فریدون سپهسالار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سپهسالار، فریدون
قرن: ۷ (۶۱۵-۶۱۰ ق)
نویسنده و صوفى، معروف به سپهسالار. از پیروان و نزدیکان جلال الدین محمد بلخى (مولوی) بود که مدت چهل سال از عمر خود را در ملازمت مولوى سپرى کرد.
فریدون بعد از مرگ مولوى، رساله‌اى در «احوال مولانا جلال‌الدین رومى» به نام «رساله فریدون سپهسالار» در شرح احوال مولوى و مشایخ طریقه مولویه نوشت که از کتب بسیار مهم در تاریخ تصوف و علوم و آداب است.
از دیگر آثارش «انموذج المناقب»، در احوال مولوى رومى که در خاتمه دفتر ششم «مثنوى» به چاپ رسیده است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۴، ص۲۹۲.
