معتز (خلیفه عباسی): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{خلفای بنی عباس}}
 
{{خلفای بنی عباس}}
'''سیزدهمین خلیفه عباسی'''
+
معتز سیزدهمین خلیفه عباسی است. نام او زبیر یا محمد بود که بعد از پسرعمویش مستعین به خلافت رسید.
 
 
نام او زبیر یا محمد بود که بعد از پسرعمویش مستعین به خلافت رسید.
 
  
 
از بزرگترین جرائم او این بود که [[امام هادی]] علیه السلام را به شهادت رساند و چون ترس آن داشت که مؤید بر ضد او قیام کند، او را در لحاف مسموم پیچید و دو طرف آن را بست تا در 23 [[رجب]] مرد.
 
از بزرگترین جرائم او این بود که [[امام هادی]] علیه السلام را به شهادت رساند و چون ترس آن داشت که مؤید بر ضد او قیام کند، او را در لحاف مسموم پیچید و دو طرف آن را بست تا در 23 [[رجب]] مرد.

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۹:۴۹

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


خلفای بنی عباس
سفاح (132-136) • منصور (136-158) • مهدى (158-169) • هادى (169-170) • هارون الرشید (170-193) • امین (193-198) • مأمون (198-218) • معتصم (218-227) • واثق (227-232) • متوکل (232-247) • منتصر (247-248) • مستعین (248-251) • معتز (251-255) • مهتدى (255-256) • معتمد (256-279) • معتضد (279-289) • مكتفى (289-295) • مقتدر (295-320) • قاهر (320-322) • راضی (322-329) • متقی (329-333) • مستكفى (333-334) • مطیع (334-363) • طایع (363-381) • قادر (381-422) • قائم (422-467) • مقتدی (467-487) • مستظهر (487-512) • مسترشد (512-529) • راشد (529-530) • مقتفى (530-555) • مستنجد (555-566) • مستضىء (566-575) • ناصر (575-622) • ظاهر (622-623) • مستنصر (623-640) • مستعصم (640-656)

معتز سیزدهمین خلیفه عباسی است. نام او زبیر یا محمد بود که بعد از پسرعمویش مستعین به خلافت رسید.

از بزرگترین جرائم او این بود که امام هادی علیه السلام را به شهادت رساند و چون ترس آن داشت که مؤید بر ضد او قیام کند، او را در لحاف مسموم پیچید و دو طرف آن را بست تا در 23 رجب مرد.

او پیوسته سرکردگان اتراک را می­کشت تا در روز مبعث سال 255هـ عده­ای به سرکردگی صالح ­بن‌ وصیف دور معتز را گرفتند و توبیخ و سرزنش کردند و از او مطالبه­ٔ اموال کردند و او را از حجره بیرون کشیدند و در آفتاب گرم بپای داشتند که از شدت گرما تکیه بر یک پا می­کرد و او را پیوسته می­زدند تا این که در 27 رجب خود را از خلافت خلع کرد.

سپس سه روز به او آب و غذا ندادند تا مرد و به قولی دیگر او را با آب جوش تنقیه کردند. بعضی گفته­اند: او را پنج روز در گرمابه بدون آب و غذا حبس کردند و روز آخر آب نمک یا آب برفی به او دادند و به این سبب کشته شد.

منابع

عبدالحسین نیشابوری، تقویم شیعه.