قاموس قرآن: اثاث
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
أثاث از واژه های قرآنی بوده و به معنای اسباب خانه و وسائل زندگی است.
أثاث در لغت
اهل لغت «اثاث» را اسباب خانه معنی کرده‌اند، راغب قید کثرت را بر آن افزوده و گوید ریشۀ آن از «أثّ اذا کثر و تکاثف» است و به هر مال که زیاد باشد اثاث گفته شده و گویند اثاث آن است که برای مصرف و استفاده است نه برای تجارت (اقرب الموارد). مجمع البیان در آیۀ «أَثٰاثاً وَ مَتٰاعاً إِلیٰ حِینٍ»[۱] آنرا اسباب خانه گرفته است.
و در آیۀ «وَ کمْ أَهْلَکنٰا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثٰاثاً وَ رِءْیاً»[۲] بنظر می آید که بمعنی اسباب زندگی باشد یعنی پیش از آنها مردمان بسیاری هلاک کرده‌ایم که از حیث وسائل زندگی و منظر بهتر بودند. در المیزان فرموده: متاع از اثاث اعمّ است بمطلق آنکه مورد بهره است گفته می شود و مخصوص به اسباب خانه نیست.
أثاث در آیات قرآن
أَثاثاً:
- «وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکمْ مِنْ بُیوتِکمْ سَکناً وَ جَعَلَ لَکمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعامِ بُیوتاً تَسْتَخِفُّونَها یوْمَ ظَعْنِکمْ وَ یوْمَ إِقامَتِکمْ وَ مِنْ أَصْوافِها وَ أَوْبارِها وَ أَشْعارِها أَثاثاً وَ مَتاعاً إِلى حینٍ».[۳]
- «وَ کمْ أَهْلَکنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثاثاً وَ رِءْیاً».[۴]
پانویس
منابع
- قاموس قرآن، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.
