آیه تسمیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (آيه تسميه را به آیه تسمیه منتقل کرد)
سطر ۱: سطر ۱:
{{قرآن در قاب| بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمٌِ|سوره=1|آیه=1}}را «آیه تسمیه»<ref> روض الجنان، ج‌ 1، ص‌ 41؛ اسباب النزول، واحدى، ص‌ 13؛ التبیان، ج‌ 1، ص‌ 26.</ref> یا بَسمله مى‌گویند.<ref> تاریخ قرآن، رامیار، ص‌ 553‌.</ref> در ‌آغاز همه سُوره‌هاى [[قرآن]] به جز توبه، «بِسمِ‌اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» آمده است و در آیه‌ 30 [[سوره نمل]]/27 افزون بر آغاز سوره، در شروع نامه سلیمان تكرار شده است و همین «بِسمِ‌اللّهِ...» به اتفاق شیعه و سنى، جزو سوره بشمار مى‌آید.<ref> روض الجنان، ج 1، ص 44.</ref>
+
{{قرآن در قاب| بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمٌِ|سوره=1|آیه=1}}را «آیه تسمیه»<ref>روض الجنان، ج‌ 1، ص‌ 41؛ اسباب النزول، واحدى، ص‌ 13؛ التبیان، ج‌ 1، ص‌ 26.</ref> یا بَسمله مى‌گویند.<ref> تاریخ قرآن، رامیار، ص‌ 553‌.</ref>
  
امامیه بر اساس روایات اتفاق دارند كه «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» در آغاز ‌سوره‌ها به جز [[سوره توبه]]/ 9 آیه‌اى از همان سوره شمرده مى‌شود و هر كس آن را در نماز ترك ‌كند، نمازش باطل است.<ref> التبیان، ج‌ 1، ص‌ 24.</ref>
+
در ‌آغاز همه سُوره‌هاى [[قرآن]] به جز توبه، «بِسمِ‌اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» آمده است و در آیه‌ 30 [[سوره نمل]]/27 افزون بر آغاز سوره، در شروع نامه سلیمان تكرار شده است و همین «بِسمِ‌اللّهِ...» به اتفاق شیعه و سنى، جزو سوره بشمار مى‌آید.<ref>روض الجنان، ج1، ص44.</ref>
 +
 
 +
امامیه بر اساس روایات اتفاق دارند كه «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» در آغاز ‌سوره‌ها به جز [[سوره توبه]]/ 9 آیه‌اى از همان سوره شمرده مى‌شود و هر كس آن را در نماز ترك ‌كند، نمازش باطل است.<ref>التبیان، ج‌1، ص‌24.</ref>
 +
 
 +
==پانویس==
 +
<references/>
  
==پانویس ==
 
<references />
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 +
* علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص378.
 +
 +
{{قرآن}}
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 378
 
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیات قرآن]]
 
[[رده:آیات قرآن]]

نسخهٔ ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۶:۵۷

مشاهده آیه در سوره

بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمٌِ

مشاهده آیه در سوره

را «آیه تسمیه»[۱] یا بَسمله مى‌گویند.[۲]

در ‌آغاز همه سُوره‌هاى قرآن به جز توبه، «بِسمِ‌اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» آمده است و در آیه‌ 30 سوره نمل/27 افزون بر آغاز سوره، در شروع نامه سلیمان تكرار شده است و همین «بِسمِ‌اللّهِ...» به اتفاق شیعه و سنى، جزو سوره بشمار مى‌آید.[۳]

امامیه بر اساس روایات اتفاق دارند كه «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» در آغاز ‌سوره‌ها به جز سوره توبه/ 9 آیه‌اى از همان سوره شمرده مى‌شود و هر كس آن را در نماز ترك ‌كند، نمازش باطل است.[۴]

پانویس

  1. روض الجنان، ج‌ 1، ص‌ 41؛ اسباب النزول، واحدى، ص‌ 13؛ التبیان، ج‌ 1، ص‌ 26.
  2. تاریخ قرآن، رامیار، ص‌ 553‌.
  3. روض الجنان، ج1، ص44.
  4. التبیان، ج‌1، ص‌24.

منابع

  • علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص378.
قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن