المنتخب من تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۷ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
این کتاب مختصر التبيان شیخ طوسی است که توسط [[ابن ادريس حلّى]] نگاشته شده است.
+
{{مشخصات کتاب
==نام کتاب==
 
نام كامل كتاب «المنتخب من تفسير القرآن و النكت المستخرجة من كتاب التبيان» از آن به عنوان «مختصر التبيان» يا«منتخب التبيان» ياد مى‌شود.
 
  
بعضى برآنند كه ابن ادريس دو اثر قرآنى داشته است. 1- مختصر التبيان( تفسير مورد بحث) 2- تعليقيه و حواشى بر تفسير تبيان، كه اكنون در دست نمى‌باشد.
+
|عنوان=
  
==معرفی کتاب و روش مولف==
+
|تصویر=[[پرونده:المنتخب من تفسير التبيان.jpg|240px|وسط]]
  
*مختصر التبيان در دو جلد به زبان عربى است و همه آيات قرآنى را نمى‌پوشاند، به عنوان مثال نخستين آيه مورد بحث در آن آيه 136 سوره بقره مى‌باشد. ابن ادريس توجه ويژه‌اى به تفسير تبيان داشته، و نگارش اين گزيده( كه به نوعى مى‌توان آن را تجليل از شيخ طوسى و پايگاه تفسيرى وى به شمار آورد) از اين جهت كه ابن ادريس نخستين منتقد آراء فقهى و اصولى شيخ بوده، توجه برخى محققان از جمله مرحوم شيخ آقا بزرگ طهرانى را برانگيخته است.
+
|نویسنده= ابن ادریس حلی
  
*مختصر التبيان گزيده‌اى از هر سوره مى ‌باشد كه ابن ادريس در سال 582 ق از آن فارغ شده است. جلد اول آن تا بخشى از سوره هود بوده و جلد دوم از بقيّه سوره هود تا آخر سوره زلزال مى ‌باشد.
+
|موضوع= تفاسیر شیعه
  
*روش ايشان به اين صورت است كه با عنوان« فصل» آيه را مطرح كرده، معناى لغات مشكل را با استفاده از نظرات لغويينى مانند زجاج، ابن دريد و استشهاد به شعر عرب، بيان مى‌دارد، معمولا پس از نقل اقوال نظر خود را نيز با تعبير« و الذى يقتضيه مذهبنا» عنوان مى ‌كند. بطور كلى معناى لغوى، در اين تفسير جلوه خاصى دارد و در همه جا خودنمايى مى‌ كند.
+
|زبان= عربی
  
*ابن ادريس به تبعيت از شيوه استدلال فقهى و مطرح كردن نظرات پيشينيان و تجزيه و تحليل آنها، اينجا نيز تفسير آيه را با نقل اقوال صحابه و تابعين( از قبيل، ابن عباس، ابن زيد، حسن بصرى، قتاده، جبائى، ربيع بن انس، ابراهيم و...) و تجزيه و تحليل و نقد آنها و بيان نظر خود، دنبال مى‌كند.
+
|تعداد جلد= ۲
  
*مفسر در بحثهاى اصولى به مقدار مناسب آيه وارد مى ‌شود و با همان سبك نتيجه ‌گيرى مى‌كند. براى نمونه ذيل آيه 143 بقره راجع به حجيت اجماع، نظر بلخى را مطرح و نقد مى‌نمايد. و آيه 159 بقره ج 1 ص 34 درباره عمل به خبر واحد، كه بطور مفصل ديدگاه خود را بازگو كرده است.
+
|عنوان افزوده1= تحقيق‌
  
*مفسر بحثهاى فقهى را ذيل آيات احكام به اختصار مطرح مى‌ كند و از تفصيل دورى مى‌ جويد.
+
|افزوده1= سید مهدی رجایی
  
*از موارد ديگرى كه در مختصر يافت مى ‌شود، بحثهاى كلامى است كه ذيل آيات مناسب به آنها مى‌ پردازد، مانند كيفيت حيات شهدا ذيل آيه 154 سوره بقره.
+
|عنوان افزوده2=
  
*در اين بين بندرت نيز به وجه تسميه سوره ‌ها اشاره دارد، مانند سوره ممتحنه ج 2 ص 319 در مجموع مى‌ توان اين مختصر را، تعليقيه ‌اى بر تفسير تبيان، محسوب كرد.
+
|افزوده2=
  
==تحقيق و نشر منتخب تبیان==
+
|لینک=[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39258/المنتخب-من-تفسير-التبيان المنتخب من تفسير القرآن]
  
تحقيق اين اثر توسط فاضل محترم سيد مهدى رجائى با اشراف آقاى سيد محمود مرعشى مسئول كتابخانه آيت اللّه نجفى مرعشى، انجام يافته و در 15 محرم 1409 ق به پايان رسيده است.
+
}}
 +
کتاب '''«المنتخب من تفسیر القرآن و النُکت المستخرجة من کتاب التبیان»''' تألیف [[ابن ادریس حلی|محمد بن ادریس حلّى]] (م، ۵۹۸ ق)، از [[تفسیر اجتهادی|تفاسیر اجتهادی]] [[شیعه]]، مختصر و گزیده‌ای از کتاب «[[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|التبیان فی تفسیر القرآن]]» اثر [[شیخ طوسی]] (م، ۴۶۰ ق) است.
  
محور تحقيق سه نسخه ذيل بوده است:
+
== مؤلف ==
 +
[[ابن ادریس حلی|محمد بن ادریس حلى]] (۵۹۸-۵۴۳ ق)، از فقها و مجتهدین بزرگ [[شیعه]] در قرن ۶ هجری است. او از شاگردان [[ابن زهره|سید ابوالمکارم بن زهره]]، [[عمادالدین طبری]] و [[ابن شهر آشوب|ابن شهرآشوب مازندرانى]] بوده و خود از اساتید [[محمد بن جعفر بن نما حلی]] و [[فخار بن معد موسوی]] می باشد.
  
1- نسخه ناقص از اول تا آخر كتب، نوشته شده به سال 640 ق، موجود در خزانه كتابخانه آستان قدس رضوى به شماره 8586 به رمز« ق»
+
ابن ادریس حلی به استفاده فراوان از دلایل عقلی در استنباط [[احکام]] و شکستن سنت تقلید از آرای [[شیخ طوسی]] و احیای باب [[اجتهاد]] در [[فقه]] مشهور است.
  
2- نسخه كامل موجود در كتابخانه آيت الله مرعشى نجفى به رمز« م» و شماره 4584.
+
کتاب «[[السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی (کتاب)|السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی]]» او از مهم‌ترین منابع فقهی شیعه است. برخی دیگر از آثار ابن ادریس عبارتند از: [[المنتخب من تفسیر القرآن (کتاب)|المنتخب من تفسیر القرآن]]، [[مستطرفات السرائر (کتاب)|مستطرفات السرائر]]، رسالة فی معنی الناصب، خلاصة الاستدلال فی المواسعة و المضایقة، حاشیة الصحیفة السجادیة.
  
3- نسخه كامل موجود در كتابخانه آيت الله مرعشى نجفى به شماره 5016 و رمز« ن» نوشته شده توسط كرم الله بن عطاء الله موسوى جزايرى.
+
==معرفی کتاب==
 +
کتاب «المنتخب من تفسیر القرآن» که از آن به عنوان «مختصر التبیان» یا «منتخب التبیان» نیز یاد مى‌شود، در سال ۵۸۲ ق. تألیف شده است. مى‌ توان این مختصر را، تعلیقه‌اى بر [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر تبیان]] محسوب کرد.
  
محقق محترم اين اثر را با تفسير تبيان تطبيق داده و تصحيح نموده است.
+
بعضى برآنند که [[ابن ادریس حلی|ابن ادریس حلی]] دو اثر [[قرآن|قرآنى]] داشته است: ۱- مختصر التبیان (تفسیر مورد بحث) ۲- تعلیقه و [[حاشیه|حواشى]] بر تفسیر تبیان، که اکنون در دست نمى‌باشد.
  
پاورقى مختصرى شامل آدرس آيات و اختلاف عبارات با تفسير تبيان نيز از تلاش محقق حاصل شده است. مقدمه‌ اى در باب حيات مؤلف ديدگاهها، آثار، اساتيد و شاگردان وى در ابتداى تحقيق نيز عرضه شده است.
+
ابن ادریس توجه ویژه‌اى به تفسیر تبیان داشته، و نگارش این گزیده (که به نوعى مى‌توان آن را تجلیل از [[شیخ طوسى]] و پایگاه [[تفسیر قرآن|تفسیرى]] وى به شمار آورد) از این جهت که ابن ادریس نخستین منتقد آراء [[فقه|فقهى]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصولى]] شیخ بوده، توجه برخى محققان از جمله [[شیخ آقا بزرگ تهرانی]] را برانگیخته است.
  
