آیه 138 سوره نساء
| <<137 | آیه 138 سوره نساء | 139>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
منافقان را بشارت ده که بر آنان عذابی دردناک خواهد بود.
منافقان را بشارت ده که عذابی دردناک برای آنان است.
به منافقان خبر ده كه عذابى دردناك [در پيش] خواهند داشت.
منافقان را بشارت ده كه عذابى دردآور بر ايشان آماده شده است.
به منافقان بشارت ده که مجازات دردناکی در انتظار آنهاست!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«بَشِّرْ»: مژده بده. بشارت‌دادن در اینجا جنبه ریشخند دارد.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
بَشِّرِ الْمُنافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذاباً أَلِيماً «138»
منافقان را بشارت ده كه برايشان عذابى دردناك است.
الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَ يَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً «139»
آنان كه كافران را بجاى مؤمنان، سرپرست و دوست خود مى‌گيرند آيا عزّت را نزد آنان مى‌جويند؟ همانا عزتّ به تمامى از آن خداست.
نکته ها
مضمون اين آيه كه انتقاد شديد از ايجاد رابطه با كفّار است، در آيه‌ى 28 آل‌عمران نيز بيان شده است.
در صدر اسلام، منافقان با يهود مدينه و مشركان مكّه رابطه داشتند تا اگر مسلمانان شكست خوردند، آنها ضررى نبينند و جايگاه خود را از دست ندهند.
«1». كتاب مسلم‌بن عقيل آيةاللَّه‌كمره‌اى ص 178، قاموس‌الرجال تسترى، معجم‌رجال‌الحديث آيةاللَّه خويى.
جلد 2 - صفحه 188
عزّت تنها به دست خداست. چون سرچشمه‌ى عزّت يا علم است يا قدرت، و ديگران از علم و قدرت بى‌بهره‌اند. در مناجات شعبانيّه مى‌خوانيم: «الهى بيدك لا بيد غيرك زيادتى و نقصى» خداوندا! زيادى و يا كاستى من تنها در دست توست، نه در دست ديگرى.
پیام ها
1- عزّت را در وابستگى به كفّار جستن، خصلتى منافقانه است. «الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ ...»
2- هرگونه ايجاد رابطه با كفار ممنوع است. «يَتَّخِذُونَ الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ»
3- در سياست خارجى، به جاى گسترش روابط با كشورهاى كفر، در فكر برقرارى روابط با كشورهاى اسلامى باشيم. «يَتَّخِذُونَ الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
بَشِّرِ الْمُنافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذاباً أَلِيماً (138)
بعد از آن بر سبيل تهكّم مى‌فرمايد:
بَشِّرِ الْمُنافِقِينَ: بشارت ده منافقين را، يا خبر ده به جاى بشارت، بِأَنَّ لَهُمْ عَذاباً أَلِيماً: به اينكه مر ايشان را است عذابى دردناك كه الم آن نامتناهى است. مراد از نفاق، دوروئى و دو زبانى است، به اين طريق كه در حضور كسى او را مدح و ستايش كنى و اظهار دوستى نمائى و حال آنكه قلب با لسان تو موافق نباشد، و اين صفت از جمله مهلكات عظيمه مى‌باشد.
«1» نور الثقلين، جلد 1، صفحات 561 و 562.
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 610
فرمود رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: منافق در روز قيامت خواهد آمد، يك زبان از قفاى او آويخته، و يك زبان ديگر از پيش روى او شعله خواهند كشيد، تا صورت او را بسوزانند. و ندا مى‌شود: اينست كه در دنيا دورو، و دو زبان بود.
ايضا فرمود: بدترين بندگان روز قيامت كسى خواهد بود كه در دنيا دورو باشد. «1»
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
بَشِّرِ الْمُنافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذاباً أَلِيماً (138)
ترجمه
بشارت ده منافقان را بآنكه از براى ايشانست عذابى دردناك.
تفسير
اين آيه مؤيد روايت سابقه است در آيه قبل كه مراد از آن منافقانند نه يهود و نصارى كه ايمان آوردند به پيغمبران سابق و كافر شدند به پيغمبر آخر الزمان و براى تهديد است و لفظ بشارت در اصل براى اخبار از خير و چيزى است كه موجب مسرّت طرف باشد ولى گاهى بعكس استعمال ميشود و شايد براى طعن و استهزاء بطرف باشد و اللّه اعلم.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
بَشِّرِ المُنافِقِين‌َ بِأَنَّ لَهُم عَذاباً أَلِيماً (138)
گذشت که بشارت اخبار بخير است در مقابل انذار که اخبار بشر است و مناسب در اينجا اينکه بود که بفرمايد انذر المنافقين لكن تعبير به بَشِّرِ المُنافِقِين‌َ از هزار انذار سخت‌تر است.
بِأَنَّ لَهُم لام اگر چه براي نفع است در مقابل علي مثل لك و عليك لكن در موردي است که تاب هر دو را داشته باشد و امّا اگر يك طرفي باشد که نفع فقط باشد مثل صلوات تعبير بعلي مانعي ندارد يا ضرر فقط باشد مثل مقام تعبير بلام اشكالي ندارد زيرا عَذاباً أَلِيماً بقرينه آيه شريفه إِن‌َّ المُنافِقِين‌َ فِي الدَّرك‌ِ الأَسفَل‌ِ مِن‌َ النّارِ سخت‌ترين عذاب است و اشكال نشود که هر عذابي اليم است و اگر الم نداشته باشد عذاب نيست پس قيد اليما زائد است.
و جواب اينكه اولا الم و درد ذي مراتب است و تعبير بمفرد منكر اشاره با علي مراتب الم است كانّه ميفرمايد که منافقين معذب هستند بچه عذابي و متألّم هستند بچه المي.
و ثانيا قيد اليما براي دفع توهّم يك دسته از متصوفه و شيخيه که منكر خلود شدند، عذاب را از ماده عذب بمعني گوارا گفتند حتي بعضي از آنها گفتند اهل جهنم پس از مدتي طبع آنها آتشي ميشود ديگر تألّم ندارند و اگر از آتش خارج شوند متألم ميشوند مثل خنفساء که طبعش در قاذورات و اشياء متعفنه بوده اگر از آنجا بيرون آيد متأذي ميشود خدا ميفرمايد دائما متأذي و متألم هستند.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 138)
در این آیه می گوید: «به این دسته از منافقان بشارت بده که عذاب دردناکی برای آنها است» (بَشِّرِ المُنافِقِینَ بِأَنَّ لَهُم عَذاباً أَلِیماً).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
