ولادت حضرت عباس علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
{{تقویم|روز= 4 شعبان|سال= سال 26 هجری قمری}}  
+
{{تقویم|روز= ۴ شعبان|سال= سال ۲۶ هجری قمری}}  
حضرت عباس بن اميرالمومنين علي بن ابي‌طالب علیه‌السلام مكني به "ابوالفضل" در چهارم [[شعبان]] سال 26 قمري و در ايام خلافت [[عثمان بن عفان]] در [[مدينه]] منوره ديده به جهان گشود.<ref> مستدرك سفينه البحار (علي نمازي)، ج ص 211.</ref>
+
[[حضرت عباس علیه السلام|حضرت عباس]] علیه‌السلام [[کنیه|مکنّی]] به "ابوالفضل"، فرزند [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علی]] علیه‌السلام، در چهارم [[شعبان]] سال ۲۶ قمری و در [[مدینه]] منوره دیده به جهان گشود.<ref> مستدرک سفینه البحار (علی نمازی)، ج ۵، ص ۲۱۱.</ref>
  
مادر گرامي‌اش حضرت فاطمه بنت حزام معروف به "اُم‌البنين" همسر مكرمه [[امام علی]] بن ابي‌طالب علیه‌السلام است. حضرت علي علیه‌السلام از اين بانوي مكرمه داراي چهار فرزند پسر به نام‌هاي: عباس، جعفر، عثمان و عبدالله شد و همگي آنان در [[روز عاشورا]] و در ياري برادر و امامشان حضرت اباعبدالله الحسين علیه‌السلام به دست سپاهيان يزيد بن معاويه به شهادت رسيدند.<ref> الارشاد ([[شيخ مفيد]])، ص 342؛ [[منتهي الآمال]] ([[شیخ عباس قمی]])، ج ص 187.</ref>
+
مادر گرامی‌اش حضرت فاطمه بنت حزام معروف به "[[ام البنین|اُم‌البنین]]" همسر مکرمه امام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است. حضرت علی علیه‌السلام از این بانوی مکرمه دارای چهار فرزند پسر به نام‌های: [[حضرت عباس علیه السلام|عباس]]، [[جعفر بن علی|جعفر]]، [[عثمان بن علی|عثمان]] و [[عبد الله بن علی|عبدالله]] شد که همگی آنان در [[روز عاشورا]] و در یاری برادر و امامشان [[امام حسین علیه السلام|حضرت اباعبدالله الحسین]] علیه‌السلام به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسیدند.<ref> الارشاد (شیخ مفید)، ص ۳۴۲؛ منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۱، ص ۱۸۷.</ref>
  
روايت شد كه اميرمومنان علیه‌السلام روزي به برادرش عقيل بن ابي‌طالب علیه‌السلام فرمود: تو به نَسَب‌هاي عرب دانا مي‌باشي، همسري برايم برگزين كه فرزنداني بياورد كه همگي دلير، قوي و رزمنده باشند. عقيل پس از تأمل در انساب عرب و زنان و بانوان شايسته به برادرش اميرمومنان علیه‌السلام پيشنهاد كرد كه با فاطمه ام‌البنين دختر حزام كلبي ازدواج كند زيرا از پدران وي، شجاع‌تر و دليرتر در ميان عرب‌ها كسي نمي‌شناسد. اميرمومنان علیه‌السلام نيز به توصيه برادرش عقيل با ام‌البنين ازدواج كرد و از وي داراي چهار فرزند پسر رزمنده و دلير گرديد.<ref> منتهي الآمال، ج ص 187.</ref>
+
روایت شده که امیرمومنان علیه‌السلام روزی به برادرش [[عقیل بن ابیطالب|عقیل بن ابی‌طالب]] علیه‌السلام فرمود: تو به نَسَب‌های عرب دانا می‌باشی، همسری برایم برگزین که فرزندانی بیاورد که همگی دلیر، قوی و رزمنده باشند. عقیل پس از تأمل در انساب عرب و زنان و بانوان شایسته، به برادرش امیرمومنان علیه‌السلام پیشنهاد کرد که با فاطمه ام‌البنین دختر حزام کلبی ازدواج کند زیرا از پدران وی، شجاع‌تر و دلیرتر در میان عرب‌ها کسی نمی‌شناسد. امیرمومنان علیه‌السلام نیز به توصیه برادرش عقیل با ام‌البنین ازدواج کرد و از وی دارای چهار فرزند پسر رزمنده و دلیر گردید.<ref> منتهی الآمال، ج ۱، ص ۱۸۷.</ref>
  
پس از تولد مبارك آثار حضرت عباس علیه‌السلام، وي در مكتب پدر مهربان و مادر فهيمش پرورش يافت و به رشد و تكامل رسيد. همچنين در همراهي برادرانش [[امام حسن]]‌ مجتبي علیه‌السلام و [[امام حسين]] علیه‌السلام، رادمردي و رزمندگي را تجربه كرد. وي در آغاز خلافت پدرش [[امام علی]] علیه‌السلام، ده ساله بود و در همين سنين در تمام نبردهاي آن حضرت حضور فعال داشت و همچون مردان كارآزموده و رزم‌آور با دشمنان پدرش به نبرد مي‌پرداخت.
+
پس از تولد مبارک حضرت عباس علیه‌السلام، وی در مکتب پدر مهربان و مادر فهیمش پرورش یافت و به رشد و تکامل رسید. همچنین در همراهی برادرانش [[امام حسن]]‌ و [[امام حسین]] علیهماالسلام، رادمردی و رزمندگی را تجربه کرد. وی در آغاز [[خلافت]] پدرش [[امام علی]] علیه‌السلام، ده ساله بود و در همین سنین در تمام نبردهای آن حضرت حضور فعال داشت و همچون مردان کارآزموده و رزم‌آور با دشمنان پدرش به نبرد می‌پرداخت.
  
پس از شهادت پدرش اميرمومنان علیه‌السلام، لحظه‌اي از ياري و همراهي برادرانش [[امام حسن]] علیه‌السلام و [[امام حسين]] علیه‌السلام غافل نشد و حفاظت آنان را بر عهده داشت. اوج دليري، فداكاري و وفاداري عباس بن علي علیه‌السلام در واقعه [[كربلا]] آشكار گرديد.
+
پس از شهادت پدرش امیرمومنان علیه‌السلام، لحظه‌ای از یاری و همراهی برادرانش [[امام حسن]] و [[امام حسین]] علیهماالسلام غافل نشد و حفاظت آنان را بر عهده داشت. اوج دلیری، فداکاری و وفاداری عباس بن علی علیه‌السلام در واقعه [[کربلا]] آشکار گردید. وی در تمام لحظات سرنوشت‌ساز واقعه کربلا در کنار برادرش امام حسین علیه‌السلام بود و نیرومندترین، دلیرترین و اندیشمندترین فرمانده سپاه امام حسین علیه‌السلام بشمار می‌آمد و آن حضرت به وی علاقه وافر داشت و از نظرات و دیدگاه‌هایش استفاده می‌نمود. به هر روی این مرد بزرگ و دلیر در [[روز عاشورا]] فداکاری عظیمی از خود بر جای گذاشت و تا زنده بود، نگذاشت آسیبی به امام حسین علیه‌السلام و خیمه‌گاهش وارد گردد و سرانجام در حالی که برای کودکان خیمه‌گاه آب می‌آورد، به دست دشمنان خدا به شهادت رسید.  
  
وي در تمام لحظات سرنوشت‌ساز واقعه كربلا در كنار برادرش امام حسين علیه‌السلام بود و نيرومندترين، دليرترين و انديشمندترين فرمانده سپاه امام حسين علیه‌السلام بشمار مي‌آمد و آن حضرت به وي علاقه وافر داشت و از نظرات و ديدگاه‌هايش استفاده مي‌نمود.
+
حضرت عباس علیه‌السلام به هنگام شهادت، دارای ۳۴ سال بود و از وی پسر خردسالی به یادگار ماند که نامش عبیدالله بود و نسل بابرکت آن حضرت از همین فرزند خردسال توسعه و تکثیر یافت.<ref> منتهی الآمال، ج ۱، ص ۱۸۹.</ref>
 
 
در عصر روز [[تاسوعا]] [[شمر بن ذي الجوشن]] امان‌نامه‌اي براي عباس و برادران مادري‌اش جعفر، عثمان و عبدالله آورد و از آنان درخواست كرد كه سپاه امام حسين علیه‌السلام را رها كرده و به اردوي [[عمر بن سعد]] بپيوندند و يا طرفين را رها كرده و به وطن خويش برگردند.
 
 
 
حضرت عباس علیه‌السلام و برادرانش، شمر را از خود راندند و به وي پاسخ منفي دادند و عباس علیه‌السلام به وي فرمود: بريده باد دست‌هاي تو و لعنت باد بر امان‌نامه‌اي كه براي ما آورده‌اي. اي دشمن خدا! ما را امر مي‌كني كه دست از ياري حسين علیه‌السلام برداريم و سر در طاعت ملعونان و فرزندان آنان درآوريم؟ آيا ما را امان مي‌دهي ولي براي پسر پيامبر صلی الله علیه و آله اماني نيست.<ref> منتهي الآمال، ج 1، ص 337.</ref>
 
 
 
شمر با پاسخ منفي حضرت عباس و برادرانش روبرو شد و از جداكردن آنان از سپاه [[امام حسين]] علیه‌السلام نااميد گرديد و به خيمه‌گاه عمر بن سعد بازگشت. همچنين در [[شب عاشورا]] هنگامي كه امام حسين علیه‌السلام از تمامي ياران خويش درخواست كرد كه از تاريكي شب استفاده كرده و اردوي وي را ترك گويند و به خانه و كاشانه خويش برگردند و او را تنها گذارند، نخستين كسي كه اعلام وفاداري و جان نثاري كرد، ابوالفضل عباس علیه‌السلام بود.
 
 
 
وي عرض كرد: اي امام! براي چه تو را ترك گوييم؟ آيا پس از تو زندگي كنيم؟ خداوند هرگز نگذارد كه ما چنين كنيم و تو را در برابر دشمنانت تنها گذاريم. ما با تو مي‌مانيم و تا آخرين نفس از تو حمايت مي‌كنيم. پس از حضرت عباس علیه‌السلام ساير ياران امام حسين علیه‌السلام نيز اعلان وفاداري نمودند.<ref> الارشاد، ص 443؛ منتهي الآمال، ج 1، ص 337.</ref>
 
 
 
به هر روي اين مرد بزرگ و دلير در روز عاشورا فداكاري عظيمي از خود بر جاي گذاشت و تا زنده بود، نگذاشت آسيبي به امام حسين علیه‌السلام و خيمه‌گاهش وارد گردد و سرانجام در حالي كه براي كودكان خيمه‌گاه آب مي‌آورد، به دست دشمنان خدا به شهادت رسيد. ابتدا دست راست و سپس دست چپش از بدن قطع شد و تيري به چشمش اصابت كرد و عمودي آهنين بر فرق سرش فرود آمد و او را از بالاي زين اسب بر زمين انداختند و بدن شريفش را آماج نوك نيزه و تيغ شمشير قرار دادند. عباس بن علي علیه‌السلام در آن هنگام فرياد برداشت: برادرم حسين علیه‌السلام! مرا درياب.
 
 
 
امام حسين علیه‌السلام هنگامي كه بر بالين بدن قطعه قطعه شده برادرش عباس رسيد، بسيار متأثر و اندوهگين شد و در فراقش گريست و دست بر كمر خويش نهاد و فرمود: ألآن اِنْكَسَرَ ظَهْري وَ قَلّت حيلَتي؛ اكنون پشتم شكست و چاره‌ام به پايان رسيد.<ref> منتهي الآمال، ج 1، ص 385.</ref>
 
 
 
پس از شهادت حضرت عباس علیه‌السلام، دشمنان گستاخ شده و بر خود امام حسين علیه‌السلام هجوم آورده و وي را نيز به شهادت رسانيدند. [[امام زين العابدين]] علیه‌السلام نيز كه در واقعه عاشورا حاضر بود و رشادت‌هاي بي‌بديل عمويش حضرت عباس علیه‌السلام را از نزديك مشاهده كرده بود.
 
 
 
در فداكاري و مقام معنوي وي فرمود: رَحَمَ الله العبّاس، فَلَقَدْ آثَر، و أبلي، و فدي اخاه بنفسه حتّي قطعت يداه، فابدله الله (عزوجل) بهما جناحين يطير بهما مع الملائكه في الجنّه، كما جعل لجعفر بن ابي‌طالب علیه‌السلام، و انّ للعباس عندالله (تبارك و تعالي) منزله يغبطه بها جميع الشّهداء يوم القيامه؛<ref> امالي ([[شيخ صدوق]])، ص 373.</ref> خدا رحمت كند عمويم عباس را كه برادرش را بر خود ايثار و جان شريف خويش را فدايش نمود تا اين كه در ياري برادر، دو دستش را قطع نمودند و حق تعالي در عوض دو دست، دو بال به وي عنايت كرد تا در [[بهشت]] با آن دو پرواز كند، همان طوري كه به عمويش جعفر بن ابي‌طالب علیه‌السلام، دو بال عنايت كرد. براي عباس علیه‌السلام در نزد پروردگار متعال منزلت و فضيلتي است كه تمامي شهيدان راه خدا، آرزوي آن مقام و منزلت را دارند.
 
 
 
حضرت عباس علیه‌السلام به هنگام شهادت، داراي 34 سال بود و از وي پسر خردسالي به يادگار ماند كه نامش عبيدالله بود و نسل بابركت آن حضرت از همين فرزند خردسال توسعه و تكثير يافت.<ref> منتهي الآمال، ج ص 189.</ref>
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
موسسه تبیان،‌ نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
+
* موسسه تبیان،‌ نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
  
 
[[رده:وقایع ماه شعبان]]
 
[[رده:وقایع ماه شعبان]]
 
[[رده:سال ۲۶ هجری قمری]]
 
[[رده:سال ۲۶ هجری قمری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۴

تقویم هجری قمری

روز واقعه:۴ شعبان
سال ۲۶ هجری قمری

حضرت عباس علیه‌السلام مکنّی به "ابوالفضل"، فرزند امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام، در چهارم شعبان سال ۲۶ قمری و در مدینه منوره دیده به جهان گشود.[۱]

مادر گرامی‌اش حضرت فاطمه بنت حزام معروف به "اُم‌البنین" همسر مکرمه امام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است. حضرت علی علیه‌السلام از این بانوی مکرمه دارای چهار فرزند پسر به نام‌های: عباس، جعفر، عثمان و عبدالله شد که همگی آنان در روز عاشورا و در یاری برادر و امامشان حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام به شهادت رسیدند.[۲]

روایت شده که امیرمومنان علیه‌السلام روزی به برادرش عقیل بن ابی‌طالب علیه‌السلام فرمود: تو به نَسَب‌های عرب دانا می‌باشی، همسری برایم برگزین که فرزندانی بیاورد که همگی دلیر، قوی و رزمنده باشند. عقیل پس از تأمل در انساب عرب و زنان و بانوان شایسته، به برادرش امیرمومنان علیه‌السلام پیشنهاد کرد که با فاطمه ام‌البنین دختر حزام کلبی ازدواج کند زیرا از پدران وی، شجاع‌تر و دلیرتر در میان عرب‌ها کسی نمی‌شناسد. امیرمومنان علیه‌السلام نیز به توصیه برادرش عقیل با ام‌البنین ازدواج کرد و از وی دارای چهار فرزند پسر رزمنده و دلیر گردید.[۳]

پس از تولد مبارک حضرت عباس علیه‌السلام، وی در مکتب پدر مهربان و مادر فهیمش پرورش یافت و به رشد و تکامل رسید. همچنین در همراهی برادرانش امام حسن‌ و امام حسین علیهماالسلام، رادمردی و رزمندگی را تجربه کرد. وی در آغاز خلافت پدرش امام علی علیه‌السلام، ده ساله بود و در همین سنین در تمام نبردهای آن حضرت حضور فعال داشت و همچون مردان کارآزموده و رزم‌آور با دشمنان پدرش به نبرد می‌پرداخت.

پس از شهادت پدرش امیرمومنان علیه‌السلام، لحظه‌ای از یاری و همراهی برادرانش امام حسن و امام حسین علیهماالسلام غافل نشد و حفاظت آنان را بر عهده داشت. اوج دلیری، فداکاری و وفاداری عباس بن علی علیه‌السلام در واقعه کربلا آشکار گردید. وی در تمام لحظات سرنوشت‌ساز واقعه کربلا در کنار برادرش امام حسین علیه‌السلام بود و نیرومندترین، دلیرترین و اندیشمندترین فرمانده سپاه امام حسین علیه‌السلام بشمار می‌آمد و آن حضرت به وی علاقه وافر داشت و از نظرات و دیدگاه‌هایش استفاده می‌نمود. به هر روی این مرد بزرگ و دلیر در روز عاشورا فداکاری عظیمی از خود بر جای گذاشت و تا زنده بود، نگذاشت آسیبی به امام حسین علیه‌السلام و خیمه‌گاهش وارد گردد و سرانجام در حالی که برای کودکان خیمه‌گاه آب می‌آورد، به دست دشمنان خدا به شهادت رسید.

حضرت عباس علیه‌السلام به هنگام شهادت، دارای ۳۴ سال بود و از وی پسر خردسالی به یادگار ماند که نامش عبیدالله بود و نسل بابرکت آن حضرت از همین فرزند خردسال توسعه و تکثیر یافت.[۴]

پانویس

  1. مستدرک سفینه البحار (علی نمازی)، ج ۵، ص ۲۱۱.
  2. الارشاد (شیخ مفید)، ص ۳۴۲؛ منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۱، ص ۱۸۷.
  3. منتهی الآمال، ج ۱، ص ۱۸۷.
  4. منتهی الآمال، ج ۱، ص ۱۸۹.

منابع

  • موسسه تبیان،‌ نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام