النوادر (راوندی) (کتاب)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۰۹ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (اضافه کردن رده)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: کتابشناسي تفصيلي مذاهب اسلامي، صفحه 377

نویسنده: محمدرضا ضميري

مؤلف:

سید جلیل ابوالرضاء ضیاء الدین فضل الله بن علی بن عبدالله راوندی (م 571 یا 573 ق).

زندگینامه و اظهارنظرها:

وی از علمای نام آور و بزرگ شیعه در قرن ششم هجری بشمار می آید. او در یکی از شهرهای اطراف کاشان به نام راوند و در خانواده ای علاقه مند به خاندان محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله به دنیا آمد. از همان کودکی آیین مهرورزی و محبت به اهل بیت علیهم السلام را فراگرفت و تشنه چشمه زلال و آب گوارای علوم و معارف خاندان عصمت و طهارت گردید.

سید فضل الله راوندی، شخصیتی فاضل، دانشمند، بزرگوار، رئیس مذهب و از برجسته ترین علمای دوران خود بشمار می رفت. او شخصیتی ادیب و توانا بود که دیوان شعری نیز از او به یادگار مانده است. راوندی از مشایخ ابن شهر آشوب، منتخب الدین بن بابویه، شیخ محمد بن حسن طوسی (پدر خواجه نصیرالدین طوسی) و بیشتر علمای بزرگ دوران خود بود. نام او پیوسته در کتاب های تراجم و علم رجال با احترام یاد می شود و شخصیت ایشان مورد احترام علمای شیعه است.

استادان:

امام شهید عبدالواحد بن اسماعیل رویانی، سید ابوالبرکات محمد بن اسماعیل حسینی مشهدی، سید مرتضی بن سید داعی حسینی، ابوالحرب بن سید داعی حسینی، سید علی بن ابوطالب حسنی، شیخ حسین بن محمد بن عبدالوهاب بغدادی، علی بن علی بن عبدالصمد، ابو عبدالله جعفر بن محمد بن علی بن حسین مقری نیشابوری.

شاگردان:

ابن شهر آشوب مازندرانی، شیخ منتخب الدین بن بابویه قمی، شیخ محمد بن حسن طوسی، سید ناصرالدین ابوالمعانی محمد بن حسین بن محمد حمدانی، شیخ قوام الدین بحرانی، شیخ تاج الدین محمد بن محمد سعیدی.

تألیفات:

النوادر، ضوء الشهاب فی شرح الشهاب، الأربعین فی الأحادیث، التفسیر، دیوان اشعار.

معرفی اجمالی کتاب:

مؤلف در این کتاب مجموعه روایاتی را که از طریق ائمه علیهم السلام از حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت شده، آورده است. این روایات شامل موضوعات گوناگونی است؛ مانند صدقه، حسن خلق، جهاد، صفات حسنه، امر به معروف و نهی از منکر و بسیاری از مستحبات.

راوندی در آغاز این کتاب سند خود را در روایات کتاب، که یک سند بیشتر نیست، می آورد. سپس با اشاره به آن سند، متن روایات را نقل می کند. وی با این شیوه خواننده را از خواندن اسناد طولانی و تکراری آسوده ساخته است، بدون آن که از اعتبار و استناد آن روایات چیزی بکاهد و یا آن ها را به روایات مرسل مبدل سازد. کتاب حاضر دارای حجم کمی است.

راوندی روایات کتاب را با این سند روایت می کند: ابوالمحاسن عبدالواحد بن اسماعیل بن احمد رویانی، از ابوعبدالله محمد بن حسن تمیمی بکری حاجی، از ابومحمد سهل بن احمد دیباجی، از ابوعلی محمد بن محمد بن اشعث کوفی، از موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام، از اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام، او از پدرش موسی بن جعفر علیه السلام و امام هفتم نیز از پدرانش و آنان از حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل کرده اند.

وضعیت نشر:

این کتاب در یک جلد به زبان عربی به همت مؤسسه دارالحدیث قم، در سال 1377 ش، منتشر شده است.

پیوندها