نماز حضرت رسول صلی الله علیه و آله

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: مفاتيح الجنان، انتشارات اسوه ، قم، ص 38

مولف: شیخ عباس قمی

سيد بن طاووس به سند معتبر از حضرت امام رضا عليه السلام روايت كرده است كه از آن حضرت سؤال كردند: از نماز حضرت جعفر طيار حضرت فرمود كه: چرا غافلى از نماز حضرت رسول صلی الله علیه و آله شايد حضرت رسول صلی الله علیه و آله نماز جعفر را نكرده باشد و شايد جعفر نماز آن حضرت را كرده باشد.

راوى عرض كرد: پس تعليم كن آن نماز را به من. حضرت فرمود كه: دو ركعت نماز مى كنى. در هر ركعت سوره حمد يك مرتبه و سوره قدر پانزده مرتبه مى خوانى. پس در ركوع و بعد از سر برداشتن و در سجده اول و بعد از سر برداشتن و در سجده دوم و بعد از سربرداشتن. در هر يك سوره قَدْرْ پانزده مرتبه را مى خوانى. پس تشهد مى خوانى و سلام مى گوئى. و چون فارغ شوى ميان تو و خدا گناهى نمى ماند مگر آن كه آمرزيده شده است و هر حاجت كه بطلبى. رواست و بعد از آن اين دعا را مى خوانى:

لا اِلهَ اِلا اللّهُ رَبُّنا وَ رَبُّ آباَّئِنَا الاَوَّلينَ

معبودى نيست جز خدا پروردگار ما و پروردگار پدران پيشين ما

لا اِلهَ اِلا اللّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ لا نَعْبُدُ

معبودى نيست جز خدا معبود يگانه و ما تسليم اوئيم معبودى نيست جز خدا و نپرستيم

اِلاّ اِيّاهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ

جز او را و دينمان خالص براى او است اگر چه ناخوش دارند مشركان معبودى نيست جز خداى يگانه

وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الاَحْزابَ

يكتاى يكتا كه به وعده اش وفا كرد و بنده اش را يارى نمود و سپاه خويش را عزيز گردانيد و احزاب (دشمن) را به تنهايى

وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىءٍ قَديرٌ اَللّهُمَّ اَنْتَ منهزم

ساخت پس سلطنت خاص او است و ستايش از آن اوست و او است بر هر كارى توانا خدايا تويى

نُورُ السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ وَ اَنْتَ قَيّامُ

روشنى بخش آسمان ها و زمين و آن چه در آن ها است پس ستايش خاص تو است و تويى برپا دارنده

السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ وَ اَنْتَ الْحَقُّ وَ وَعْدُكَ

آسمان ها و زمين و آن چه در آن ها است پس (باز هم) ستايش خاص تو است و تو خود حقى و وعده ات

الْحَقُّ وَ قَوْلُكَ حَقُّ وَ اِنْجازُكَ حَقُّ وَ الْجَنَّةُ حَقُّ وَ النّارُ حَقُّ اَللّهُمَّ

حق است و گفتارت حق است و وفاى تو حق است و بهشت حق است و دوزخ حق است خدايا

لَكَ اَسْلَمْتُ وَ بِكَ آمَنْتُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَ بِكَ خاصَمْتُ وَ اِلَيْكَ

در برابرت تسليمم و به تو ايمان دارم و بر تو توكل كنم و به اميد تو با خصم روبرو

حاكَمْتُ يا رَبِّ يا رَبِّ يا ربِّ اِغْفِرْلى ما قَدَّمْتُ وَ اَخَّرْتُ وَ

شوم و به سوى تو قضاوت را آورم پروردگارا پروردگارا پروردگارا بيامرز برايم گناهانى كه از پيش كردم و از اين پس كنم و

اَسْرَرْتُ وَ اَعْلَنْتُ اَنْتَ اِلهى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ

آن چه آشكار كردم و آن چه در پنهان كردم معبودا خدايى جز تو نيست درود فرست بر محمد و آلش

مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْلى وَ ارْحَمْنى وَ تُبْ عَلَىَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوابُ الرَّحيمُ

و بيامرز مرا و به من رحم كن و توبه ام بپذير كه براستى تويى توبه پذير مهربان

علامه مجلسى رَحَمهُ اللّهُ گفته كه اين نماز از نمازهاى مشهوره است. عامه و خاصه در كتب خود روايت كرده اند و بعضى اين را از نمازهاى روز جمعه شمرده اند و از روايت اختصاصى معلوم نمى شود و ظاهرا در ساير ايام هم توان كرد.