فرقه قزلباشیه

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

«فرقه قزلباشيه» يا صاحبان کلاه سرخ، گروهی از ترکان شیعه مذهب بودند که نقش مهمی در بنیان‌گذاری امپراتوری صفوی توسط شاه اسماعیل اول داشتند.

معرفی قزلباشيه

قزلباش عنوان طوایف مختلف ترک است که در ترویج مذهب شیعه و تحصیل سلطنت صفویه به سلطان حیدر و پسرش شاه اسماعیل اول یاری کردند. در آغاز، نیروی نظامی اصلی دولت صفویه را همین قزلباش‌ها تشکیل می‌دادند.

این فرقه كلاهها و عمامه هاى سرخ را به سر مى گذاشتند. كلاههاى قرمز، نشانه و آرمى از تاج سرخ سلطان حيدر بحساب مى آمد كه دوازده تَرک به نام دوازده امام داشت. پس از مدتی شاه عباس اول، که قدرت و نفوذ و خودرأیی فوق العاده سران قزلباش را در امور لشکری و کشوری منافی مصالح کشور می دید، قدرت و نفوذ آنها را بسیار محدود کرد.

عنوان قزلباش بعدها نام فرقه ای شیعه در آسیای صغیر شد که اصول عقاید آنها ظاهراً مخلوطی از معتقدات بت پرستی، مسیحیت و اسلام است. اين گروه هم اكنون در آناتولى تركيه زندگى مى كنند و جمع آنان مخلوطى از كرد و تُرک مى باشند.

آداب و عقاید قزلباشيه

قزلباشیه فرقه ای دینی است که مذهبشان بسیار به «نصیریه» نزدیک است. قزلباشيه بر شهادت امام حسن و امام حسين (عليهماالسلام) عزادارى دارند. اين فرقه بر اين عقيده اند كه خداوند در حضرت على (عليه‌السلام) تجسّم يافته است، همانگونه كه در حضرت موسى و عيسى و داود (عليهم‌السلام) حلول كرده بود.

اين گروه با مسلمانان در اموری اختلاف دارند، از جمله: سر خود را مى تراشند و ريش هاى خود را رها مى كنند و نماز را ترک مى كنند و روزه ماه رمضان را نمى گيرند و تنها دوازده روز از آغاز ماه محرم را روزه مى گيرند.

منابع

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه