ملا غلامرضا قمى
«آیتالله ملا غلامرضا قمى» معروف به «حاج آخوند» (۱۳۳۲-۱۲۵۵ ق)، فقیه و اصولى بزرگ شیعه در قرن چهاردهم قمرى و از شاگردان شیخ انصارى و میرزای شیرازی بود. این عالم ربانی در قم بر مسند تدریس، افتاء، وعظ و ارشاد و امامت جماعت تکیه زد و کتبی نیز تألیف نمود. کتاب «قلائد الفرائد» از معروفترین آثار اوست.
نام کامل | حاج ملا غلامرضا قمى |
زادروز | ۱۳۳۲ قمری |
زادگاه | قم |
وفات | ۱۲۵۵ قمری |
مدفن | قم، حرم حضرت معصومه |
اساتید | |
شاگردان |
سید محمود روحانى قمى، شیخ محمدجواد قمى، شیخ عبدالهادى قمى، سید عباس رضوى مبرقعى،... |
آثار |
قلائد الفرائد، قواعد الاصول، کنوز الجواهر، صلاة المسافر، کتاب الصلاة، کتاب القضاء،... |
محتویات
ولادت
تاریخ تولد ملا غلامرضا قمى فرزند رجبعلی، به خوبى روشن نیست، اما از آنجا که وى قریب السن و یا همسن مرحوم آیت الله حاج سید صادق قمى - یار دیرین و هممباحثه خویش - بوده و تاریخ ولادت او، ۱۲۵۵ ق. بوده است. شاید سال تولد «حاج آخوند» نیز حدود ۱۲۵۵ ق. باشد.[۱]
تحصیل و استادان
ملا غلامرضا قمى پس از آموختن مقدمات علوم دینى در قم و تهران و اصفهان نزد مرحوم علامه شیخ على نورى فلسفه را به مدت چهار سال بیاموخت، و در سال ۱۲۷۹ ق، به همراه دوست دیرین و هممباحثه اش آیت الله سید صادق قمی، رهسپار نجف اشرف گردید و به مدت دو سال از درسهاى فقه و اصول استاد الفقهاء والمجتهدین شیخ انصارى بهره برد. این دو سال در پرورش شخصیت علمى و بارورى استعداد او نقش بسزایى داشت، زیرا آن چنان که از حاشیهاش بر رسائل شیخ برمى آید، وى در این مدت مبانى و گفتار شیخ اعظم را به خاطر سپرد و در جاى جاى کتاب به ذکر آنها پرداخت.
پس از درگذشت شیخ انصارى در ۱۲۸۱ ق، وى با شرکت در حلقه درسى آیات عظام: میرزاى شیرازى و میرزا حبیب الله رشتى به تکمیل دانسته هاى خویش پرداخت. با مهاجرت میرزاى شیرازى به سامرا، او و همبحثش حاج سید صادق ملازمت میرزا حبیب الله رشتى را برگزیدند و تا سال ۱۲۹۶ ق، به مدت ۱۶ سال از درسهاى فقه و اصول آن وارث دانش شیخ انصارى بهره بردند.
سپس در اواخر سال ۱۲۹۶ ق، به همراه دوستش رهسپار سامرا شد و دو سال نیز از درس آیت الله میرزاى شیرازى بهره برد و با مکتب فقهى سامرا نیز آشنا شد.
فعالیتهای علمی و اجتماعی
مرحوم حاج آخوند و حاج سید صادق قمی، در سال ۱۲۹۸ ق، به زادگاه خویش بازگشتند و بر مسند تدریس، افتاء، وعظ و ارشاد و امامت جماعت تکیه زدند. مردم حقشناس قم هم - که دو تن از بهترین دانش آموختگان نجف را در میان خویش مى دیدند - گرد آنان را گرفتند و به استفاده از محضرشان پرداختند.
ملا غلامرضا قمی با پیروزی انقلاب مشروطه، به مخالفت با آن برخاست و از مواضع شیخ فضل الله نوری دفاع کرد و در اعلامیهای به نظام مشروطه تاخت. در بخشی از اطلاعیه ملا غلامرضا قمی در مخالفت با مشروطه چنین آمده است: «تأسیس اساس مشروطیت، به نحوی که مشاهده شد، غیر ازدیاد هرج و مرج و غصب اموال و سفک دماء، و هتک اعراض و اشاعۀ کفریات زنادقه نتیجه نداشت...».[۲]
آیت الله ملا غلامرضا قمی، سالیان فراوان در مسجد شریف امام حسن عسکری علیهالسلام به تدریس علوم اهل بیت و اقامه جماعت و ارشاد مؤمنان پرداخت.[۳] از شمار شاگردان مرحوم حاج آخوند اطلاع دقیقى در دست نیست، اما مسلم آن است که فضلاء و طلاب حوزه علمیه قم نزد این استاد فقه و اصول به شاگردى پرداخته اند. برخى از آنان عبارتند از:
- آیت الله سید محمود روحانى قمى (۱۳۰۷-۱۳۸۱ ق)؛ فرزند سید صادق قمى
- آیت الله شیخ محمدجواد قمى (۱۲۹۵-۱۳۷۴ ق)؛ فرزند حاج آخوند
- آیت الله شیخ عبدالهادى قمى (م ۱۳۸۵ ق)؛ فرزند حاج آخوند
- علامه شیخ محمدعلى ارجستانى کچوئى (م ۱۳۳۰ ق)؛ صاحب «انوار المشعشعین فى شرافة قم والقمیین»
- آیت الله سید عباس رضوى مبرقعى (م ۱۳۳۵ ق).
آثار و تألیفات
آیت الله ملا غلامرضا قمى با اغتنام از فرصتها علاوه بر تدریس منظم فقه و اصول، به تألیف کتابهاى علمى مى پرداخت. برخى از تألیفات ایشان عبارت است از:
- قلائد الفرائد یا «قلائد العقیان على نحور الخُرّد الحسان»، این کتاب مشهورترین تألیفات ایشان و یکى از بهترین حاشیه هاى «فرائدالاصول» به شمار مى رود که در سال ۱۳۱۵ ق، در تهران به خط زیباى میرزا زینالعابدین قمى و با تقریظ منظوم علامه ادیب حاج سید مهدى قمى به چاپ رسید.[۴]
- قواعد الاصول، درباره دو مسئله مهم «اجتماع امر و نهى» و مسئله «ضد».
- صلاة المسافر.
- کتاب الصلاة.
- کتاب القضاء.
- کتاب الدیات.
- کنوز الجواهر.
خصوصیات علمی و اخلاقى
شیخ آقا بزرگ تهرانى حاج آخوند را دانشمند محقق، فقیه متبحر، و از بزرگان با شرافت قم معرفی می کند.[۵] شیخ محمدحسین ناصرالشریعه هم مى نویسد: وى از علماى بزرگ و فقهاى سترگ قم است که در عصر خود، در اولین صف علماى این بلد بود. علاوه بر فضل ظاهر، قدس باطن نیز داشت.[۶] همچنین در شأن او گفته شده است: فقیه اصولى، زاهد متقى، محقق مدقق، جامع معقول و منقول و از اجله شاگردان شیخ بوده است.[۷]
مرحوم حاج آخوند عالمى متواضع و به دور از مظاهر تشخص و تعین بود، تنها به حل و فصل مشکلات دینى مردم و تدریس و تألیف و امامت جماعت مى پرداخت. آنقدر در چشم و دل مردم قم جاى گرفته بود که مردم تکههایى از پیراهن او را براى گذاشتن در کفن خویش، ذخیره مى کردند و آن را مایه مباهات خود مى دانستند. زمانى گروهى از مردم قم براى زیارت عتبات عالیات به سامرا مشرف شدند و وجوهات شرعیه خود را به مرحوم میرزاى شیرازى تقدیم داشتند. اما میرزا از پذیرفتن آنها سرباز زد و فرمود: مگر آقاى حاج آخوند در قم نیست که شما وجوهاتتان را به سامرا آورده اید؟ ببرید به ایشان بدهید.
از مظاهر فروتنى حاج آخوند آن که: روزى براى ایشان نامه اى آمده بود و در آن خطاب به «حجت الاسلام» شده بود. معظمله ناراحت شد و این عنوان را زائد بر شأن خود دانست و فرمود: حجت الاسلام فقط شیخ انصارى بود و بس. و هم از سر تواضع، اجازه عکسبردارى از خود را نمى داد و بدین دلیل، تصویرى از او در دست نیست.
وفات
سرانجام مرحوم حاج آخوند، پس از عمرى - قریب به ۷۵ سال - سرشار از خدمات دینى و اجتماعى، در ۱۶ ذی الحجه ۱۳۳۲ قمری بدرود حیات گفت و در ایوان آیینه حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها به خاک سپرده شد.
به هنگام وفات، وصیت نمود تا جنازه اش همانند یکى از مردمان عادى و به دور از تشریفات تشییع شود، اما مرحوم حاج سید محمدباقر - تولیت آستانه مقدسه - فرمود: ما مقدارى از راه را به وصیت ایشان عمل مى کنیم و بعد از آن به صلاحدید خود تشییع مى نمائیم.
پانویس
- پرش به بالا ↑ مقدمه سر السعادة، ص ۵.
- پرش به بالا ↑ قریشی کرین، قم از ابتدای دوره قاجاریه تا مشروطه، ۱۳۸۹ش، ص۲۳۳.
- پرش به بالا ↑ رجال قم، ص ۹۹.
- پرش به بالا ↑ الذریعة، ۱۶۴/۱۷.
- پرش به بالا ↑ نقباءالبشر، ۱۶۵۷/۴.
- پرش به بالا ↑ تاریخ قم، ص ۲۷۸.
- پرش به بالا ↑ زندگى و شخصیت شیخ انصارى، ص ۲۹۸.
منابع
- ستارگان حرم، ناصرالدین انصارى قمى، جلد ۶.
- "ملا غلامرضا قمى"، ویکی شیعه.