سید فضل الله راوندى: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' تلخيص از كتاب فقهاي نامدار شيعه '''نویسنده:''' عقيقي ب...' ایجاد کرد)
 
 
(۱۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
'''سید فضل الله راوندى''' (۵۷۱-۴۸۳ ق) از علماى بزرگ [[شیعه]] در قرن ششم هجرى و از شاگردان [[شیخ طبرسی]] بود. نام وی پیوسته در کتاب های تراجم و [[علم رجال]] با احترام یاد می شود. او از اساتید [[ابن شهر آشوب]] و [[شیخ منتجب الدین رازی|منتجب الدین رازی]] بوده است. کتاب [[نوادر راوندی (کتاب)|النوادر]] از تألیفات اوست.
'''منبع:''' تلخيص از كتاب فقهاي نامدار شيعه
+
{{شناسنامه عالم
 +
|نام کامل = سید فضل‌الله حسنى راوندى
 +
|تصویر= [[پرونده:Fazlollah-ravandi.jpg]]
 +
|زادروز =  ۴۸۳ قمری
 +
|زادگاه = راوند، کاشان
 +
|وفات =  ۵۷۱ قمری
 +
|مدفن = کاشان
 +
|اساتید =  [[شیخ طبرسی]]، عبدالواحد بن اسماعیل رویانی، سید مرتضی بن سید داعی حسینی،...
 +
|شاگردان =  [[ابن شهر آشوب]]، [[شیخ منتجب الدین رازی|منتجب الدین رازی]]، شیخ محمد بن حسن طوسی،...
 +
|آثار = [[المناجات الالهیات (کتاب)|المناجات الالهیات]]، [[نوادر راوندی (کتاب)|النوادر]]، ضوء الشهاب فی شرح الشهاب، الأربعین فی الأحادیث، أدعیة السرّ،...
 +
}}
 +
==ولادت و خاندان==
  
'''نویسنده:''' عقيقي بخشايشي
+
سید ابوالرضا ضیاءالدین فضل الله بن على بن عبیدالله حسنى راوندى در یکی از شهرهای اطراف کاشان به نام راوند به دنیا آمد. آیت الله [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|مرعشى نجفى]] با استناد به مشجرات قدیمى، سال ولادت او را ۴۸۳ قمری ضبط کرده است. نسب او با دوازده واسطه به [[امام حسن علیه السلام|امام حسن]] (علیه السلام) می‌رسد.
  
==سید فضل الله راوندی==
+
خاندان وى همه از اهل علم و [[تقوا|تقوى]] بوده و شخصیتهاى برجسته‌اى از میان آنان برخاسته‌اند. فرزندان و نسل ایشان عموما از اهل علم و دانش بوده‌اند که از جمله آنها یکی سید ابو المحاسن، احمد بن فضل الله، عالم و فاضل و قاضى شهر کاشان و دیگری سید عز الدین ابو الحسن على بن فضل الله راوندى‌ می‌باشد.
  
'''ولادت:'''
+
==تحصیل و اساتید==
 +
سید فضل الله راوندى در جوانى براى این که از محضر علماى بزرگ استفاده کند، به شهرهاى دور و نزدیک مثل [[اصفهان]]، رى، نیشابور، بیهق، [[بغداد]]، [[مکه]]، [[مدینه]]، [[نجف]] اشرف، [[کربلا]]، [[مشهد]]، [[شیراز]] و... سفر کرد و در حضور بزرگانى همانند علامه [[شیخ طبرسی|فضل بن حسن طبرسى]] صاحب [[مجمع البیان (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]] و [[ابو علی طوسی|ابوعلى طوسی]] حسن (فرزند [[شیخ طوسی|شیخ طوسى]]) به کسب و علم و معرفت پرداخت.
  
سید ابوالرضا ضیاء الدین، فضل الله بن علی بن عبیدالله حسینی راوندی از علمای نام آور و از مشایخ بزرگ [[شیعه]] در قرن ششم هجری بشمار می آید. او در یكی از شهرهای اطراف كاشان به نام راوند و در خانواده ای علاقه مند به خاندان محمد و آل محمد صلی الله علیهم اجمعین به دنیا آمد. از همان كودكی مهر و محبت [[اهل بیت]] علیهم السلام را فراگرفت و تشنه چشمه زلال و آب گوارای علوم و معارف خاندان [[عصمت]] و [[طهارت]] گردید.
+
برخی از اساتید و [[مشایخ]] او عبارتند از:
  
'''خاندان:'''
+
#امام شهید عبدالواحد بن اسماعیل رویانی.
 +
#سید ابوالبرکات محمد بن اسماعیل حسینی مشهدی.
 +
#سید مرتضی بن سید داعی حسینی.
 +
#ابوالحرب المنتهی بن سید داعی حسینی.
 +
#سید علی بن ابوطالب حسنی.
 +
#شیخ حسین بن محمد بن عبدالوهاب بغدادی.
 +
#علی بن علی بن عبدالصمد و برادرش محمد بن علی.
 +
#ابوعبدالله جعفر بن محمد دوریستی.
 +
#ابوجعفر، محمد بن علی بن حسین مقری نیشابوری.
  
خاندان وی همه از اهل [[علم]] و [[تقوی]] بوده اند و [[شخصیت ها]]ی برجسته ای از میان این خاندان برخاسته اند و فرزندان و نسل ایشان عموماً از اهل علم و دانش بوده اند كه از جمله آنهاست:
+
==تدریس و شاگردان==
 +
«مدرسه مجدیّه» در کاشان از آثار مجدالدین عبدالله فضل بن محمود کاشانى متوفاى ۵۳۵ قمری است. او پس از احداث این مدرسه، متصدى و تولیت این مدرسه بسیار بزرگ را به سید راوندى سپرد. ایشان در این مدرسه [[فقه]]، [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]]، [[حدیث]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[ادبیات عرب|ادبیات]] را تدریس می کرد و به موعظه مى پرداخت. علمای بزرگی در محضر سید فضل الله راوندى تربیت شده اند، مانند:
  
* 1- سید ابوالمحاسن، احمد بن فضل الله، عالم و فاضل و قاضی شهر كاشان.
+
#[[ابن شهر آشوب|ابن شهر آشوب مازندرانی]].
 +
#[[شیخ منتجب الدین رازی|شیخ منتجب الدین بن بابویه قمی]].
 +
#شیخ محمد بن حسن طوسی، پدر [[خواجه نصیرالدین طوسی]].
 +
#سید ناصرالدین ابوالمعالی محمد بن حسین بن محمد حمدانی.
 +
#شیخ قوام الدین محمد بن محمد بحرانی.
 +
#شیخ تاج الدین محمد بن محمد شعیری.
  
* 2- سید عزالدین ابوالحسن علی بن فضل الله راوندی.
+
==آثار و تألیفات==
  
شخصیت سید فضل الله راوندی شخصیتی فاضل و دانشمند، عالمی بزرگوار و رئیس [[مذهب]] و از برجسته ترین علمای دوران خود بشمار می رفت. او شخصیتی ادیب و شاعری توانا بود كه دیوان شعری نیز از او به یادگار مانده است. او از مشایخ [[ابن شهر آشوب]] و منتجب الدین بن بابویه و شیخ محمد بن حسن طوسی، پدر [[خواجه نصیر الدین طوسی]] و اكثر علمای بزرگ دوران خود بوده است. نام وی پیوسته در كتاب های تراجم و [[علم رجال]] با احترام یاد می شود و شخصیت ایشان مورد احترام علمای شیعه است.
+
سید فضل الله راوندى آثارى سودمند در زمینه هاى [[حدیث]]، [[دعا]]، [[شعر]]، ادبیات، شرح و ترجمه و [[تفسیر قرآن|تفسیر قرآن مجید]]، نوشته است، از جمله:
  
'''سخن بزرگان:'''
+
#کتاب [[نوادر راوندی (کتاب)|النوادر]].
 +
#[[المناجات الالهیات (کتاب)|المناجات الالهیات]]، یا مناجات مولانا [[امیرالمومنین|امیرالمؤمنین]] علیه‌السلام
 +
#ضوء الشهاب فی شرح الشهاب.
 +
#الأربعین فی الأحادیث.
 +
#[[دیوان (شعر)|دیوان]] اشعار.
 +
#أدعیة السرّ: این رساله در بر دارنده ی ۳۱ دعاى گوناگون براى مقاصد مختلف است.
 +
#الحاشیة على [[الأمالى سید مرتضى (کتاب)|أمالی المرتضى]].
 +
#خبر مولانا حضرت قائم علیه السلام.
 +
#الکافی فی التفسیر.
  
سمعانی در كتاب خود می گوید: روزی به كاشان رفتم و تصمیم به [[زیارت]] ابوالرضا فضل الله راوندی گرفتم. وقتی به خانه وی رسیدم، در زدم و منتظر خروج ایشان شدم. در آن هنگام دیدم بالای درِ خانه این آیه شریفه را نوشته اند: «إنَّما یُریدُاللّهُ لِیُذهِبَ عَنكمُ الرِّجسَ أهلَ البَیتِ و یُطهِّرَكُم تَطهیراً» لحظه ای كه چشمانم به روی مباركش افتاد دیدم ایشان از آن چه تصور می كردم بسیار بزرگوارتر است. در آن دیدار من برخی [[احادیث]] و روایات و بخشی از اشعار وی را از ایشان شنیدم. از جمله اشعاری كه ایشان به خط خود برای من نگاشتند این ابیات بود: هل لك یا مغرور من زاجر أو حاجز من جهلك الغامر × أمس تقضی و غد لم یجیء والیوم یمضی لمحه الباصر × فذلك العمر كذا ینقضی ما أشبه الماضی بالغابر؛ یعنی: ای فریفته دنیا آیا چیزی تو را بیدار می كند؟ و آیا مانعی در برابر دریای جهل تو وجود دارد؟ دیروز گذشت و فردا هنوز نیامده است. و امروز هم با یك چشم به هم زدن می گذرد. و عمر این گونه به پایان می رسد. چقدر گذشته به آینده شباهت دارد.
+
==در نظر عالمان==
 +
سید فضل الله راوندی شخصیتی فاضل و دانشمند، عالمی بزرگوار و رئیس مذهب و از برجسته ترین علمای دوران خود بشمار می رفت.  
  
[[عماد كاتب]] درباره ایشان می گوید: سید فضل الله راوندی شخصیتی كم نظیر و دارای نسبی شریف و اخلاقی بزرگوار بود. وی از قدمای علما و دانشمندی فاضل و دارای چهره ای جذاب و با ابهت و صاحب سخنی زیبا بود. او واعظی بزرگ و دارای خطی خوش و تألیفاتی فراوان بوده، مورد احترام مردم و از رزق و روزی خوبی نیز بهره مند بود.
+
*سمعانی در کتاب خود می گوید: روزی به کاشان رفتم و تصمیم به زیارت ابوالرضا فضل الله راوندی گرفتم. وقتی به خانه وی رسیدم، در زدم و منتظر خروج ایشان شدم. در آن هنگام دیدم بالای درِ خانه این [[آیه]] شریفه را نوشته اند: «إنَّما یُریدُاللّهُ لِیُذهِبَ عَنکمُ الرِّجسَ أهلَ البَیتِ و یُطهِّرَکم تَطهیراً» ([[سوره احزاب|احزاب]]، ۳۳). لحظه ای که چشمانم به روی مبارکش افتاد، دیدم ایشان از آن چه تصور می کردم بسیار بزرگوارتر است. در آن دیدار من برخی [[احادیث]] و روایات و بخشی از اشعار وی را از ایشان شنیدم. از جمله اشعاری که ایشان به خط خود برای من نگاشتند این ابیات بود:
  
در سال 533 هجری در دوران كودكی من و برادر كوچكم در مدرسه مجدیه در شهر كاشان درس می خواندم. در آن زمان می دیدم كه آن سید بزرگوار به مدرسه می آمدند و در آن جا درس [[اخلاق]] می دادند. جمعیت فراوانی از مردم عادی و علمای بزرگ نیز پای درس ایشان حاضر می شدند. بعدها در اصفهان با فرزندش احمد دوست شدم و از طریق ایشان بهتر با تألیفات و مقام علمی پدر بزرگوارش آشنا گشتم.
+
هل لک یا مغرور من زاجر * أو حاجز من جهلک الغامر
  
'''اساتید:'''
+
أمس تقضی و غد لم یجیء * والیوم یمضی لمحة الباصر
  
وی از محضر اساتید و علمای فراوانی نیز بهره برده مانند:
+
فذلک العمر کذا ینقضی * ما أشبه الماضی بالغابر
  
* 1- امام شهید عبدالواحد بن اسماعیل رویانی.
+
یعنی: ای فریفته دنیا آیا چیزی تو را بیدار می کند؟ و آیا مانعی در برابر دریای جهل تو وجود دارد؟ دیروز گذشت و فردا هنوز نیامده است. و امروز هم با یک چشم به هم زدن می گذرد. و عمر این گونه به پایان می رسد. چقدر گذشته به آینده شباهت دارد.
  
* 2- سید ابوالبركات محمد بن اسماعیل حسینی مشهدی.
+
*عماد کاتب درباره ایشان می گوید: سید فضل الله راوندی شخصیتی کم نظیر و دارای نسبی شریف و اخلاقی بزرگوار بود. وی از قدمای علما و دانشمندی فاضل و دارای چهره ای جذاب و با ابهت و صاحب سخنی زیبا بود. او واعظی بزرگ و دارای خطی خوش و تألیفاتی فراوان بوده، مورد احترام مردم و از [[رزق]] و روزی خوبی نیز بهره مند بود. در سال ۵۳۳ هجری در دوران کودکی من و برادر کوچکم در مدرسه مجدیه در شهر کاشان درس می خواندم. در آن زمان می دیدم که آن سید بزرگوار به مدرسه می آمدند و در آن جا درس [[اخلاق]] می دادند. جمعیت فراوانی از مردم عادی و علمای بزرگ نیز پای درس ایشان حاضر می شدند. بعدها در [[اصفهان]] با فرزندش احمد دوست شدم و از طریق ایشان بهتر با تألیفات و مقام علمی پدر بزرگوارش آشنا گشتم.
  
* 3- سید مرتضی بن سید داعی حسینی.
+
==وفات==
  
* 4- ابوالحرب المنتهی بن سید داعی حسینی.
+
سید فضل الله راوندى، سرانجام پس از عمری خدمت به [[اسلام]] و علوم و معارف آل محمد صلی الله علیهم اجمعین، در حدود سال ۵۷۰ یا ۵۷۱ هجری دیده از جهان فروبست. مرقد این دانشمند فرزانه در قبرستان محله «پنجه شاه» نزدیک مسجد جمعه کاشان است.
  
* 5- سید علی بن ابوطالب حسنی.
+
==منابع==
  
* 6- شیخ بارع، حسین بن محمد بن عبدالوهاب بغدادی.
+
*فقهای نامدار شیعه، عقیقی بخشایشی.
 +
*"ابوالرضا سید ضیاءالدین فضل الله راوندی"، [http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=37871 تبیان]، بازیابی: ۱۱ اسفند ۱۳۹۲.
 +
*"سید فضل الله راوندی"، سایت فرهیختگان تمدن شیعی.
  
* 7- علی بن علی بن عبدالصمد و برادرش محمد بن علی.
+
[[رده: علمای قرن ششم]][[رده: علماء شیعه]][[رده: فیلسوفان]][[رده: محدثان]][[رده: مجتهدین]][[رده: ادیبان]][[رده: شعرای پارسی گوی قرن ششم]]
 
 
* 8- ابوعبدالله جعفر بن محمد دوریستی.
 
 
 
* 9- ابوجعفر، محمد بن علی بن حسین مقری نیشابوری.
 
 
 
'''شاگردان:'''
 
 
 
علمای بزرگی در محضر او تربیت شده اند كه هر یك ستاره ای هستند در آسمان پرفروغ تشیع مانند:
 
 
 
* 1- [[ابن شهر آشوب]] مازندرانی.
 
 
 
* 2- شیخ منتجب الدین بن [[بابویه]] قمی.
 
 
 
* 3- شیخ محمد بن حسن طوسی پدر [[خواجه نصیرالدین طوسی]].
 
 
 
* 4- سید ناصر الدین ابوالمعالی محمد بن حسین بن محمد حمدانی.
 
 
 
* 5- شیخ قوام الدین محمد بن محمد بحرانی.
 
 
 
* 6- شیخ تاج الدین محمد بن محمد شعیری.
 
 
 
'''تألیفات:'''
 
 
 
او دارای تألیفات ارزشمندی است مانند:
 
 
 
* 1- كتاب [[النوادر]].
 
 
 
* 2- [[ضوء الشهاب فی شرح الشهاب]].
 
 
 
* 3- [[الأربعین فی الأحادیث]].
 
 
 
* 4- [[التفسیر]].
 
 
 
* 5- دیوان اشعار.
 
 
 
'''رحلت:'''
 
 
 
سرانجام پس از عمری خدمت به [[اسلام]] و علوم و معارف آل محمد صلی الله علیهم اجمعین، این عالم اندیشمند در حدود سال 570 هجری در شهر كاشان دیده از جهان فروبست و به دیار دوست شتافت.
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۷

سید فضل الله راوندى (۵۷۱-۴۸۳ ق) از علماى بزرگ شیعه در قرن ششم هجرى و از شاگردان شیخ طبرسی بود. نام وی پیوسته در کتاب های تراجم و علم رجال با احترام یاد می شود. او از اساتید ابن شهر آشوب و منتجب الدین رازی بوده است. کتاب النوادر از تألیفات اوست.

Fazlollah-ravandi.jpg
نام کامل سید فضل‌الله حسنى راوندى
زادروز ۴۸۳ قمری
زادگاه راوند، کاشان
وفات ۵۷۱ قمری
مدفن کاشان

Line.png

اساتید

شیخ طبرسی، عبدالواحد بن اسماعیل رویانی، سید مرتضی بن سید داعی حسینی،...

شاگردان

ابن شهر آشوب، منتجب الدین رازی، شیخ محمد بن حسن طوسی،...

آثار

المناجات الالهیات، النوادر، ضوء الشهاب فی شرح الشهاب، الأربعین فی الأحادیث، أدعیة السرّ،...

ولادت و خاندان

سید ابوالرضا ضیاءالدین فضل الله بن على بن عبیدالله حسنى راوندى در یکی از شهرهای اطراف کاشان به نام راوند به دنیا آمد. آیت الله مرعشى نجفى با استناد به مشجرات قدیمى، سال ولادت او را ۴۸۳ قمری ضبط کرده است. نسب او با دوازده واسطه به امام حسن (علیه السلام) می‌رسد.

خاندان وى همه از اهل علم و تقوى بوده و شخصیتهاى برجسته‌اى از میان آنان برخاسته‌اند. فرزندان و نسل ایشان عموما از اهل علم و دانش بوده‌اند که از جمله آنها یکی سید ابو المحاسن، احمد بن فضل الله، عالم و فاضل و قاضى شهر کاشان و دیگری سید عز الدین ابو الحسن على بن فضل الله راوندى‌ می‌باشد.

تحصیل و اساتید

سید فضل الله راوندى در جوانى براى این که از محضر علماى بزرگ استفاده کند، به شهرهاى دور و نزدیک مثل اصفهان، رى، نیشابور، بیهق، بغداد، مکه، مدینه، نجف اشرف، کربلا، مشهد، شیراز و... سفر کرد و در حضور بزرگانى همانند علامه فضل بن حسن طبرسى صاحب تفسیر مجمع البیان و ابوعلى طوسی حسن (فرزند شیخ طوسى) به کسب و علم و معرفت پرداخت.

برخی از اساتید و مشایخ او عبارتند از:

  1. امام شهید عبدالواحد بن اسماعیل رویانی.
  2. سید ابوالبرکات محمد بن اسماعیل حسینی مشهدی.
  3. سید مرتضی بن سید داعی حسینی.
  4. ابوالحرب المنتهی بن سید داعی حسینی.
  5. سید علی بن ابوطالب حسنی.
  6. شیخ حسین بن محمد بن عبدالوهاب بغدادی.
  7. علی بن علی بن عبدالصمد و برادرش محمد بن علی.
  8. ابوعبدالله جعفر بن محمد دوریستی.
  9. ابوجعفر، محمد بن علی بن حسین مقری نیشابوری.

تدریس و شاگردان

«مدرسه مجدیّه» در کاشان از آثار مجدالدین عبدالله فضل بن محمود کاشانى متوفاى ۵۳۵ قمری است. او پس از احداث این مدرسه، متصدى و تولیت این مدرسه بسیار بزرگ را به سید راوندى سپرد. ایشان در این مدرسه فقه، اصول، حدیث، تفسیر، ادبیات را تدریس می کرد و به موعظه مى پرداخت. علمای بزرگی در محضر سید فضل الله راوندى تربیت شده اند، مانند:

  1. ابن شهر آشوب مازندرانی.
  2. شیخ منتجب الدین بن بابویه قمی.
  3. شیخ محمد بن حسن طوسی، پدر خواجه نصیرالدین طوسی.
  4. سید ناصرالدین ابوالمعالی محمد بن حسین بن محمد حمدانی.
  5. شیخ قوام الدین محمد بن محمد بحرانی.
  6. شیخ تاج الدین محمد بن محمد شعیری.

آثار و تألیفات

سید فضل الله راوندى آثارى سودمند در زمینه هاى حدیث، دعا، شعر، ادبیات، شرح و ترجمه و تفسیر قرآن مجید، نوشته است، از جمله:

  1. کتاب النوادر.
  2. المناجات الالهیات، یا مناجات مولانا امیرالمؤمنین علیه‌السلام
  3. ضوء الشهاب فی شرح الشهاب.
  4. الأربعین فی الأحادیث.
  5. دیوان اشعار.
  6. أدعیة السرّ: این رساله در بر دارنده ی ۳۱ دعاى گوناگون براى مقاصد مختلف است.
  7. الحاشیة على أمالی المرتضى.
  8. خبر مولانا حضرت قائم علیه السلام.
  9. الکافی فی التفسیر.

در نظر عالمان

سید فضل الله راوندی شخصیتی فاضل و دانشمند، عالمی بزرگوار و رئیس مذهب و از برجسته ترین علمای دوران خود بشمار می رفت.

  • سمعانی در کتاب خود می گوید: روزی به کاشان رفتم و تصمیم به زیارت ابوالرضا فضل الله راوندی گرفتم. وقتی به خانه وی رسیدم، در زدم و منتظر خروج ایشان شدم. در آن هنگام دیدم بالای درِ خانه این آیه شریفه را نوشته اند: «إنَّما یُریدُاللّهُ لِیُذهِبَ عَنکمُ الرِّجسَ أهلَ البَیتِ و یُطهِّرَکم تَطهیراً» (احزاب، ۳۳). لحظه ای که چشمانم به روی مبارکش افتاد، دیدم ایشان از آن چه تصور می کردم بسیار بزرگوارتر است. در آن دیدار من برخی احادیث و روایات و بخشی از اشعار وی را از ایشان شنیدم. از جمله اشعاری که ایشان به خط خود برای من نگاشتند این ابیات بود:

هل لک یا مغرور من زاجر * أو حاجز من جهلک الغامر

أمس تقضی و غد لم یجیء * والیوم یمضی لمحة الباصر

فذلک العمر کذا ینقضی * ما أشبه الماضی بالغابر

یعنی: ای فریفته دنیا آیا چیزی تو را بیدار می کند؟ و آیا مانعی در برابر دریای جهل تو وجود دارد؟ دیروز گذشت و فردا هنوز نیامده است. و امروز هم با یک چشم به هم زدن می گذرد. و عمر این گونه به پایان می رسد. چقدر گذشته به آینده شباهت دارد.

  • عماد کاتب درباره ایشان می گوید: سید فضل الله راوندی شخصیتی کم نظیر و دارای نسبی شریف و اخلاقی بزرگوار بود. وی از قدمای علما و دانشمندی فاضل و دارای چهره ای جذاب و با ابهت و صاحب سخنی زیبا بود. او واعظی بزرگ و دارای خطی خوش و تألیفاتی فراوان بوده، مورد احترام مردم و از رزق و روزی خوبی نیز بهره مند بود. در سال ۵۳۳ هجری در دوران کودکی من و برادر کوچکم در مدرسه مجدیه در شهر کاشان درس می خواندم. در آن زمان می دیدم که آن سید بزرگوار به مدرسه می آمدند و در آن جا درس اخلاق می دادند. جمعیت فراوانی از مردم عادی و علمای بزرگ نیز پای درس ایشان حاضر می شدند. بعدها در اصفهان با فرزندش احمد دوست شدم و از طریق ایشان بهتر با تألیفات و مقام علمی پدر بزرگوارش آشنا گشتم.

وفات

سید فضل الله راوندى، سرانجام پس از عمری خدمت به اسلام و علوم و معارف آل محمد صلی الله علیهم اجمعین، در حدود سال ۵۷۰ یا ۵۷۱ هجری دیده از جهان فروبست. مرقد این دانشمند فرزانه در قبرستان محله «پنجه شاه» نزدیک مسجد جمعه کاشان است.

منابع

  • فقهای نامدار شیعه، عقیقی بخشایشی.
  • "ابوالرضا سید ضیاءالدین فضل الله راوندی"، تبیان، بازیابی: ۱۱ اسفند ۱۳۹۲.
  • "سید فضل الله راوندی"، سایت فرهیختگان تمدن شیعی.