مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

المقنع (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (6پروژه: رتبه بندی، اولویت بندی ، سنجش کیفی)
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{خوب}}
 
{{خوب}}
  
از کتابهای شیخ جلیل القدر صدوق می باشد که به زبان عربی نگاشته شده است و به عنوان مجموعه فقهی-حدیثی محسوب می شود.
+
«المقنع» از کتابهای [[شیخ صدوق]] است که به زبان عربی نگاشته شده و به عنوان مجموعه [[فقه|فقهی]] - [[حدیث|حدیثی]] محسوب می شود. این کتاب از مهمترین مصادر فقهى نزد [[فقها]] بشمار مى آید، زیرا عبارات این کتاب همه الفاظ [[احادیث]] است.
{{مشخصات کتاب
+
{{مشخصات کتاب
  
 
|عنوان=
 
|عنوان=
  
|تصویر=[[پرونده:المقنع.jpg|240px|وسط]]
+
|تصویر=[[پرونده:المقنع.jpg|۲۴۰px|وسط]]
  
 
|نویسنده=شیخ صدوق
 
|نویسنده=شیخ صدوق
  
|موضوع=فقه‌ شيعه
+
|موضوع=فقه‌ شیعه
  
 
|زبان=عربی
 
|زبان=عربی
  
|تعداد جلد=1
+
|تعداد جلد=۱
  
 
|عنوان افزوده1=
 
|عنوان افزوده1=
سطر ۲۹: سطر ۲۹:
 
==مؤلف==
 
==مؤلف==
  
محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی(۳۰۵ -۳۸۱ق) متولد شهر قم، معروف به شیخ صدوق و ابن بابویه، از بزرگ‌ترین محدّثین قرن چهارم هجری به شمار می‌آید. کتاب من لایحضره الفقیه از کتب اربعه شیعه اثر اوست. و از آثار وی: مدینة العلم، كمال‌الدین و تمام النعمة، التوحید، الخصال، معانی الأخبار، عیون أخبار الرضا(ع)، أمالی شیخ صدوق،  المقنع فی الفقه،  الهدایة (فی الأصول و الفروع) می باشد. از اساتید وی می توان به محمد بن حسن بن احمد بن ولید، حمزة بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد بن زید بن على(ع)، ابوالحسن، محمد بن قاسم  اشاره کرد. شیخ صدوق در سال 381 ه. وفات نمود.
+
محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی (۳۸۱-۳۰۵ ق) معروف به [[شیخ صدوق]]، متولد شهر [[قم]]، از بزرگ‌ترین [[محدث|محدّثین]] [[شیعه]] در قرن چهارم هجری به شمار می‌آید. از اساتید وی می توان به [[محمد بن حسن بن ولید]] و حمزة بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد بن زید بن على (ع) اشاره کرد. [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضره الفقیه]]، [[کمال الدین و تمام النعمه|کمال‌الدین]]، [[التوحید (کتاب)|التوحید]]، [[الخصال (کتاب)|الخصال]]، [[معانى الأخبار (کتاب)|معانی الأخبار]]، [[عیون اخبارالرضا (کتاب)|عیون أخبار الرضا]] و... از دیگر آثار ارزنده او است. شیخ صدوق در سال ۳۸۱ قمری وفات نمود و در شهر ری به خاک سپرده شد.
  
==معرفى اجمالى كتاب==
+
==معرفى اجمالى کتاب==
  
كتاب مقنع از مهمترين مصادر فقهى نزد فقها در تمام اعصار بشمار مى آيد. عبارات اين كتاب همه الفاظ [[احاديث]] و روايات مستندند كه مؤلف به جهت اختصار سند آن‌ها را حذف نموده است.
+
کتاب '''المقنع''' از مهمترین مصادر [[فقه|فقهى]] نزد [[فقها]] در تمام اعصار بشمار مى آید. عبارات این کتاب همه الفاظ [[احادیث]] و روایات مستندند که مؤلف به جهت اختصار [[سند حدیث|سند]] آن‌ها را حذف نموده است.
  
[[شیخ صدوق]] دو کتاب المقنع والهدایة را به پیروی از کتاب الشرائع پدرش نوشته است و اين كتاب در واقع رساله فتواى شيخ است. وی در مقدمه المقنع می گوید: «...انى صنفت كتابى هذا و سميته كتاب المقنع، لقنوع من يقرأه بما فيه و حذفت الاسانيد منه لئلا يثقل حمله ولايصعب حفظه ولايمل قارئه اذا كان ما أبينه فيه فى الكتب الاصولية موجوداً مبيناً على المشايخ العلماء».
+
[[شیخ صدوق]] دو کتاب المقنع و [[الهدايه (کتاب)|الهدایة]] را به پیروی از کتاب الشرائع پدرش ([[علی بن بابویه قمی|علی بن حسین بابویه]]) نوشته است و این کتاب در واقع رساله [[فتوا|فتواى]] شیخ است. وی در مقدمه المقنع می گوید: «انى صنّفت کتابى هذا و سمیته کتاب المقنع، لقنوع من یقرأه بما فیه و حذفت الاسانید منه لئلا یثقل حمله ولا یصعب حفظه ولا یمل قارئه اذا کان ما أبینه فیه فى الکتب الاصولیة موجوداً مبیناً على المشایخ العلماء». «... این کتاب را کتاب المقنع نامیدم، زیرا هر کس آن را بخواند به آن اکتفا خواهد کرد و سندهای آن را حذف نمودم ...»؛ به همین جهت فقهای متاخر، متون این گونه کتاب ها را به عنوان [[حدیث مرسل|روایت مرسل]] تلقی می کردند.
  
«این کتاب را کتاب المقنع نامیدم، زیرا هر کس آن را بخواند به آن اکتفا خواهد کرد و سندهای آن را حذف نمودم»، به همین جهت فقهای متاخر از او متون این گونه کتاب ها را به عنوان روایت مرسل تلقی می کردند.
+
[[محدث نورى]] بعد از بیان کلام صدوق مى گوید: «و این عبارت متضمن چند مطلب است:
  
[[محدث نورى]] بعد از بيان كلام صدوق مى گويد: «و اين عبارت متضمن چند مطلب است:
+
#آنچه در این کتاب هست همه [[حدیث]] است.
 +
#همه اخبار مسندند.
 +
#این اخبار گرفته شده از [[اصول اربعمائه‌‌‌|اصول]] اصحاب است که تکیه گاه و مرجع [[شیخ صدوق]] در فتاواى وى بوده است.
 +
#صاحبان اصول و رجال طریق، همه از ثقات اند».<ref> مستدرک الوسائل، چاپ سنگى، ج۳، ص۳۲۷.</ref>
  
# آنچه در اين كتاب هست همه [[حديث]] است.
+
==ساختار کتاب==
# همه اخبار مسندند.
+
این کتاب یک دوره [[فقه]] کامل است که از ابواب [[طهارت]] شروع مى شود و به ابواب [[دیات|دیات]] پایان مى یابد.
# اين اخبار گرفته شده از اصول اصحاب است كه تكيه گاه و مرجع [[شيخ صدوق]] در فتاواى وى بوده است.
 
# صاحبان اصول و رجال طريق همه از ثقات اند».<ref> مستدرك الوسائل، چاپ سنگى، ج3، ص327.</ref>
 
  
اين كتاب يك دوره [[فقه]] كامل است كه از ابواب طهارت شروع مى شود و به ابواب ديات پايان مى يابد.
+
#ابواب الطهاره: شامل ۱۳ باب از جمله:
 
+
##باب اول آن: باب الوضوء
==ساختاربندی کتاب==
+
##باب دوم آن: باب السواک و فضله
 
+
##باب سیزدهم آن: باب الصلاة علی المنافق
# ابواب الطهاره: شامل 13 باب از جمله:
+
#ابواب الصلاة: شامل ۲۹ باب از جمله:
## باب اول آن: باب الوضوء
+
##باب اول آن: باب مواضع التی تکره الصلاة فیها
## باب دوم آن: باب السواک و فضله
+
##باب دهم آن: السهو فی الصلاة
## باب سیزدهم آن: باب الصلاة علی المنافق
+
#ابواب الزکاة: شامل ۱۶ باب از جمله:
# ابواب الصلاة: شامل 29 باب از جمله:
+
##باب ششم آن: زکاة الغنم
## باب اول آن: باب مواضع التی تکره الصلاة فیها
+
##باب چهاردهم آن: باب تکفین الموتی من الزکاة
## باب دهم آن: السهو فی الصلاة
+
##باب الخمس: باب الصدقه
# ابواب الزکاة: شامل 16 باب از جمله:
+
#ابواب الصوم: شامل ۱۷ باب از جمله:
## باب ششم آن: زکاة الغنم
+
##باب دهم آن: ابواب قضاء شهر رمضان
## باب چهاردهم آن: باب تکفین الموتی من الزکاة
+
##باب هفدهم آن: باب الفطره
## باب الخمس: باب الصدقه
+
##باب الحج
# ابواب الصوم: شامل 17 باب از جمله:
+
##باب ثواب الاعمال
## باب دهم آن: ابواب قضاء شهر رمضان
+
##باب النکاح
## باب هفدهم آن: باب الفطره
+
##باب العقیقه
## باب الحج
+
##باب المتعه
## باب ثواب الاعمال
+
##باب الطلاق
## باب النکاح
+
##باب المکاسب والتجارات
## باب العقیقه
+
##باب الربا
## باب المتعه
+
##باب الدین
## باب الطلاق
+
##باب الکفالات
## باب المکاسب والتجارات
+
##باب اللقطه
## باب الربا
+
##باب المزارعه والاجاره
## باب الدین
+
##باب القضاء والاحکام
## باب الکفالات
+
##باب الشفعه
## باب اللقطه
+
##باب الایمان والنذور والکفارات
## باب المزارعه والاجاره
+
##باب الصید والذبائح
## باب القضاء والاحکام
+
#ابواب الحدود: شامل ۵ باب از جمله:
## باب الشفعه
+
##باب سوم آن: حد السرقه
## باب الایمان والنذور والکفارات
+
##باب الملاهی
## باب الصید والذبائح
+
##باب العتق والتدبیر والمکاتبه
# ابواب الحدود: شامل 5 باب از جمله:
+
##باب الوصایا
## باب سوم آن: حد السرقه
+
##باب المواریث
## باب الملاهی
+
##باب الدیات
## باب العتق والتدبیر والمکاتبه
+
##باب الدخول فی اعمال السلطان و طلب الحوائج الیه
## باب الوصایا
+
##باب النوادر
## باب المواریث
 
## باب الدیات
 
## باب الدخول فی اعمال السلطان و طلب الحوائج الیه
 
## باب النوادر
 
 
 
==وضعيت نشر==
 
 
 
اين كتاب به كوشش انتشارات مؤسسه [[امام هادى]] عليه السلام در [[قم]] به 1415 ق چاپ و منتشر شده است.
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 +
==منابع==
 +
*احمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی.
 +
*المقنع، [http://www.tahoordanesh.com/page.php?pid=18699 دایرة المعارف طهور]، بازیابی: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۳.
  
==منابع==
+
==متن کتاب ==
* احمدرضا ضميري، کتابشناسي تفصيلي مذاهب اسلامي.
+
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/64657/المقنع '''المقنع''']
* المقنع، [http://www.tahoordanesh.com/page.php?pid=18699 دايرة المعارف طهور]، بازیابی: 7 اردیبهشت 1393.
 
  
==متن کتاب المقنع==
 
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/64657/المقنع  المقنع]
 
 
{{سنجش کیفی
 
{{سنجش کیفی
 
|سنجش=شده
 
|سنجش=شده
سطر ۱۱۶: سطر ۱۰۹:
 
|رده= دارد
 
|رده= دارد
 
}}
 
}}
 
  
 
[[رده:منابع فقهی]]
 
[[رده:منابع فقهی]]
 
[[رده:آثار شیخ صدوق]]
 
[[رده:آثار شیخ صدوق]]
 
[[رده: مقاله های مهم]]
 
[[رده: مقاله های مهم]]

نسخهٔ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۴۹


«المقنع» از کتابهای شیخ صدوق است که به زبان عربی نگاشته شده و به عنوان مجموعه فقهی - حدیثی محسوب می شود. این کتاب از مهمترین مصادر فقهى نزد فقها بشمار مى آید، زیرا عبارات این کتاب همه الفاظ احادیث است.

۲۴۰px
نویسنده شیخ صدوق
موضوع فقه‌ شیعه
زبان عربی
تعداد جلد ۱

مؤلف

محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی (۳۸۱-۳۰۵ ق) معروف به شیخ صدوق، متولد شهر قم، از بزرگ‌ترین محدّثین شیعه در قرن چهارم هجری به شمار می‌آید. از اساتید وی می توان به محمد بن حسن بن ولید و حمزة بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد بن زید بن على (ع) اشاره کرد. من لایحضره الفقیه، کمال‌الدین، التوحید، الخصال، معانی الأخبار، عیون أخبار الرضا و... از دیگر آثار ارزنده او است. شیخ صدوق در سال ۳۸۱ قمری وفات نمود و در شهر ری به خاک سپرده شد.

معرفى اجمالى کتاب

کتاب المقنع از مهمترین مصادر فقهى نزد فقها در تمام اعصار بشمار مى آید. عبارات این کتاب همه الفاظ احادیث و روایات مستندند که مؤلف به جهت اختصار سند آن‌ها را حذف نموده است.

شیخ صدوق دو کتاب المقنع و الهدایة را به پیروی از کتاب الشرائع پدرش (علی بن حسین بابویه) نوشته است و این کتاب در واقع رساله فتواى شیخ است. وی در مقدمه المقنع می گوید: «انى صنّفت کتابى هذا و سمیته کتاب المقنع، لقنوع من یقرأه بما فیه و حذفت الاسانید منه لئلا یثقل حمله ولا یصعب حفظه ولا یمل قارئه اذا کان ما أبینه فیه فى الکتب الاصولیة موجوداً مبیناً على المشایخ العلماء». «... این کتاب را کتاب المقنع نامیدم، زیرا هر کس آن را بخواند به آن اکتفا خواهد کرد و سندهای آن را حذف نمودم ...»؛ به همین جهت فقهای متاخر، متون این گونه کتاب ها را به عنوان روایت مرسل تلقی می کردند.

محدث نورى بعد از بیان کلام صدوق مى گوید: «و این عبارت متضمن چند مطلب است:

  1. آنچه در این کتاب هست همه حدیث است.
  2. همه اخبار مسندند.
  3. این اخبار گرفته شده از اصول اصحاب است که تکیه گاه و مرجع شیخ صدوق در فتاواى وى بوده است.
  4. صاحبان اصول و رجال طریق، همه از ثقات اند».[۱]

ساختار کتاب

این کتاب یک دوره فقه کامل است که از ابواب طهارت شروع مى شود و به ابواب دیات پایان مى یابد.

  1. ابواب الطهاره: شامل ۱۳ باب از جمله:
    1. باب اول آن: باب الوضوء
    2. باب دوم آن: باب السواک و فضله
    3. باب سیزدهم آن: باب الصلاة علی المنافق
  2. ابواب الصلاة: شامل ۲۹ باب از جمله:
    1. باب اول آن: باب مواضع التی تکره الصلاة فیها
    2. باب دهم آن: السهو فی الصلاة
  3. ابواب الزکاة: شامل ۱۶ باب از جمله:
    1. باب ششم آن: زکاة الغنم
    2. باب چهاردهم آن: باب تکفین الموتی من الزکاة
    3. باب الخمس: باب الصدقه
  4. ابواب الصوم: شامل ۱۷ باب از جمله:
    1. باب دهم آن: ابواب قضاء شهر رمضان
    2. باب هفدهم آن: باب الفطره
    3. باب الحج
    4. باب ثواب الاعمال
    5. باب النکاح
    6. باب العقیقه
    7. باب المتعه
    8. باب الطلاق
    9. باب المکاسب والتجارات
    10. باب الربا
    11. باب الدین
    12. باب الکفالات
    13. باب اللقطه
    14. باب المزارعه والاجاره
    15. باب القضاء والاحکام
    16. باب الشفعه
    17. باب الایمان والنذور والکفارات
    18. باب الصید والذبائح
  5. ابواب الحدود: شامل ۵ باب از جمله:
    1. باب سوم آن: حد السرقه
    2. باب الملاهی
    3. باب العتق والتدبیر والمکاتبه
    4. باب الوصایا
    5. باب المواریث
    6. باب الدیات
    7. باب الدخول فی اعمال السلطان و طلب الحوائج الیه
    8. باب النوادر

پانویس

  1. مستدرک الوسائل، چاپ سنگى، ج۳، ص۳۲۷.

منابع

  • احمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی.
  • المقنع، دایرة المعارف طهور، بازیابی: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۳.

متن کتاب

المقنع