فرشتگان در قرآن
خلقت ملائکه
کلام امام علی علیه السلام در مورد خلقت ملائکه:
«و ملائكة خلقتهم و أسكنتهم سماواتك فليس فيهم فترة و لاعندهم غفلة و لافيهم معصية، هم أعلم خلقك بك، و أخوف خلقك منك، و أقرب خلقك إليك و أعملهم بطاعتك، لايغشاهم نوم العيون و لاسهو العقول و لافترة الأبدان، لم يسكنوا الأصلاب ولم تتضمنهم الأرحام ولم تخلقهم من ماء مهين، أنشأتهم إنشاء فأسكنتهم سماواتك و أكرمتهم بجوارك و ائتمنتهم على وحيك و جنبتهم الآفات و وقيتهم البليات و طهرتهم من الذنوب و لو لاقوتك لم يقووا ولو لاتثبيتك لم يثبتوا ولو لارحمتك لم يطيعوا ولو لاأنت لم يكونوا...».[۱]
«و ملائکه ای که خلق نمودی و آن ها را در آسمانها مسکن دادی، پس در آن ها سستی نیست، و نزد آن ها غفلت جایگاهی ندارد و معصیت نمیکنند. آگاهترین موجودات به تو هستند و خوفشان از تو از همگان بیشتر است، نزدیکترین خلقت به تو و عاملترین آن ها در طاعت تو هستند، نه خواب به دیدگان آن ها راه می یابد و نه دچار سهو و نسیان می شوند و نه بدن هایشان سست می شود. در صلب ها ساکن نبوده اند و رحم ها آن ها را دربرنگرفته بوده و آن ها را از آب پست (نطفه) خلق ننمودی. آن ها را دفعتا انشاء نمودی و ساکن آسمان هاشان کردی و به قرار دادنشان در جوار خود اکرامشان کردی و به وحی خود امینشان نمودی و از آفات دورشان داشتی و از بلیات حفظشان نمودی از گناهان پاکشان کردی و اگر قوت تو نبود قوتی نداشتند و اگر تثبیت تو نبود ثباتی نداشتند و اگر رحمت تو نبود اطاعت نمی نمودند و اگر تو نبودی نبودند...».
اسامی فرشتگان در قرآن
- جبرئیل (روح الامین) (مأمور نزول وحی): لفظ جبرئیل سه بار در قرآن آمده است. در سوره بقره، آیه 97 ـ 98، و سوره تحريم: آیه 4.
- ماروت (آموزگار سحر برای دفع فتنه سحر): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره، آیه 102)
- هاروت (آموزگار سحر برای رفع فتنه سحر): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره، آیه 102)
- میكال: یك بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره، آیه 98)
- مالك (نگهبان جهنم): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره زخرف، آیه 77)
- ملك الموت (مأمور قبض روح): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره سجده، آیه 11)
- عتید و رقیب: (مأموران ثبت اعمال خوب و بد): كه هر كدام یك بار در قرآن آمده اند. (در سوره ق، آیه 18)
پانویس
- ↑ تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی، قم دارالکتاب، 1367 ش، ج 2، ص 207.
