محمد بن جعفر بن نجار

این صفحه مدخلی از فرهنگ معارف و معاریف است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

شيخ ابوالحسن و يا ابوالحسين محمد (303 يا 311 ـ 402 ق) فرزند جعفر بن محمد بن هارون بن فرقة بن ناجية بن مالك تميمى نحوى قمى كوفى، از فحول محدثين شيعه و علماى نحو.

وى از احمد بن سعيد معروف به ابن عقده (م 333 ق) نقل حديث مى كند و از مشايخ ابوالعباس احمد نجاشى است و نيز شريف ابوعبدالله محمد بن على حسينى صاحب كتاب التعازى از وى نقل حديث مى كند. وى غير از ابن نجار مؤلف كتاب ذيل تاريخ بغداد و كتاب الدرة الثمينة است. ياقوت در معجم الادباء به شرح حال وى پرداخته و كتاب تاريخ الكوفة را كه از مؤلفات اوست ديده است. (دائرةالمعارف تشيع)

منابع

سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف.