محل خیمه‌گاه کاروان امام حسین علیه‌السلام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « در سمت جنوب غربى حرم مطهر خيمه‏گاه حسينى قرار دارد و بنا به نقل مورخان محل ب...» ایجاد کرد)
 
(ویرایش)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
در سمت جنوب غربى حرم مطهر خيمه‌گاه حسينى قرار دارد و بنا به نقل مورخان محل برافراشته شدن خيمه‌ها و چادرهاى سيد الشهداء (ع) و ياران او بود. اين محل توسط سيد على طباطبائى (صاحب رياض العلماء) ساخته شد. او پس از حمله وهابى‌ها به كربلا (سال 1217 ه ق) اقدام بساختن باروى شهركربلا كرد و در همان هنگام اين خيمه‌گاه را نيز بنا كرد و اين محل را بعنوان گورستان انتخاب كرد و نام قبلى آن را كه (الطرف) بود به (المخيم) تغيير داد البته اين منطقه درگذشته‌هاى بسيار دور به محله (آل عيسى) مشهور بود. آل عيسى يكى از خاندان هاى علوى ساكن كربلا بودند كه نسب و شجره‌نامه آنها به زيد بن على بن الحسين (ع) مى‌رسد.
+
در سمت جنوب غربى حرم مطهر خیمه‌گاه حسینى قرار دارد و بنا به نقل مورخان محل برافراشته شدن خیمه‌ها و چادرهاى [[امام حسین علیه السلام|سید الشهداء]] (ع) و یاران او بود. این محل توسط سید على طباطبائى (صاحب [[رياض العلماء|ریاض العلماء]]) ساخته شد. او پس از حمله [[وهابیت|وهابى‌ها]] به [[کربلا]] (سال ۱۲۱۷ ه ق) اقدام بساختن باروى شهر کربلا کرد و در همان هنگام این خیمه‌گاه را نیز بنا کرد و این محل را بعنوان گورستان انتخاب کرد و نام قبلى آن را که (الطرف) بود به (المخیم) تغییر داد. البته این منطقه در گذشته‌هاى بسیار دور به محله (آل عیسى) مشهور بود. آل عیسى یکى از خاندان هاى علوى ساکن کربلا بودند که نسب و شجره‌نامه آنها به [[زید بن علی بن الحسین]] (ع) مى‌رسد.
  
در سال 1271 ه ق همسرآصف الدوله دستور داد كه ساختمان فعلى خيمه‌گاه ساخته شود و رباطى دركنارآن بنا شود. چندى بعد مدحت پاشا دستور داد كه ساختمان خيمه‌گاه بازسازى شود تا درآن از ناصرالدين شاه و همراهانش پذيرايى شود.
+
در سال ۱۲۷۱ ه ق همسر آصف الدوله دستور داد که ساختمان فعلى خیمه‌گاه ساخته شود و رباطى درکنار آن بنا شود. چندى بعد مدحت پاشا دستور داد که ساختمان خیمه‌گاه بازسازى شود تا در آن از ناصرالدین شاه و همراهانش پذیرایى شود.
  
در قرن دهم هجرى شخصى به نام (عبدالمؤمن دده) هنگاميكه دركربلا ساكن بود، اتاقى در اين محل ساخت و نهال‌هايى از درخت خرما كنارآن كاشت كه امروزه اين بوستان دركنار خيمه‌گاه قرار دارد وآن را بوستان دده مى‌نامند. در سال 1978 م ساختمان خيمه‌گاه مجدداً بازسازى گرديد. اين ساختمان يكى از اماكن زيارتى معروف كربلا است كه مردم بقصد تبرك و نذر وگرفتن حاجات به آن روى‌ مى‌آورند. بر بالاى در خيمه‌گاه سنگ مرمرى قرار دارد كه اين ابيات برآن نقش بسته است:
+
در قرن دهم هجرى شخصى به نام (عبدالمؤمن دده) هنگامیکه در کربلا ساکن بود، اتاقى در این محل ساخت و نهال‌هایى از درخت خرما کنار آن کاشت که امروزه این بوستان در کنار خیمه‌گاه قرار دارد و آن را بوستان دده مى‌نامند. در سال ۱۹۷۸ م ساختمان خیمه‌گاه مجدداً بازسازى گردید. این ساختمان یکى از اماکن زیارتى معروف کربلا است که مردم بقصد تبرک و نذر و گرفتن حاجات به آن روى‌ مى‌آورند.  
يا زائراً خيم الحسين بكربلا طف فى جوانبها مع ساجم‌
+
 
فاذا وصلت الى خيام بنى الهدى‌ اهل الفضائل من سلاله هاشم‌
+
بر بالاى در خیمه‌گاه سنگ مرمرى قرار دارد که این ابیات برآن نقش بسته است:  
واذكر اباالفضل المضرج بالدما وعلى الاكبر ثم القاسم‌
+
 
واذكرحسين السبط لما قد هوى‌ فوق الصعيد ولايرى من راحم‌
+
یا زائراً خیم الحسین بکربلا *** طف فى جوانبها مع ساجم‌  
+
 
اى كسيكه به زيارت خيمه‌گاه حسين دركربلا آمده‌اى، با چشم‌گريان اطراف آن طواف كن.
+
فاذا وصلت الى خیام بنى الهدى‌ *** اهل الفضائل من سلاله هاشم‌  
و هنگاميكه به خيمه‌گاه خاندان هدايت و اهل فضيلت نسل بنى‌هاشم رسيدى.
+
 
ابوالفضل (ع) خون آلود و على اكبر و قاسم را به خاطرآور.
+
واذکر اباالفضل المضرج بالدماء *** و على الاکبر ثم القاسم‌  
همچنين امام حسين (ع) را به يادآوركه بر روى خاك افتاده وكسى به او رحم نمى‌كند).
+
 
در اين خيمه‌گاه همه ساله روزهاى دوازدهم و سيزدهم محرم عزاى بزرگى توسط زنان شيعه برگزار مى‌شود. اين مراسم در نيمه شعبان و اربعين حسينى نيز برپا مى‌شود.
+
واذکر حسین السبط لما قد هوى‌ *** فوق الصعید و لایرى من راحم‌
 +
 
 +
اى کسیکه به زیارت خیمه‌گاه حسین در کربلا آمده‌اى، با چشم‌ گریان اطراف آن طواف کن. و هنگامیکه به خیمه‌گاه خاندان هدایت و اهل فضیلت نسل بنى‌هاشم رسیدى، [[حضرت عباس علیه السلام|ابوالفضل]] (ع) خون آلود و [[حضرت علی اکبر علیه السلام|على اکبر]] و [[قاسم بن الحسن علیه السلام|قاسم]] را به خاطر آور. همچنین [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] (ع) را به یادآور که بر روى خاک افتاده وکسى به او رحم نمى‌کند).  
 +
 
 +
در این خیمه‌گاه همه ساله روزهاى دوازدهم و سیزدهم [[ماه محرم|محرم]] عزاى بزرگى توسط زنان [[شیعه]] برگزار مى‌شود. این مراسم در نیمه [[ماه شعبان|شعبان]] و [[اربعین حسینی|اربعین حسینى]] نیز برپا مى‌شود.
 +
 
 +
==منبع==
 +
راهنماى اماكن زيارتى و سياحتى در [[عراق]]، دکتر احسان نقدس، نشر مشعر، تهران، ص 243.
 +
 
 +
[[رده:واقعه عاشورا]]
 +
[[رده: اماکن مقدسه کربلا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۱۳

در سمت جنوب غربى حرم مطهر خیمه‌گاه حسینى قرار دارد و بنا به نقل مورخان محل برافراشته شدن خیمه‌ها و چادرهاى سید الشهداء (ع) و یاران او بود. این محل توسط سید على طباطبائى (صاحب ریاض العلماء) ساخته شد. او پس از حمله وهابى‌ها به کربلا (سال ۱۲۱۷ ه ق) اقدام بساختن باروى شهر کربلا کرد و در همان هنگام این خیمه‌گاه را نیز بنا کرد و این محل را بعنوان گورستان انتخاب کرد و نام قبلى آن را که (الطرف) بود به (المخیم) تغییر داد. البته این منطقه در گذشته‌هاى بسیار دور به محله (آل عیسى) مشهور بود. آل عیسى یکى از خاندان هاى علوى ساکن کربلا بودند که نسب و شجره‌نامه آنها به زید بن علی بن الحسین (ع) مى‌رسد.

در سال ۱۲۷۱ ه ق همسر آصف الدوله دستور داد که ساختمان فعلى خیمه‌گاه ساخته شود و رباطى درکنار آن بنا شود. چندى بعد مدحت پاشا دستور داد که ساختمان خیمه‌گاه بازسازى شود تا در آن از ناصرالدین شاه و همراهانش پذیرایى شود.

در قرن دهم هجرى شخصى به نام (عبدالمؤمن دده) هنگامیکه در کربلا ساکن بود، اتاقى در این محل ساخت و نهال‌هایى از درخت خرما کنار آن کاشت که امروزه این بوستان در کنار خیمه‌گاه قرار دارد و آن را بوستان دده مى‌نامند. در سال ۱۹۷۸ م ساختمان خیمه‌گاه مجدداً بازسازى گردید. این ساختمان یکى از اماکن زیارتى معروف کربلا است که مردم بقصد تبرک و نذر و گرفتن حاجات به آن روى‌ مى‌آورند.

بر بالاى در خیمه‌گاه سنگ مرمرى قرار دارد که این ابیات برآن نقش بسته است:

یا زائراً خیم الحسین بکربلا *** طف فى جوانبها مع ساجم‌

فاذا وصلت الى خیام بنى الهدى‌ *** اهل الفضائل من سلاله هاشم‌

واذکر اباالفضل المضرج بالدماء *** و على الاکبر ثم القاسم‌

واذکر حسین السبط لما قد هوى‌ *** فوق الصعید و لایرى من راحم‌

اى کسیکه به زیارت خیمه‌گاه حسین در کربلا آمده‌اى، با چشم‌ گریان اطراف آن طواف کن. و هنگامیکه به خیمه‌گاه خاندان هدایت و اهل فضیلت نسل بنى‌هاشم رسیدى، ابوالفضل (ع) خون آلود و على اکبر و قاسم را به خاطر آور. همچنین امام حسین (ع) را به یادآور که بر روى خاک افتاده وکسى به او رحم نمى‌کند).

در این خیمه‌گاه همه ساله روزهاى دوازدهم و سیزدهم محرم عزاى بزرگى توسط زنان شیعه برگزار مى‌شود. این مراسم در نیمه شعبان و اربعین حسینى نیز برپا مى‌شود.

منبع

راهنماى اماكن زيارتى و سياحتى در عراق، دکتر احسان نقدس، نشر مشعر، تهران، ص 243.