فخار بن معد موسوی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح الگو)
(اصلاح الگو)
سطر ۱: سطر ۱:
{{عدم احراز اعتبار منبع|ماخذ=سایت}}
+
{{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}}
 
ابوعلی سیدشمس الدین فخار موسوی، معروف به ابن معدّ ( با فتح میم ) یکی از بزرگان علمای امامیه در اوایل قرن هفتم هجری بود. فخار ( بدون تشدید ) موسوی در علم حدیث فقه و تفسیر مهارت داشت و او را محدثی ادیب و مردی نسّابه نیز شناسند. شمس الدین فخار موسوی از شاگردان ابن ادریس، ابن مسافر، و مرحوم شاذان بود و از آنها نقل روایت دارد با تاج الدین ابن زهره معاصر بوده وی در کتاب غاية الاختصار سید شمس الدین موسوی را ادیبی ماهر و فقیهی فاضل و نسّابه بی مانند معرفی نموده اضافه می کند در اصول و فروع و حدیث و رجال مهارت دارد سید شمس الدین اثری به نام الحجه دارد که در این کتاب با اظهار دلایلی استوار نسبت کفر بجناب ابوطالب را رد نموده و پس از اتمام آن را برای ابن ابی الحدید معروف ارسال می دارد او پس از مطالعه بدون تأیید مطالب کتاب پشت آن اشعاری در مدح جناب ابوطالب نوشته و مسترد می دارد.
 
ابوعلی سیدشمس الدین فخار موسوی، معروف به ابن معدّ ( با فتح میم ) یکی از بزرگان علمای امامیه در اوایل قرن هفتم هجری بود. فخار ( بدون تشدید ) موسوی در علم حدیث فقه و تفسیر مهارت داشت و او را محدثی ادیب و مردی نسّابه نیز شناسند. شمس الدین فخار موسوی از شاگردان ابن ادریس، ابن مسافر، و مرحوم شاذان بود و از آنها نقل روایت دارد با تاج الدین ابن زهره معاصر بوده وی در کتاب غاية الاختصار سید شمس الدین موسوی را ادیبی ماهر و فقیهی فاضل و نسّابه بی مانند معرفی نموده اضافه می کند در اصول و فروع و حدیث و رجال مهارت دارد سید شمس الدین اثری به نام الحجه دارد که در این کتاب با اظهار دلایلی استوار نسبت کفر بجناب ابوطالب را رد نموده و پس از اتمام آن را برای ابن ابی الحدید معروف ارسال می دارد او پس از مطالعه بدون تأیید مطالب کتاب پشت آن اشعاری در مدح جناب ابوطالب نوشته و مسترد می دارد.
  
منبع:پایگاه شعائر
+
 
 +
== منبع ==
 +
پایگاه شعائر
  
 
'''پيوند ها'''
 
'''پيوند ها'''

نسخهٔ ‏۶ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۳۴

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

ابوعلی سیدشمس الدین فخار موسوی، معروف به ابن معدّ ( با فتح میم ) یکی از بزرگان علمای امامیه در اوایل قرن هفتم هجری بود. فخار ( بدون تشدید ) موسوی در علم حدیث فقه و تفسیر مهارت داشت و او را محدثی ادیب و مردی نسّابه نیز شناسند. شمس الدین فخار موسوی از شاگردان ابن ادریس، ابن مسافر، و مرحوم شاذان بود و از آنها نقل روایت دارد با تاج الدین ابن زهره معاصر بوده وی در کتاب غاية الاختصار سید شمس الدین موسوی را ادیبی ماهر و فقیهی فاضل و نسّابه بی مانند معرفی نموده اضافه می کند در اصول و فروع و حدیث و رجال مهارت دارد سید شمس الدین اثری به نام الحجه دارد که در این کتاب با اظهار دلایلی استوار نسبت کفر بجناب ابوطالب را رد نموده و پس از اتمام آن را برای ابن ابی الحدید معروف ارسال می دارد او پس از مطالعه بدون تأیید مطالب کتاب پشت آن اشعاری در مدح جناب ابوطالب نوشته و مسترد می دارد.


منبع

پایگاه شعائر

پيوند ها