودن آنان در اول کتاب تصریح کرده است، الشهاب نیران الاحزان و جامع الاخبار.

منابع