نسخه حاضر در 2 جلد به زبان عربى با قطع وزيرى با تحقيق سيد مهدى رجائى در قم از طرف انتشارات كتابخانه آيت الله مرعشى نجفى به تاريخ 1409 قمرى، و بعنوان چاپ اول به بازار نشر عرضه شده است. تصويرى از صفحات اول هر نسخه در ابتداى جلد اول آمده است.
+
==محتوای کتاب==
فهرستى به ترتيب آيات تفسير شده و بيان موضوعات آنها در انتهاى هر جلد، راهنماى محققين در يافتن آيات و مطالب مى ‌باشد.
+
مختصر التبیان در دو جلد تألیف شده و همه آیات [[قرآن|قرآنى]] را نمى‌پوشاند، بلکه گزیده‌اى از هر [[سوره]] مى ‌باشد. جلد اول آن با تفسیر [[آیه 136 سوره بقره|آیه ۱۳۶ سوره بقره]] آغاز شده و تا بخشى از [[سوره هود]] بوده و جلد دوم از بقیه سوره هود تا آخر [[سوره زلزال]] مى ‌باشد.
  
==منابع مقاله==
+
روش مفسر به این صورت است که با عنوان «فصل»، [[آیه|آیه]] را مطرح کرده، معناى لغات مشکل را با استفاده از نظرات لغویینى مانند زجاج، [[ابن درید|ابن درید]] و استشهاد به [[شعر]] عرب بیان مى‌دارد. معمولا پس از نقل اقوال نظر خود را نیز با تعبیر «و الذى یقتضیه مذهبنا» عنوان مى ‌کند. بطور کلى معناى لغوى، در این [[تفسیر قرآن|تفسیر]] جلوه خاصى دارد و در همه جا خودنمایى مى‌ کند. در این بین به ندرت نیز به وجه تسمیه سوره ‌ها اشاره دارد، مانند [[سوره ممتحنه]].
  
1- تفسير« منتخب التبيان» 2 جلد و مقدمه تحقيق آن.
+
ابن ادریس به تبعیت از شیوه استدلال [[فقه|فقهى]] و مطرح کردن نظرات پیشینیان و تجزیه و تحلیل آنها، اینجا نیز تفسیر آیه را با نقل اقوال [[صحابه]] و [[تابعین]] (از قبیل [[ابن عباس]]، [[حسن بصری|حسن بصرى]]، قتاده، جبائى، ربیع بن انس و...) و تجزیه و تحلیل و نقد آنها و بیان نظر خود، دنبال مى‌کند.
  
2- دائرة المعارف بزرگ اسلامى ج 2 ص 718 زير نظر كاظم موسوى بجنوردى تهران 1368
+
مفسر در بحثهاى [[اصول فقه‌‌‌‌|اصولى]] به مقدار مناسبت آیه وارد مى ‌شود و با همان سبک نتیجه ‌گیرى مى‌کند. براى نمونه ذیل [[آیه 143 سوره بقره|آیه ۱۴۳ بقره]] راجع به حجیت [[اجماع]]، نظر بلخى را مطرح و نقد مى‌نماید. و در [[آیه 159 سوره بقره|آیه ۱۵۹ بقره]] درباره عمل به [[خبر واحد]]، بطور مفصل دیدگاه خود را بازگو کرده است.
  
3- دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى به كوشش بهاء الدين خرمشاهى ج 1 ص 764
+
ابن ادریس حلی بحثهاى فقهى را ذیل [[آیات الاحکام|آیات الاحکام]] به اختصار مطرح مى‌ کند و از تفصیل دورى مى‌ جوید.
  
4- طبقات مفسران شيعه عقيقى بخشايش ج 2 ص 18
+
از موارد دیگرى که در مختصر التبیان یافت مى ‌شود، بحثهاى [[علم کلام|کلامى]] است که ذیل آیات مناسب به آنها مى‌ پردازد، مانند کیفیت حیات شهدا ذیل [[آیه 154 سوره بقره|آیه ۱۵۴ سوره بقره]].
  
 +
==منابع ==
  
==منبع==
+
* [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی (کتاب)|دائرةالمعارف بزرگ اسلامى]]، ج ۲ ص ۷۱۸.
 
+
* [[دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی (کتاب)|دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى]]، به کوشش بهاءالدین خرمشاهى، ج ۱ ص ۷۶۴.
نرم افزار جامع التفاسیر، بخش کتابشناسی
+
* [[طبقات مفسران شیعه (کتاب)|طبقات مفسران شیعه]]، عبدالرحیم عقیقى بخشایش، ج ۲ ص ۱۸.
 +
* [[نرم افزار جامع تفاسیر نور|نرم افزار جامع التفاسیر]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
  
 
[[رده:تفاسیر]]
 
[[رده:تفاسیر]]
 
[[رده:تفاسیر اجتهادی]]
 
[[رده:تفاسیر اجتهادی]]
 +
[[رده:تفسیرهای شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۳

المنتخب من تفسير التبيان.jpg
نویسنده ابن ادریس حلی
موضوع تفاسیر شیعه
زبان عربی
تعداد جلد ۲
تحقيق‌ سید مهدی رجایی

المنتخب من تفسير القرآن

کتاب «المنتخب من تفسیر القرآن و النُکت المستخرجة من کتاب التبیان» تألیف محمد بن ادریس حلّى (م، ۵۹۸ ق)، از تفاسیر اجتهادی شیعه، مختصر و گزیده‌ای از کتاب «التبیان فی تفسیر القرآن» اثر شیخ طوسی (م، ۴۶۰ ق) است.

مؤلف

محمد بن ادریس حلى (۵۹۸-۵۴۳ ق)، از فقها و مجتهدین بزرگ شیعه در قرن ۶ هجری است. او از شاگردان سید ابوالمکارم بن زهره، عمادالدین طبری و ابن شهرآشوب مازندرانى بوده و خود از اساتید محمد بن جعفر بن نما حلی و فخار بن معد موسوی می باشد.

ابن ادریس حلی به استفاده فراوان از دلایل عقلی در استنباط احکام و شکستن سنت تقلید از آرای شیخ طوسی و احیای باب اجتهاد در فقه مشهور است.

کتاب «السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی» او از مهم‌ترین منابع فقهی شیعه است. برخی دیگر از آثار ابن ادریس عبارتند از: المنتخب من تفسیر القرآن، مستطرفات السرائر، رسالة فی معنی الناصب، خلاصة الاستدلال فی المواسعة و المضایقة، حاشیة الصحیفة السجادیة.

معرفی کتاب

کتاب «المنتخب من تفسیر القرآن» که از آن به عنوان «مختصر التبیان» یا «منتخب التبیان» نیز یاد مى‌شود، در سال ۵۸۲ ق. تألیف شده است. مى‌ توان این مختصر را، تعلیقه‌اى بر تفسیر تبیان محسوب کرد.

بعضى برآنند که ابن ادریس حلی دو اثر قرآنى داشته است: ۱- مختصر التبیان (تفسیر مورد بحث) ۲- تعلیقه و حواشى بر تفسیر تبیان، که اکنون در دست نمى‌باشد.

ابن ادریس توجه ویژه‌اى به تفسیر تبیان داشته، و نگارش این گزیده (که به نوعى مى‌توان آن را تجلیل از شیخ طوسى و پایگاه تفسیرى وى به شمار آورد) از این جهت که ابن ادریس نخستین منتقد آراء فقهى و اصولى شیخ بوده، توجه برخى محققان از جمله شیخ آقا بزرگ تهرانی را برانگیخته است.

محتوای کتاب

مختصر التبیان در دو جلد تألیف شده و همه آیات قرآنى را نمى‌پوشاند، بلکه گزیده‌اى از هر سوره مى ‌باشد. جلد اول آن با تفسیر آیه ۱۳۶ سوره بقره آغاز شده و تا بخشى از سوره هود بوده و جلد دوم از بقیه سوره هود تا آخر سوره زلزال مى ‌باشد.

روش مفسر به این صورت است که با عنوان «فصل»، آیه را مطرح کرده، معناى لغات مشکل را با استفاده از نظرات لغویینى مانند زجاج، ابن درید و استشهاد به شعر عرب بیان مى‌دارد. معمولا پس از نقل اقوال نظر خود را نیز با تعبیر «و الذى یقتضیه مذهبنا» عنوان مى ‌کند. بطور کلى معناى لغوى، در این تفسیر جلوه خاصى دارد و در همه جا خودنمایى مى‌ کند. در این بین به ندرت نیز به وجه تسمیه سوره ‌ها اشاره دارد، مانند سوره ممتحنه.

ابن ادریس به تبعیت از شیوه استدلال فقهى و مطرح کردن نظرات پیشینیان و تجزیه و تحلیل آنها، اینجا نیز تفسیر آیه را با نقل اقوال صحابه و تابعین (از قبیل ابن عباس، حسن بصرى، قتاده، جبائى، ربیع بن انس و...) و تجزیه و تحلیل و نقد آنها و بیان نظر خود، دنبال مى‌کند.

مفسر در بحثهاى اصولى به مقدار مناسبت آیه وارد مى ‌شود و با همان سبک نتیجه ‌گیرى مى‌کند. براى نمونه ذیل آیه ۱۴۳ بقره راجع به حجیت اجماع، نظر بلخى را مطرح و نقد مى‌نماید. و در آیه ۱۵۹ بقره درباره عمل به خبر واحد، بطور مفصل دیدگاه خود را بازگو کرده است.

ابن ادریس حلی بحثهاى فقهى را ذیل آیات الاحکام به اختصار مطرح مى‌ کند و از تفصیل دورى مى‌ جوید.

از موارد دیگرى که در مختصر التبیان یافت مى ‌شود، بحثهاى کلامى است که ذیل آیات مناسب به آنها مى‌ پردازد، مانند کیفیت حیات شهدا ذیل آیه ۱۵۴ سوره بقره.

منابع