آیه 6 سوره صف
<<5 | آیه 6 سوره صف | 7>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و هنگامی که عیسی مریم به بنی اسرائیل گفت: من همانا رسول خدا به سوی شما هستم و به حقانیت کتاب تورات که مقابل من است تصدیق میکنم و نیز (شما را) مژده میدهم که بعد از من رسول بزرگواری که نامش (در انجیل من) احمد است بیاید. چون آن رسول ما با آیات و معجزات به سوی خلق آمد گفتند: این سحری آشکار است.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«بَیْنَ یَدَیَّ»: پیش از من. «أَحْمَدُ»: محمد مراد است. احمد یکی از نامهای پیغمبر اسلام است که در انجیلها به شکل فارقلیط، و پارقلیطا، و پیرکلتوس آمده است. «جَآءَهُمْ»: به پیش ایشان آمد. بعضی گفتهاند فاعل عیسی و برخی گفتهاند محمد است. ولی به قرینه آیات بعد، باید محمد باشد. «هذا»: این چیزهائی که با خود آورده است. وجود خودش.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ إِذْ قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يا بَنِي إِسْرائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبِينٌ «6»
و آنگاه كه عيسى پسر مريم به بنى اسرائيل گفت: همانا من فرستاده خدا به سوى شما هستم و توراتى را كه پيش از من بوده است، تصديق مىكنم و نسبت به پيامبرى كه بعد از من خواهد آمد و نامش احمد است، مژده مىدهم. پس چون معجزات روشنى براى آنان آورد، گفتند: اين جادويى آشكار است.
جلد 9 - صفحه 607
نکته ها
بدون شك آنچه امروز در دست يهوديان و مسيحيان به نام تورات و انجيل قرار دارد، كتابهاى نازل شده بر پيامبران بزرگ خدا، حضرت موسى و حضرت مسيح عليهما السلام نيست، بلكه مجموعهاى از كتابهايى است كه به وسيله ياران آنها يا افرادى كه بعد از آنها متولّد شدهاند، تأليف شده است. يك مطالعه اجمالى در اين كتابها گواه زنده اين مدّعاست و خود يهوديان و مسيحيان نيز ادّعايى بيش از اين ندارند.
البتّه شك نيست كه قسمتى از تعليمات موسى و عيسى و محتواى كتابهاى آنها در ضمن گفتههاى پيروانشان به اين كتابها انتقال يافته است، به همين دليل نمىتوان همه آنچه را كه در عهد قديم (تورات و كتابهاى وابسته به آن) و عهد جديد (انجيل و كتابهاى وابسته به آن) آمده است، انكار كرد، بلكه محتواى كتابهاى فوق، مخلوطى از تعليمات اين دو پيامبر بزرگ خدا و افكار و انديشههاى ديگران است.
در كتابهاى موجود، تعبيرات گوناگونى كه بشارتِ ظهور پيامبر بزرگى در آينده كه نشانههاى او جز بر پيامبر اسلام تطبيق نمىكند، ديده مىشود.
جالب آنكه غير از پيشگويىهايى كه در اين كتابها ديده مىشود و بر شخص پيامبراسلام صلى الله عليه و آله تطبيق مىكند، در سه مورد از انجيلِ «يوحنّا»، روى كلمه «فارقليط» تكيه شده كه در ترجمههاى فارسى، به «تسلّى دهنده» ترجمه شده است. اكنون به متن انجيل يوحنّا به نقل از تفسير نمونه توجّه كنيد:
«و من از پدر خواهم خواست و او «تسلّى دهندهى» ديگر به شما خواهد داد كه تا ابد با شما خواهد ماند.» «1»
و در باب 15 آمده است: «و چون آن «تسلّى دهنده» بيايد ... در بارهى من شهادت خواهد داد.» «2»
و در باب 16 نيز مىخوانيم: «ليكن به شما راست مىگويم كه شما را مفيد است كه من بروم
«1». انجيل يوحنّا، باب 14، جمله 16.
«2». انجيل يوحنّا، باب 15، جمله 26.
جلد 9 - صفحه 608
كه اگر من نروم، آن «تسلّى دهنده» به نزد شما نخواهد آمد، امّا اگر بروم او را به نزد شما خواهم فرستاد.» «1»
مهمّ اين است كه در متن سريانى اناجيل كه از اصل يونانى گرفته شده است، به جاى تسلّى دهنده، «پارقليطا» آمده و در متن يونانى «پيركلتوس» كه از نظر فرهنگ يونانى به معنى «شخص مورد ستايش» و معادل واژههاى «محمّد و احمد» در زبان عربى است.
ولى هنگامى كه ارباب كليسا متوجّه شدند انتشار چنين ترجمهاى ضربهى شديدى به تشكيلات آنها وارد مىكند، به جاى «پيركلتوس»، كلمهى «پاراكلتوس» را نوشتند كه به معناى «تسلّى دهنده» است و با اين تحريف آشكار، اين سند زنده را دگرگون ساختند، هر چند با وجود اين تحريف، بشارت روشنى از ظهور يك پيامبر بزرگ در آينده مشهود است. «2»
در دايرة المعارف بزرگ فرانسه، در اين باره آمده است:
«محمّد، مؤسّس دين اسلام و فرستادهى خدا و خاتم پيامبران است. كلمه «محمّد» به معنى بسيار حمد شده است و از ريشهى «حمد» به معنى تجليل و تمجيد، گرفته شده و نام ديگرى كه آن هم از ريشهى «حمد» است و هم معنى لفظ «محمّد» مىباشد، «احمد» است كه احتمال قوى مىرود، مسيحيان عربستان، آن لفظ را به جاى «فارقليط» به كار مىبردند. احمد يعنى بسيار ستوده شده و بسيار مجلل، كه ترجمهى لفظ «پيركلتوس» است و اشتباهاً لفظ «پاراكلتوس» را به جاى آن گذاشتهاند و به اين ترتيب نويسندگان مذهبى مسلمان مكرّر گوشزد كردهاند كه مراد از اين لفظ، بشارت ظهور پيامبر اسلام است. قرآن مجيد نيز آشكارا در آيه ششم سوره صف به اين موضوع اشاره مىكند.» «3»
آيا نام پيامبر اسلام، «احمد» بوده است؟
الف) در كتابهاى تاريخى آمده است كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله از كودكى داراى دو نام بوده و مردم او را با هر دو نام خطاب مىكردند كه يكى «محمّد» و ديگرى «احمد» بوده است. نام اوّل را
«1». انجيل يوحنّا، باب 16، جمله 8.
«2». تفسير فرقان.
«3». دايرة المعارف بزرگ فرانسه، ج 23، ص 4176، به نقل از تفسير نمونه.
جلد 9 - صفحه 609
جدّ پيامبر عبدالمطلب، و نام احمد را مادرش آمنه براى او انتخاب كردند. اين مطلب در سيره حلبى مشروحاً ذكر شده است.
ب) يكى از كسانى كه به دفعات، پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله را با نام «احمد» ياد كرده، عموى آن حضرت، «ابوطالب» است و امروزه در كتابى كه به نام «ديوان ابوطالب» در دست ما قرار دارد، اشعار زيادى ديده مىشود كه در آن از پيامبر گرامى اسلام با عنوان «احمد» ياد شده است «1» مانند:
ارادوا قتل احمد ظالموهم
و ليس بقتلهم فيهم زعيم
ستمگران تصميم به قتل او گرفتند ولى براى اين كار رهبرى نيافتند.
ج) در اشعار «حسان بن ثابت» شاعر معروف عصر پيامبر نيز اين تعبير ديده مىشود:
مفجعة قد شفها فقد احمد
فظلت لآلاء الرّسول تعدّد
مصيبت زدهاى كه فقدانِ احمد او را بىتاب كرده بود، پيوسته عطايا و مواهب رسول را بر مىشمرد. «2»
در حديث مىخوانيم كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمودند: «نام من در زمين، «محمّد» و در آسمانها، «احمد» است». «3»
پیام ها
1- تاريخ زندگانى حضرت عيسى عليه السلام قابل توجّه و به ياد ماندنى است «وَ إِذْ قالَ عِيسَى»
2- عيسى، رسول خدا است، او را خدا ندانيد. «أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ»
3- در تربيت الهى، كلاسهاى متعدّدى وجود دارد كه هر كلاس، مقدّمهى كلاس بعدى و هر استاد تصديق كننده استاد قبلى است. و مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ ...
«1». ديوان ابوطالب، ص 25 تا 29، و تاريخ ابن عساكر، ج 1، ص 275، به نقل از تفسير نمونه.
«2». ديوان حسان بن ثابت، ص 59، به نقل از تفسير نمونه.
«3». تفسير برهان.
جلد 9 - صفحه 610
4- اسلام، كاملترين اديان است، زيرا بشارت، در مورد چيز بهتر و كاملتر است.
«وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ»
5- در نزد اولياى خدا، به جاى حسادت، بشارت است. «مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي»
6- عيسى هم مبشَّر است، هم مبشّر. او به آمدن پيامبر اسلام بشارت مىدهد مُبَشِّراً بِرَسُولٍ ... و خداوند از وجود او بشارت مىدهد. «يا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ» «1»
7- در دعوتها، هم به گذشته توجّه كنيد مُصَدِّقاً ...، هم زمان خود را در نظر بگيريد، «إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ» و هم آينده را در نظر داشته باشيد. ... مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ
8- در معرفى افراد آن گونه عمل كنيد كه هيچ ابهامى باقى نماند. ... اسْمُهُ أَحْمَدُ
9- لجاجت، عنصرى است كه باعث مىشود، نه بشارتهاى قبلى كارساز باشد و نه نشانههاى موجود. «فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبِينٌ»
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم