معوذتین

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۲۹ توسط Aghajani (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مُعَوَّذَتَيْن، به «سوره فلق» و «سوره ناس» مى گويند.

واژه شناسی معوذتین

معوذتان هر دو سوره اخیر از قرآن.[۱] به صیغه تثنیه، دو سوره آخر از قرآن مجید یعنی «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ».[۲] سوره الفلق و آغاز آن «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و سوره الناس و آغاز آن «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» است.[۳][۴]

علت نامگذارى

علت نامگذارى اين دو سوره به اين نام ها، اين است كه هر دو با «قل اعوذ...؛ بگو: پناه مى برم...» شروع مى شود و گویند این دو سوره را بدان جهت معوذتان نامیده اند که تعویذ کند صاحب خود را، یعنی وی را از هر بدی نگاه دارد.[۵]

فضیلت دو سوره

پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله نيز در حديثى، از اين دو سوره با عنوان «معوذتان» ياد كرده و مى فرمايد: «أُنزلت علىَّ آيات لم ينزل مثلهن: المعوذتان؛ آياتى بر من نازل شده كه مانند آنها نازل نشده است و آنها دو سوره فلق و ناس هستند».

خداوند متعال در اين دو سوره به پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله دستور مى دهد كه از هر شرّ به خصوص بعضى شرور و وسواس خنّاس به خدا پناه ببرد.

پانویس

  1. منتهی الارب، آنندراج.
  2. ناظم الاطباء.
  3. از اقرب الموارد.
  4. از محیط المحیط.
  5. از محیط المحیط.

منابع