آیه 19 سوره مریم

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا

مشاهده آیه در سوره


<<18 آیه 19 سوره مریم 20>>
سوره : سوره مریم (19)
جزء : 16
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

گفت: من فرستاده خدای توام، آمده‌ام تا تو را پسری بخشم بسیار پاکیزه و پاک سیرت.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

He said, ‘I am only a messenger of your Lord that I may give you a pure son.’

معانی کلمات آیه

اهب: هبه بخشيدن و دادن چيزى بدون عوض «اهب» متكلّم وحده است، تقديرش «لان اهب» است: تا بدهم و هبه كنم.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


قالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا «18»

(مريم به آن فرشته) گفت: همانا من از تو به خداى رحمان پناه مى‌برم، اگر پرهيزكارى (از من دور شو).

قالَ إِنَّما أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلاماً زَكِيًّا «19»

(فرشته) گفت: همانا من فرستاده‌ى پروردگار توام (و آمده‌ام) تا پسرى پاكيزه به تو بخشم.

قالَتْ أَنَّى يَكُونُ لِي غُلامٌ وَ لَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَ لَمْ أَكُ بَغِيًّا «20»

(مريم) گفت: چگونه ممكن است براى من فرزندى باشد؟ در حالى كه نه بشرى با من تماس گرفته و نه من بدكاره بوده‌ام.

جلد 5 - صفحه 255

نکته ها

«زكىّ»، از ريشه‌ى «زكوة» به معناى طهارت، نموّ و بركت است و «بَغِيًّا» در اينجا به معناى زناكار است.

در اين سوره، بارها به مسأله هبه كردن فرزند از طرف خداوند اشاره شده است: در آيه‌ى 19، هبه‌ى عيسى به مريم و در آيه‌ى 49، هبه‌ى اسحاق و يعقوب به ابراهيم و در آيه‌ى 53، هبه‌ى هارون به موسى و در آيه‌ى 7، بشارت فرزند به زكريّا مطرح شده است.

پیام ها

1- افراد پاكدامن با احساس احتمال گناه به خود مى‌لرزند و به خدا پناه مى‌برند. قالَتْ إِنِّي أَعُوذُ ...

2- بهترين پناهگاه، رحمت الهى است. «أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ»

3- استعاذه و پناه بردن به خداى متعال، يكى از سفارش‌هاى خداوند به انبيا و سيره‌ى پيامبران و اولياى الهى است. «1» «أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ»

4- به حريم افراد، نبايد سرزده وارد شد. «أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ»

5- خلوت كردن زن با مرد اجنبى خطرناك است. «إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ»

6- در نهى از منكر، از غيرت دينى افراد استفاده كنيد. «إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا»

7- تقوا، راه پاكدامنى وعامل بازدارنده از گناه است. «إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا»

8- معرّفى خود براى رفع تهمت و نگرانى مردم، لازم است. «إِنَّما أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ»

9- فرشتگان تنها مأمور ابلاغ وحى الهى نيستند، بلكه واسطه‌ى افعال او نيز هستند. «رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلاماً»

10- فرزند داشتن ارزش ولى بالاتر از آن پاكى فرزند است. «لِأَهَبَ لَكِ غُلاماً زَكِيًّا»

11- زنا عملى منفور در تمام اديان آسمانى است. «وَ لَمْ أَكُ بَغِيًّا»


«1». واژه‌هاى «اعوذ، فاستَعذ و عُذت» در قرآن بيانگر اين مطلب است.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌5، ص: 256

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع