طاحی الارض (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

این صفت فعلى الهى از باب «طحى، یطحى و طَحْواً» به معناى گستردن و گسترده شدن است.

این صفت الهى تنها یک بار و آن هم در مورد زمین بکار رفته است که خداوند به زمین و کسى که آن را گسترانده سوگند مى خورد:

«والاَرضِ وما طَحها». (سوره شمس/۶)

منابع

• فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صفحه ۱۴۵.