قاموس قرآن: اثاث: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | == | + | أثاث از واژه های [[قرآن|قرآنی]] بوده و به معنای اسباب خانه و وسائل زندگی است. |
| − | + | ==أثاث در لغت== | |
| + | اهل لغت «اثاث» را اسباب خانه معنی کرده‌اند، [[راغب اصفهانی|راغب]] قید کثرت را بر آن افزوده و گوید ریشۀ آن از «أثّ اذا کثر و تکاثف» است و به هر مال که زیاد باشد اثاث گفته شده و گویند اثاث آن است که برای مصرف و استفاده است نه برای تجارت ([[اقرب الموارد]]). [[مجمع البیان (کتاب)|مجمع البیان]] در آیۀ {{متن قرآن|«أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ»}}<ref>(نحل، ۸۰)</ref> آنرا اسباب خانه گرفته است. | ||
| − | + | و در آیۀ {{متن قرآن|«وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا»}}<ref>(مریم، ۷۴)</ref> بنظر می آید که بمعنی اسباب زندگی باشد یعنی پیش از آنها مردمان بسیاری هلاک کرده‌ایم که از حیث وسائل زندگی و منظر بهتر بودند. در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] فرموده: متاع از اثاث اعمّ است بمطلق آنکه مورد بهره است گفته می شود و مخصوص به اسباب خانه نیست. | |
| − | ===أَثاثاً | + | ==أثاث در آیات قرآن== |
| − | * | + | '''أَثاثاً:''' |
| − | * | + | |
| + | *{{متن قرآن|«وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا '''أَثَاثًا''' وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ »}}.<ref>(نحل، ۸۰)</ref> | ||
| + | *{{متن قرآن|«وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ'''أَثَاثًا''' وَرِئْيًا»}}.<ref>(مریم، ۷۴)</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | *قاموس | + | |
| + | *[[قاموس قرآن قرشی (کتاب)|قاموس قرآن]]، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷. | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۵۳
أثاث از واژه های قرآنی بوده و به معنای اسباب خانه و وسائل زندگی است.
أثاث در لغت
اهل لغت «اثاث» را اسباب خانه معنی کرده‌اند، راغب قید کثرت را بر آن افزوده و گوید ریشۀ آن از «أثّ اذا کثر و تکاثف» است و به هر مال که زیاد باشد اثاث گفته شده و گویند اثاث آن است که برای مصرف و استفاده است نه برای تجارت (اقرب الموارد). مجمع البیان در آیۀ «أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ»[۱] آنرا اسباب خانه گرفته است.
و در آیۀ «وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا»[۲] بنظر می آید که بمعنی اسباب زندگی باشد یعنی پیش از آنها مردمان بسیاری هلاک کرده‌ایم که از حیث وسائل زندگی و منظر بهتر بودند. در المیزان فرموده: متاع از اثاث اعمّ است بمطلق آنکه مورد بهره است گفته می شود و مخصوص به اسباب خانه نیست.
أثاث در آیات قرآن
أَثاثاً:
- «وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ ».[۳]
- «وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُأَثَاثًا وَرِئْيًا».[۴]
پانویس
منابع
- قاموس قرآن، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.
