میرزا رفیعا نائینی

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۱۴، ساعت ۰۹:۱۹ توسط Zamani (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حاج سيد محمد طباطبائی نائينی فرزند سيد حيدر معروف به حاج ميرزا رفيعا از اجله اساتيد و حکمای معروف اصفهان در قرن یازدهم هجری بود.

نسب

نسب او از طرف پدر به امام حسن علیه السلام و از طرف مادر به امام حسین علیه السلام می رسید.

جایگاه علمی

او از شاگردان شيخ بهائی و ملا عبد الله شوشتری است که با محقق خوانساری معاصر و اغلب او را در رديف محقق شمرده اند. وی در علوم عقلی و نقلی به درجه کمال رسيد و رشته مطالعاتش در تحقيقات فلسفی و حکمت افزون بود و تاريخ العلماء او را به عنوان حکيمی الهی می شناسد زيرا در فلسفه و حکمت و کلام و منطق ید طولائی داشت.

در برخى منابع آمده كه ايشان در مسائل فقهى صاحب نظر و نكته سنج بوده است. به عنوان نمونه، وى قائل به وجوب تخييرى نماز جمعه بوده است و ميرزا على رضا تجلى در رديه خود بر رساله محقق سبزوارى نا او را جزو فقهايى مى آورد كه بر اين عقيده بوده اند.

آثار

  • حواشی و تعليقات بر شرح اشارات
  • شرح اصول کافی
  • شرح صحيفه کامله
  • شجره الهيه (در اصول عقاید به فارسی)
  • ثمره شجره الهيه (ملخصى است از شجره الهيه و در واقع تكميل كننده مباحث آن)
  • رساله شرح حديث حدوث الاسماء
  • حاشيه بر شرح على الارشاد، از محقق فقيه، ملا احمد بن محمد اردبيلى(مقدس اردبيلى)
  • حاشيه بر مختلف علامه؛
  • حاشيه بر مدارك الاحكام؛
  • حاشيه بر شرح حكمة العين ميرك بخارى؛
  • حاشيه بر شرح اشارات خواجه نصيرالدين طوسى؛
  • حاشيه بر شرح مختصر الاصول حاجبى؛
  • رساله اى در اقسام تشكيك و حقيقت؛
  • رساله اى در شبهه استلزام؛
  • حاشيه بر شرح حكمة العين شريف جرجانى؛
  • اجوية المسائل در خصوص عبادات كه به فارسى نوشته شده است؛
  • حاشيه بر قواعد علامه حلى
    • شرح مختصر علامه حلی

وی در شعر نیز استاد بود از اشعار اوست :


این قوم که بر خود نگرانند همه از دیده خویشتن نهانند همه

عالم بحر است و خلق عالم همه موج بیهوده به هر طرف روانند همه

شاگردان

میرزا رفیعا در فقه، فلسفه، تفسیر و حدیث استاد مسلم بود. او از اساتيد علامه مجلسی، شیخ حر عاملی، سید نعمت الله جزائری و بسیاری از اعلام حوزه اصفهان است. علامه مجلسی در کتابهایش از وی با احترام یاد می کند و با عنوان سید الحکماء المتالهین وی را می ستاید.

وفات

نائينی در هفتم شوال سال هزار و هشتاد و هشت در اصفهان وفات نمود و قبرش در تخت فولاد اصفهان است. بعضی وفات او را در سال 1099 نوشته اند (رحمة الله عليه).

منابع