آیه کتمان: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 159 سوره بقره/2 را «آيه كتمان» ناميده‌اند؛<ref> كفاية الاصول، ص‌ 299.</ref> زير...' ایجاد کرد)
 
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
آیه 159 [[سوره بقره]]/2 را «آیه كتمان» نامیده‌اند؛<ref> كفایة الاصول، ص‌ 299.</ref> زیرا خداوند در این آیه، كتمان‌كنندگان آیات الهى و وسایل هدایت را لعنت مى‌كند:
  
آيه 159 [[سوره بقره]]/2 را «آيه كتمان» ناميده‌اند؛<ref> كفاية الاصول، ص‌ 299.</ref> زيرا خداوند در اين آيه، كتمان‌كنندگان آيات الهى و وسايل هدايت را لعنت مى‌كند:
+
{{قرآن در قاب|«إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَـئِكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ»|سوره=2|آیه=159|ترجمه=کسانی را که دلایل روشن و هدایت کننده ما را پس از آن که در کتاب برای مردم بیانشان کرده ایم، کتمان می کنند. هم خدا لعنت می کند و هم دیگر لعنت کنندگان}}
  
'''''«إِنَّ الّذينَ يَكتُمونَ مَا أَنزَلنا مِن البَيِّنتِ والهُدى مِن بَعدِ ما بَيّنّهُ لِلنّاسِ فِى الكِتبِ أُوللكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ و يَلعَنُهُمُ اللّعِنونَ».'''''
+
به گفته بیش‌تر مفسران صحابه و تابعان، شأن نزول آیه گروهى از دانشمندان یهود و نصارا مانند كعب بن اشرف، كعب بن اسد، ابن ‌صوریا و زید بن تابوه است كه موضوع نبوت پیغمبر صلى الله علیه و آله را با این ‌كه در [[تورات]] و [[انجیل]] وارد شده، كتمان مى‌كردند.<ref> مجمع البیان، ج‌ 1، ص‌ 441.</ref> گروهى از اصولیان، به این آیه بر حجیت خبر واحد استدلال كرده و حرمت كتمان را ملازم با لزوم پذیرش خبر واحد در صورت عدم كتمان دانسته‌اند.<ref> كفایة الاصول، ص‌ 299 و 300.</ref>
  
به گفته بيش‌تر مفسران صحابه و تابعان، شأن نزول آيه گروهى از دانشمندان يهود و نصارا مانند كعب بن اشرف، كعب بن اسد، ابن ‌صوريا و زيد بن تابوه است كه موضوع نبوت پيغمبر صلى الله عليه و آله را با اين ‌كه در [[تورات]] و [[انجيل]] وارد شده، كتمان مى‌كردند.<ref> مجمع البيان، ج‌ 1، ص‌ 441.</ref> گروهى از اصوليان، به اين آيه بر حجيت خبر واحد استدلال كرده و حرمت كتمان را ملازم با لزوم پذيرش خبر واحد در صورت عدم كتمان دانسته‌اند.<ref> كفاية الاصول، ص‌ 299 و 300.</ref>
+
==پانویس==
 +
<references/>
  
==پانویس ==
+
==منابع==
<references />
+
* علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص396.
===منابع===
 
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 396
+
{{قرآن}}
 +
 
 +
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده:آیات سوره بقره]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۳۸

آیه 159 سوره بقره/2 را «آیه كتمان» نامیده‌اند؛[۱] زیرا خداوند در این آیه، كتمان‌كنندگان آیات الهى و وسایل هدایت را لعنت مى‌كند:

مشاهده آیه در سوره

«إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَـئِكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ»

کسانی را که دلایل روشن و هدایت کننده ما را پس از آن که در کتاب برای مردم بیانشان کرده ایم، کتمان می کنند. هم خدا لعنت می کند و هم دیگر لعنت کنندگان

مشاهده آیه در سوره


به گفته بیش‌تر مفسران صحابه و تابعان، شأن نزول آیه گروهى از دانشمندان یهود و نصارا مانند كعب بن اشرف، كعب بن اسد، ابن ‌صوریا و زید بن تابوه است كه موضوع نبوت پیغمبر صلى الله علیه و آله را با این ‌كه در تورات و انجیل وارد شده، كتمان مى‌كردند.[۲] گروهى از اصولیان، به این آیه بر حجیت خبر واحد استدلال كرده و حرمت كتمان را ملازم با لزوم پذیرش خبر واحد در صورت عدم كتمان دانسته‌اند.[۳]

پانویس

  1. كفایة الاصول، ص‌ 299.
  2. مجمع البیان، ج‌ 1، ص‌ 441.
  3. كفایة الاصول، ص‌ 299 و 300.

منابع

  • علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص396.
قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن