آیه 24 سوره اعراف: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|قَالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الْ...» ایجاد کرد)
 
(تفسیر آیه)
سطر ۵۳: سطر ۵۳:
  
 
(خداوند) فرمود: فرود آييد، بعضى از شما دشمن بعض ديگريد و تا مدّتى (معيّن) براى شما در زمين جايگاه و وسيله‌ى بهره‌گيرى خواهد بود.
 
(خداوند) فرمود: فرود آييد، بعضى از شما دشمن بعض ديگريد و تا مدّتى (معيّن) براى شما در زمين جايگاه و وسيله‌ى بهره‌گيرى خواهد بود.
}}
 
  
|-|
+
قالَ فِيها تَحْيَوْنَ وَ فِيها تَمُوتُونَ وَ مِنْها تُخْرَجُونَ «25»
اثنی عشری=
+
 
 +
(او) فرمود: در اين زمين زندگى مى‌كنيد و در آن مى‌ميريد و از آن (براى محاسبه‌ى روز قيامت،) بيرون آورده مى‌شويد.
 +
 
 +
«1». تفسير نمونه.
 +
 
 +
جلد 3 - صفحه 42
 +
 
 +
===نکته ها===
 +
 
 +
مخاطبان جمله‌ى‌ «اهْبِطُوا»، يا آدم و حوّا و ابليس هستند و يا آدم و حوّا و ذريّه آنها. البتّه در يك جا ابليس به تنهايى مورد خطاب قرار گرفته است، «فَاهْبِطْ مِنْها» «1» و در جاى ديگر آدم و حوّا، «قالَ اهْبِطا مِنْها جَمِيعاً» «2» كه اگر جايگاه هبوط آنها يكى باشد، ممكن است‌ «اهْبِطُوا» جمع بين آنها باشد.
 +
 
 +
مراد از «هبوط»، آمدن به زمين است، زيرا به دنبال آن مى‌فرمايد: «وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ»
 +
 
 +
گرچه خداوند توبه‌ى آدم و حوّا را پذيرفت، «فَتابَ عَلَيْهِ» «3»، ولى اثر وضعى گناه باقى است. اثر وضعى آن ترك اولى‌ و نافرمانى آدم و حوّا، خروج از آن جايگاه بهشتى و هبوط به زمين بود. «اهْبِطُوا»
  
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
+
===پیام ها===
  
{{نمایش فشرده تفسیر|
+
1- از آثار وضعى خلاف و گناه نمى‌توان گريخت. «قالَ اهْبِطُوا»
  
 +
2- گاهى عملكرد والدين، در هبوط و سقوط نسل آنان هم اثر مى‌گذارد. قالَ اهْبِطُوا ...
  
قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى‌ حِينٍ «24»
+
3- بهشت آدم و حوّا، مكانى غير از زمين وبالاتر وبرتر از آن بود. «اهْبِطُوا»
  
پس از صدور ترك اولى از آدم:
+
4- دنيا جايگاه تنازع و تزاحم و تضادّ است و انسان‌ها به خاطر تزاحم منافع و غرائز، با هم درگير مى‌شوند. «بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ»
  
قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ: خطاب فرمود خداى تعالى مخاطبين عصاة را كه پائين رويد از اين مقام عالى به مكان دنى دانى به حالى كه بعض شما دشمن بعض خود باشيد مدت عمر. در اين مخاطبين سه وجه است: 1- آن كه چون ابليس قبل از اين محكوم به خروج شد، پس خطاب «اهبطوا» در آخر خاص به آدم و حوا مى‌باشد. 2- اين خطاب به آدم و ذريه او و ابليس و ذريه‌اش باشد تا قيامت. 3- جمع منطقى، و آن اقلش دو است؛ پس خطاب راجع به آدم و حوا باشد. وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى‌ حِينٍ‌: و مر شما را است در زمين قرار و سكونت و جمع اسباب معيشت و انتفاع به تمتعات تا زمان آجال و اوقات آخر زندگى و حيات. زمين جاى قرار و تمتع و گذرگاه زندگانى شماست در هر عصرى تا قيامت. 3- مقر شما در زمين تا آجال و بعد از آن در قبور تا قيامت. 4- نزد ابن عباس مراد از استقرار قرار قبور
+
5- زندگى دنيوى و بهره‌ورى از آن ابدى نيست. «إِلى‌ حِينٍ»
  
جلد 4 صفحه 37
+
6- انسان، پس از مرگ دوباره زنده خواهد شد. «مِنْها تُخْرَجُونَ» آدم از اين ناراحت و غمگين بود كه پنداشت ديگر به بهشت و زندگى جاويد نخواهد رسيد، خداوند فرمود: «پس از زندگى دنيا مى‌تواند به بهشت جاويد برسد».
  
است تا حشر و حمل بر عموم اولى باشد.
+
7- مدّت ونهايت زندگى دنيوى براى بشر معلوم نيست. («حِينٍ» نكره آمده است)
  
خلق سگ: در حيات القلوب علامه مجلسى رحمه اللّه به سند معتبر از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام مروى است كه از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم پرسيدند: سگ از چه چيز خلق شده؟ فرمود: از آب دهان شيطان. عرض كردند به چه كيفيت؟ فرمود: چون حق تعالى آدم و حوا را به زمين فرستاد، افتادند مانند دو جوجه لرزنده. پس ابليس ملعون دويد به سوى درندگانى كه در زمين قبل از آدم بودند و گفت: دو مرغ از آسمان به زمين افتادند كه بزرگتر از آنها مرغى ديده نشده، بيائيد بخوريد. درندگان دويدند و شيطان آنها را تحريص و وعده مى‌داد كه مسافت نزديك است؛ از تعجيل گفتارش، آبى به زمين افتاد.
+
«1». اعراف، 13.
  
خداى تعالى از آب دهان ابليس دو سگ خلق نمود يكى ماده و يكى نر. سگ نر در هند نزد آدم ايستاد، و سگ ماده در جده نزد حوا، و نگذاشتند درندگان را كه نزديك ايشان آيند. از آن روز درندگان دشمن سگ، و سگ دشمن آنها گرديد. «1» واقعه هبوط: در منهج مروى است كه: چون آدم به زمين آمد گرسنه شد.
+
«2». طه، 123.
  
گفت: خدايا مرا حالتى است كه بدان سبب نتوانم تو را عبادت كنم. جبرئيل، نازل؛ گفت: اين حالت گرسنگى و دواى آن جز طعام نباشد. پرسيد: اى جبرئيل، طعام از كجا آرم. جبرئيل گندم را نزد آدم نهاد، خواست بخورد.
+
«3». بقره، 37.
  
جبرئيل گفت: حالا نخور، بلكه مزروع نما تا خدا بركت دهد. گفت: چگونه.
+
تفسير نور(10جلدى)، ج‌3، ص: 43
 +
}}
  
گفت: بوسيله آلات و ادوات. گفت: از كجا آرم. پس آلت و چوب و آتش حاضر، و آدم را درودگرى و آهنگرى تعليم داد. چون آلت تمام شد، جبرئيل گفت: اين گندم را بر زمين افشان و زمين را منقلب و دانه را به خاك بپوشان.
+
|-|
 +
اثنی عشری=
  
آدم چنان نمود. چون از قطعه‌اى فارغ و به قطعه دوم رسيد، اولى سبز شد. و چون به سومى رسيد اولين به حد درو، و به آخرى تمام كامل شد. آدم خواست بخورد، جبرئيل گفت: آن را درو و آرد نما بعد خمير كن. چنين نمود. خواست بخورد، جبرئيل گفت: آن را به تنور بپز. به تعليم جبرئيل، آدم تنور ساخته آن را پخت.
+
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
  
«1» بحار الانوار، جلد 65، صفحه 63، حديث 20 (طبع اسلامية)
+
{{نمایش فشرده تفسیر|
  
جلد 4 صفحه 38
+
قالَ فِيها تَحْيَوْنَ وَ فِيها تَمُوتُونَ وَ مِنْها تُخْرَجُونَ «25»
  
فى الحال در نهاد بسوخت. جبرئيل گفت: تعجيل منما تا سرد شده آن را تناول كن، و اين براى آنست كه تا بدانى با يك راحت، چندين محنت و بليه است.
+
قالَ فِيها تَحْيَوْنَ‌: فرمود حق تعالى، در آن زمين زندگى مى‌كنيد و مى‌گذرانيد ايام عمر خود را. وَ فِيها تَمُوتُونَ‌: و در همان زمين مى‌ميريد و مدفون مى‌شويد. وَ مِنْها تُخْرَجُونَ‌: و از همين زمين، روز قيامت براى جزا و سزا مبعوث مى‌شويد و بيرون مى‌آئيد؛ و در تورات همين مذكور است.
  
  
سطر ۹۷: سطر ۱۱۲:
 
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
 
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى‌ حِينٍ «24»
+
قالَ فِيها تَحْيَوْنَ وَ فِيها تَمُوتُونَ وَ مِنْها تُخْرَجُونَ «25»
  
 
ترجمه‌
 
ترجمه‌
  
گفت فرو شويد بعضى از شما مر بعضى را دشمن و مر شما راست در زمين قرارگاه و مايه تعيّش تا زمانى.
+
گفت در آن زندگانى مينمائيد و در آن ميميريد و از آن بيرون آورده ميشويد.
 +
 
 +
جلد 2 صفحه 417
  
 
تفسير
 
تفسير
  
خطاب بآدم و حوا و شيطان و مار است كه در سوره بقره مشروحا ذكر شد و حين ظاهرا زمان مرگ است ..
+
حيات و ممات انسان و شيطان و ذرّيّات آنها در زمين است و از زمين مبعوث ميشوند در روز قيامت براى رسيدن بجزاى اعمالشان ..
 
}}
 
}}
 
|-|
 
|-|
سطر ۱۱۱: سطر ۱۲۸:
 
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
 
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
قال‌َ اهبِطُوا بَعضُكُم‌ لِبَعض‌ٍ عَدُوٌّ وَ لَكُم‌ فِي‌ الأَرض‌ِ مُستَقَرٌّ وَ مَتاع‌ٌ إِلي‌ حِين‌ٍ «24»
+
قال‌َ فِيها تَحيَون‌َ وَ فِيها تَمُوتُون‌َ وَ مِنها تُخرَجُون‌َ «25»
  
فرمود نزول‌ كنيد بعض‌ ‌شما‌ ‌از‌ ‌براي‌ بعض‌ ديگر دشمن‌ هستيد و ‌از‌ ‌براي‌ ‌شما‌ ‌در‌ زمين‌ قرارگاهيست‌ و زندگاني‌ ‌تا‌ مدتي‌.
+
فرمود ‌در‌ همين‌ زمين‌ زنده‌ ميشويد و ‌در‌ همين‌ زمين‌ ميميريد و ‌از‌ همين‌ زمين‌ بيرون‌ ميشويد.
  
‌اينکه‌ ‌آيه‌ شريفه‌ ‌در‌ اوائل‌ سوره‌ بقره‌ ‌آيه‌ 34 بيان‌ ‌شده‌ و خلاصه‌ ‌آن‌ اينست‌ ‌که‌ قال‌َ اهبِطُوا خطاب‌ بآدم‌ و حوي‌ و ذراري‌ ‌آنها‌ ‌است‌ ‌که‌ بني‌ آدم‌ باشند چون‌ هبوط آدم‌ و حوي‌ سبب‌ هبوط بني‌ آدم‌ ‌است‌ ‌تا‌ قيامت‌ و گفتيم‌ ‌که‌ ‌در‌ ‌آيه‌ 36 ‌هم‌ خطاب‌ اينطور ‌شده‌ ‌که‌ ميفرمايد قُلنَا اهبِطُوا مِنها جَمِيعاً فَإِمّا يَأتِيَنَّكُم‌ مِنِّي‌ هُدي‌ً فَمَن‌ تَبِع‌َ هُداي‌َ فَلا خَوف‌ٌ عَلَيهِم‌ وَ لا هُم‌ يَحزَنُون‌َ لكن‌ ‌بين‌ هبوطين‌ فرق‌ ‌است‌ هبوط اول‌ هبوط قهرآميز ‌است‌ ‌در‌ اثر اكل‌ شجره‌ منهيه‌ ترك‌ اولي‌ و هبوط دوم‌ هبوط تفضل‌
+
و ‌اينکه‌ ‌آيه‌ شريفه‌ كمال‌ دلالت‌ ‌را‌ دارد ‌که‌ خطاب‌ اهبطوا متوجه‌ باولاد آدم‌ ‌است‌ زيرا ‌اينکه‌ امور ثلاثه‌ ‌براي‌ جميع‌ بني‌ آدم‌ بلكه‌ بني‌ الجان‌ّ متوجه‌ ميشود و بالجمله‌ انسان‌ مسافر ‌است‌ و قافله‌ دائما ‌در‌ حركت‌ ‌است‌ ‌از‌ اصلاب‌ آباء و ارحام‌ امّهات‌ بدنيا ميآيند روي‌ همين‌ زمين‌ ‌که‌ مفاد قال‌َ فِيها تَحيَون‌َ ‌است‌ و ‌پس‌ ‌از‌ انقضاء مدت‌ ‌در‌ خانه‌ قبر ميروند ‌که‌ مفاد وَ فِيها تَمُوتُون‌َ ‌است‌ و روز قيامت‌ ‌از‌ همين‌ قبور بيرون‌ ميآيند ‌که‌ مفاد وَ مِنها تُخرَجُون‌َ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ آيات‌ شريفه‌ ‌در‌ اغلب‌ سور قرآنيه‌ تصريحا و تلويحا اشاره‌ ‌شده‌.
  
جلد 7 - صفحه 296
+
297
 
 
و عنايت‌ ‌است‌ ‌بعد‌ ‌از‌ توبه‌ آدم‌ ‌که‌ اسباب‌ هدايت‌ ‌براي‌ ‌شما‌ ميفرستم‌ و ‌اگر‌ متابعت‌ كردند غم‌ و خوفي‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ نيست‌ محزون‌ نباشند.
 
 
 
بَعضُكُم‌ لِبَعض‌ٍ عَدُوٌّ عداوت‌ دو قسم‌ ‌است‌ عداوت‌ ديني‌ مثل‌ عداوت‌ كافر و مسلم‌، مشرك‌ و موحّد، مخالف‌ و موافق‌، باطل‌ و حق‌ بلكه‌ ‌هر‌ مذهبي‌ ‌با‌ ساير مذاهب‌. و عداوت‌ دنيوي‌ ‌در‌ موضوع‌ جاه‌ و رياست‌ و مال‌ و ساير شهوات‌ نفسانيه‌ و صفات‌ خبيثه‌ مثل‌ كبر، حسد، غضب‌، عناد، عصبيت‌ و ‌غير‌ اينها.
 
 
 
وَ لَكُم‌ فِي‌ الأَرض‌ِ ‌يعني‌ ‌علي‌ سطح‌ الارض‌ مُستَقَرٌّ محل‌ قرار و سكونت‌ و زيست‌ ‌است‌ وَ مَتاع‌ٌ تعيش‌ و زندگاني‌ ‌از‌ مأكولات‌ و ملبوسات‌ و مشروبات‌ و و مطعومات‌ و غيرها إِلي‌ حِين‌ٍ ‌تا‌ مدتي‌ ‌که‌ اجل‌ برسد و عمر سپري‌ شود و مرگ‌ ‌را‌ دريابد ‌که‌ ‌از‌ حين‌ تولد ‌تا‌ ‌هر‌ چه‌ ‌که‌ ‌در‌ علم‌ الهي‌ گذشته‌.
 
 
}}
 
}}
 
|-|
 
|-|
سطر ۱۳۰: سطر ۱۴۱:
 
===برگزیده تفسیر نمونه===
 
===برگزیده تفسیر نمونه===
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
(آیه 24)- گرچه توبه خالصانه آدم و همسرش در پیشگاه خدا پذیرفته شد ولی به هر حال اثر وضعی آن عمل، دامانشان را گرفت، و دستور خارج شدن از بهشت از سوی خداوند به آنها داده شد، «فرمود: فرود آیید در حالی که شما با یکدیگر (انسان و شیطان) دشمن خواهید بود» (قالَ اهْبِطُوا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ).
+
(آیه 25)- و «نیز به آنها گوشزد کرد، که هم در زمین زندگی می‌کنید و هم در آن می‌میرید، و از همان برای حساب در روز رستاخیز، برانگیخته خواهید شد» (قالَ  
 +
 
 +
ج2، ص36
  
«و زمین تا مدت معینی قرارگاه و وسیله بهره‌گیری شما خواهد بود» (وَ لَکُمْ فِی الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلی حِینٍ).
+
فِیها تَحْیَوْنَ وَ فِیها تَمُوتُونَ وَ مِنْها تُخْرَجُونَ)
 
}}
 
}}
 
|-|
 
|-|
سطر ۱۴۰: سطر ۱۵۳:
  
 
==تفسیر های فارسی==
 
==تفسیر های فارسی==
==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=24}}===
+
==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=25}}===
==={{تفسیر خسروی|سوره=7 |آیه=24}}===
+
==={{تفسیر خسروی|سوره=7 |آیه=25}}===
==={{تفسیر عاملی|سوره=7 |آیه=24}}===
+
==={{تفسیر عاملی|سوره=7 |آیه=25}}===
==={{تفسیر جامع|سوره=7 |آیه=24}}===
+
==={{تفسیر جامع|سوره=7 |آیه=25}}===
  
 
==تفسیر های عربی==
 
==تفسیر های عربی==
==={{تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=24}}===
+
==={{تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=25}}===
==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=7 |آیه=24}}===
+
==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=7 |آیه=25}}===
==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=7 |آیه=24}}===
+
==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=7 |آیه=25}}===
==={{تفسیر الصافی|سوره=7 |آیه=24}}===
+
==={{تفسیر الصافی|سوره=7 |آیه=25}}===
==={{تفسیر الکاشف|سوره=7 |آیه=24}}===
+
==={{تفسیر الکاشف|سوره=7 |آیه=25}}===
 
</tabber>
 
</tabber>
  

نسخهٔ ‏۷ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۰۷

مشاهده آیه در سوره

قَالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ

مشاهده آیه در سوره


<<23 آیه 24 سوره اعراف 25>>
سوره : سوره اعراف (7)
جزء : 8
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

خدا گفت: (از بهشت) فرود آیید که برخی با برخی دیگر مخالف و دشمنید، و زمین تا هنگامی معین (یعنی وقت مرگ و قیامت) جایگاه شماست.

خدا فرمود: از این جایگاه و مقام فرود آیید، در حالی که دشمن یکدیگرید، و برای شما در زمین تا مدتی قرارگاه و مایه برخورداری است.

فرمود: «فرود آييد، كه بعضى از شما دشمن بعضى [ديگر]يد؛ و براى شما در زمين، تا هنگامى [معيّن‌] قرارگاه و برخوردارى است.»

گفت: فرو شويد، برخى دشمن برخى ديگر، و تا روز قيامت زمين قرارگاه و جاى تمتع شما خواهد بود.

فرمود: «(از مقام خویش،) فرود آیید، در حالی که بعضی از شما نسبت به بعض دیگر، دشمن خواهید بود! (شیطان دشمن شماست، و شما دشمن او!) و برای شما در زمین، قرارگاه و وسیله بهره‌گیری تا زمان معینی خواهد بود.»

ترجمه های انگلیسی(English translations)

He said, ‘Get down, being enemies of one another! On the earth shall be your abode and sustenance for a time.’

He said: Get forth, some of you, the enemies of others, and there is for you in the earth an abode and a provision for a time.

He said: Go down (from hence), one of you a foe unto the other. There will be for you on earth a habitation and provision for a while.

(Allah) said: "Get ye down. With enmity between yourselves. On earth will be your dwelling-place and your means of livelihood,- for a time."

معانی کلمات آیه

«بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ»: مراد این است که شما مردمان با اهریمنان دشمن خواهید بود. یا این که فرزندان آدم و حوّاء برخی دشمن برخی خواهند بود. «مستقرّ»: قرارگاه. استقرار. «مَتَاعٌ»: تمتّع. بهره‌مندی. کالا و قُوت زندگی. «إِلی حِینٍ»: تا زمانی که مرگتان فرا می‌رسد. تا وقتی که روزگارتان به پایان می‌رسد و قیامت بپا می‌شود.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى‌ حِينٍ «24»

(خداوند) فرمود: فرود آييد، بعضى از شما دشمن بعض ديگريد و تا مدّتى (معيّن) براى شما در زمين جايگاه و وسيله‌ى بهره‌گيرى خواهد بود.

قالَ فِيها تَحْيَوْنَ وَ فِيها تَمُوتُونَ وَ مِنْها تُخْرَجُونَ «25»

(او) فرمود: در اين زمين زندگى مى‌كنيد و در آن مى‌ميريد و از آن (براى محاسبه‌ى روز قيامت،) بيرون آورده مى‌شويد.

«1». تفسير نمونه.

جلد 3 - صفحه 42

نکته ها

مخاطبان جمله‌ى‌ «اهْبِطُوا»، يا آدم و حوّا و ابليس هستند و يا آدم و حوّا و ذريّه آنها. البتّه در يك جا ابليس به تنهايى مورد خطاب قرار گرفته است، «فَاهْبِطْ مِنْها» «1» و در جاى ديگر آدم و حوّا، «قالَ اهْبِطا مِنْها جَمِيعاً» «2» كه اگر جايگاه هبوط آنها يكى باشد، ممكن است‌ «اهْبِطُوا» جمع بين آنها باشد.

مراد از «هبوط»، آمدن به زمين است، زيرا به دنبال آن مى‌فرمايد: «وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ»

گرچه خداوند توبه‌ى آدم و حوّا را پذيرفت، «فَتابَ عَلَيْهِ» «3»، ولى اثر وضعى گناه باقى است. اثر وضعى آن ترك اولى‌ و نافرمانى آدم و حوّا، خروج از آن جايگاه بهشتى و هبوط به زمين بود. «اهْبِطُوا»

پیام ها

1- از آثار وضعى خلاف و گناه نمى‌توان گريخت. «قالَ اهْبِطُوا»

2- گاهى عملكرد والدين، در هبوط و سقوط نسل آنان هم اثر مى‌گذارد. قالَ اهْبِطُوا ...

3- بهشت آدم و حوّا، مكانى غير از زمين وبالاتر وبرتر از آن بود. «اهْبِطُوا»

4- دنيا جايگاه تنازع و تزاحم و تضادّ است و انسان‌ها به خاطر تزاحم منافع و غرائز، با هم درگير مى‌شوند. «بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ»

5- زندگى دنيوى و بهره‌ورى از آن ابدى نيست. «إِلى‌ حِينٍ»

6- انسان، پس از مرگ دوباره زنده خواهد شد. «مِنْها تُخْرَجُونَ» آدم از اين ناراحت و غمگين بود كه پنداشت ديگر به بهشت و زندگى جاويد نخواهد رسيد، خداوند فرمود: «پس از زندگى دنيا مى‌تواند به بهشت جاويد برسد».

7- مدّت ونهايت زندگى دنيوى براى بشر معلوم نيست. («حِينٍ» نكره آمده است)

«1». اعراف، 13.

«2». طه، 123.

«3». بقره، 37.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌3، ص: 43

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)


قالَ فِيها تَحْيَوْنَ وَ فِيها تَمُوتُونَ وَ مِنْها تُخْرَجُونَ «25»

قالَ فِيها تَحْيَوْنَ‌: فرمود حق تعالى، در آن زمين زندگى مى‌كنيد و مى‌گذرانيد ايام عمر خود را. وَ فِيها تَمُوتُونَ‌: و در همان زمين مى‌ميريد و مدفون مى‌شويد. وَ مِنْها تُخْرَجُونَ‌: و از همين زمين، روز قيامت براى جزا و سزا مبعوث مى‌شويد و بيرون مى‌آئيد؛ و در تورات همين مذكور است.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


قالَ فِيها تَحْيَوْنَ وَ فِيها تَمُوتُونَ وَ مِنْها تُخْرَجُونَ «25»

ترجمه‌

گفت در آن زندگانى مينمائيد و در آن ميميريد و از آن بيرون آورده ميشويد.

جلد 2 صفحه 417

تفسير

حيات و ممات انسان و شيطان و ذرّيّات آنها در زمين است و از زمين مبعوث ميشوند در روز قيامت براى رسيدن بجزاى اعمالشان ..

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


قال‌َ فِيها تَحيَون‌َ وَ فِيها تَمُوتُون‌َ وَ مِنها تُخرَجُون‌َ «25»

فرمود ‌در‌ همين‌ زمين‌ زنده‌ ميشويد و ‌در‌ همين‌ زمين‌ ميميريد و ‌از‌ همين‌ زمين‌ بيرون‌ ميشويد.

و ‌اينکه‌ ‌آيه‌ شريفه‌ كمال‌ دلالت‌ ‌را‌ دارد ‌که‌ خطاب‌ اهبطوا متوجه‌ باولاد آدم‌ ‌است‌ زيرا ‌اينکه‌ امور ثلاثه‌ ‌براي‌ جميع‌ بني‌ آدم‌ بلكه‌ بني‌ الجان‌ّ متوجه‌ ميشود و بالجمله‌ انسان‌ مسافر ‌است‌ و قافله‌ دائما ‌در‌ حركت‌ ‌است‌ ‌از‌ اصلاب‌ آباء و ارحام‌ امّهات‌ بدنيا ميآيند روي‌ همين‌ زمين‌ ‌که‌ مفاد قال‌َ فِيها تَحيَون‌َ ‌است‌ و ‌پس‌ ‌از‌ انقضاء مدت‌ ‌در‌ خانه‌ قبر ميروند ‌که‌ مفاد وَ فِيها تَمُوتُون‌َ ‌است‌ و روز قيامت‌ ‌از‌ همين‌ قبور بيرون‌ ميآيند ‌که‌ مفاد وَ مِنها تُخرَجُون‌َ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ آيات‌ شريفه‌ ‌در‌ اغلب‌ سور قرآنيه‌ تصريحا و تلويحا اشاره‌ ‌شده‌.

297

برگزیده تفسیر نمونه


(آیه 25)- و «نیز به آنها گوشزد کرد، که هم در زمین زندگی می‌کنید و هم در آن می‌میرید، و از همان برای حساب در روز رستاخیز، برانگیخته خواهید شد» (قالَ

ج2، ص36

فِیها تَحْیَوْنَ وَ فِیها تَمُوتُونَ وَ مِنْها تُخْرَجُونَ)

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع