میر منصور مصور بدخشانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۵: سطر ۵:
 
قرن: 10  
 
قرن: 10  
  
نقاش، مذهب و خطاط. اهل بدخشان و پدر میر سید على [[تخلص|متخلص]] به جدایى بود. وى در بدایت حال، در خدمت شاه طهماسب [[صفویه|صفوى]] (984-930 ق) به خلق آثار ارزنده‌اى اشتغال داشت و از تصویرگران نامى آن دوران به شمار مى‌آمد. به روایتى او فرزند روح‌اللَّه میرك است، اما این فرضیه چون منطبق با اسناد قدیمى نیست، پایه و اساسى ندارد.  
+
نقاش، مُذَهِّب و خطاط.  
 +
 
 +
اهل بدخشان و پدر میر سید على [[تخلص|متخلص]] به جدایى بود. وى در بدایت حال، در خدمت شاه طهماسب [[صفویه|صفوى]] (984-930 ق) به خلق آثار ارزنده‌اى اشتغال داشت و از تصویرگران نامى آن دوران به شمار مى‌آمد. به روایتى او فرزند روح‌اللَّه میرك است، اما این فرضیه چون منطبق با اسناد قدیمى نیست، پایه و اساسى ندارد.  
  
 
میرمنصور از شاگردان بلاواسطه‌ى استاد بهزاد به شمار مى‌آید و از شاگردان خود او نیز، فرزندش سید على و استاد زین‌العابدین معروف هستند.
 
میرمنصور از شاگردان بلاواسطه‌ى استاد بهزاد به شمار مى‌آید و از شاگردان خود او نیز، فرزندش سید على و استاد زین‌العابدین معروف هستند.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۴۸

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


مصور بدخشانی، میر منصور

قرن: 10

نقاش، مُذَهِّب و خطاط.

اهل بدخشان و پدر میر سید على متخلص به جدایى بود. وى در بدایت حال، در خدمت شاه طهماسب صفوى (984-930 ق) به خلق آثار ارزنده‌اى اشتغال داشت و از تصویرگران نامى آن دوران به شمار مى‌آمد. به روایتى او فرزند روح‌اللَّه میرك است، اما این فرضیه چون منطبق با اسناد قدیمى نیست، پایه و اساسى ندارد.

میرمنصور از شاگردان بلاواسطه‌ى استاد بهزاد به شمار مى‌آید و از شاگردان خود او نیز، فرزندش سید على و استاد زین‌العابدین معروف هستند.

میر مصور در تذهیب و تشعیر و هنر طلاكارى مهارت داشت و در كتابت اقلام مختلف بخصوص ثلث و رقاع و نستعلیق استاد بود.

از آثار وى: تصویر خود نقاش در هیأت پیرمرد سپید مویى كه عینك به چشم نهاده و عرضه داشتى بدست گرفته است؛ تصویر سرخان بیگ سفره‌چى كه به خط نستعلیق رقم نهاده: «صوره میر مصور»؛ تصویر زخمى كردن شیرى به دست بهرام چوبینه كه بدون رقم است؛ تصویر كشته شدن دیو سپید بدست رستم نامدار كه بدون رقم است.

منبع

انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص341.